Kosmopolityczna choroba pasożytnicza wywoływana przez motylicę wątrobową (Fasciola hepatica). Sporadycznie występuje u ludzi w Polsce, częściej na południu Europy oraz na innych kontynentach w strefie klimatu gorącego. Żywicielem ostatecznym są najczęściej owce, kozy, krowy, rzadziej konie, świnie, jak również człowiek. Żywicielem pośrednim w cyklu rozwojowym motylicy wątrobowej są ślimaki z rodziny błotniarkowatych (w Polsce Błotniarka moczarowa). Motylica wątrobowa pasożytuje w przewodach żółciowych wątroby, gdzie usadawiają się osobniki dojrzałe płciowo. Młode motylice bytują w miąższu wątroby, drążąc w nim kanały. Niekiedy motylice mogą się osiedlać w nietypowych lokalizacjach: płucach, węzłach chłonnych, śledzionie i tkance podskórnej.

Obraz kliniczny: fascjoloza objawia się zaburzeniami trawienia, zaburzeniami wydzielania żółci, może prowadzić do wystąpienia żółtaczki. Przy intensywnej inwazji może dojść do zapalenia otrzewnej. W inwazjach przewlekłych, na skutek uszkodzeń mechanicznych, toksycznego działania pasożytów, zastoju żółci w przewodach, dochodzi do zapalenia przewodów żółciowych, marskości wątroby oraz wyniszczenia organizmu. W niektórych krajach muzułmańskich, gdzie spożywa się surową wątrobę, występują objawy chorobowe określane jako halzoun, polegające na obrzęku i zapaleniu błony śluzowej gardła i jamy ustnej, przebiegające z bólem, krwawieniem i obfitym wydzielaniem śluzu, co jest prawdopodobnie spowodowane przyczepianiem się do błony śluzowej gardła młodych postaci motylic wątrobowych.

Rozpoznanie: opiera się na badaniu kału metodami zagęszczającymi w mikroskopii świetlnej (obecność jaj pasożytów).

Leczenie: skutecznym lekiem jest triclabendazol w jednorazowej dawce 10 mg/kg masy ciała.

Zapobieganie: unikanie picia wody ze zbiorników, w których mogą występować przywry (stawy, jeziora) oraz branie do ust traw ani innych roślin, które mogą być zanieczyszczone wydalinami.