Szczepienia

Vaxchora - nowa szczepionka przeciw cholerze (rekombinowana, żywa, doustna)

1 opakowanie zawiera 2 saszetki stanowiące 1 dawkę szczepionki

Wiosną 2022 roku została zarejestrowana Vaxchora, nowa szczepionka przeciw cholerze.

Jest to szczepionka jednodawkowa, a więc po wypiciu 1 dawki wodnego roztworu szczepionki po 10 dniach możemy udać się na wyjazd zagraniczny.

Należy unikać jedzenia i picia przez 60 minut przed i po przyjęciu szczepionki Vaxchora®, ponieważ może to zakłócać jej ochronne działanie.

Szczepionka Vaxchora została zarejestrowana dla osób powyżej 2 roku życia.

Więcej wiadomości na temat szczepionki:
https://www.ema.europa.eu/en/documents/product-information/vaxchora-epar-product-information_pl.pdf

Szczepienie przeciw żółtej gorączce

Zgodnie z rezolucją WHA67.13 przyjętą przez World Health Assembly od 11.07.2016 r. został zniesiony obowiązek stosowania co 10 lat dawek przypominających szczepionki przeciw żółtej gorączce. Obecnie wakcynacja jedną dawką udokumentowana w International Certificate of Vaccination (żółta książeczka), według WHA zabezpiecza podróżnego na całe życie. Szczepienie powinno zostać wykonane co najmniej na 10 dni przed wyjazdem w rejon endemiczny choroby. Szczepienie przeciw żółtej gorączce obowiązuje podróżnych udających się do 28 krajów endemicznego występowania tej choroby w Afryce i 13 krajów Ameryki Południowej, jak również osoby przebywające przejazdem (nawet tylko w 12–godzinnym tranzycie) w ww. krajach, a następnie udające się w podróż do wymienionych w wytycznych WHO 90 krajów świata na pięciu kontynentach (obowiązku szczepienia nie ma w Chile i Urugwaju, jedynych krajach Ameryki Południowej bez transmisji wirusa żółtej gorączki).

Tabela. Kraje endemicznego występowania żółtej gorączki

Kontynenty

Kraje

Afryka

Angola, Benin, Burkina Faso, Burundi, Czad, Demokratyczna Republika Konga, Etiopia, Gwinea, Gwinea Bissau, Gwinea Równikowa, Gabon, Gambia, Ghana, Kenia, Kongo, Liberia, Mali, Mauretania, Niger, Nigeria, Republika Środkowoafrykańska, Senegal, Sierra Leone, Sudan, Sudan Południowy, Togo, Uganda, Wybrzeże Kości Słoniowej

Ameryka Południowa

Argentyna, Boliwia, Brazylia, Ekwador, Gujana, Gujana Francuska, Kolumbia, Panama, Paragwaj, Peru, Surinam, Trynidad i Tobago, Wenezuela

Szczepienie przeciw poliomyelitis

World Health Organization (WHO) w swoim komunikacie z 05.05.2014 r. zajęła stanowisko w sprawie szczepienia przeciw poliomyelitis, w związku z ryzykiem zawlekania wirusa Polio poza granice państw, w których zakażenie zostało wykryte. Według WHO wszyscy mieszkańcy oraz długoterminowi rezydenci (powyżej 4 tygodni pobytu) przebywający w krajach z potwierdzonymi przypadkami zachorowań na poliomyelitis, którzy planują w okresie najbliższych 4 tygodni – 12 miesięcy podróż zagraniczną na którykolwiek z kontynentów, powinni zostać zaszczepieni przeciw ww. chorobie.

Poliomyelitis jest chorobą zakaźną wywoływaną przez trzy typy serologiczne dzikiego wirusa Polio (WPV). Obecnie raportowane są zakażenia typem 1 WPV (typ 3 WPV po raz ostatni wykryto w 2012 r. w Nigerii, natomiast typ 2 WPV według oficjalnego komunikatu WHO został weradykowany na świecie w 2015 r.). W okresie 01.01.-17.09.2020 r. nowe zakażenia typem 1 WPV raportowano na świecie tylko w dwóch krajach: w Pakistanie – 70 zachorowań (147 przypadków w 2019 r.) oraz w Afganistanie – 46 zachorowań (29 w 2019 r.; warto zaznaczyć, że w Afganistanie stacjonuje obecnie ponad 300 polskich żołnierzy rotujących się co 6 miesięcy).

Źródłem zakażenia jest chory lub nosiciel oraz jego wydaliny i wydzieliny. Zakażenie szerzy się drogą pokarmową i kropelkową, przez styczność z osobą zakażoną bądź przedmiotami zanieczyszczonymi kałem lub wydzieliną z gardła. Do zakażenia może dojść również w wyniku wakcynacji doustną, żywą, atenuowaną szczepionką OPV (w 2016 r. wycofaną w Polsce z Programu Szczepień Ochronnych) i zakażeniem zmutowanym wirusem Polio pochodzenia szczepionkowego (VDPV).

W okresie 01.01.-17.09.2020 r. zakażenia spowodowane stosowaniem szczepionki OPV, określane w terminologii angielskiej jako cVDPV (circulating Vaccine-Derived Polio Virus) raportowano w 17 krajach Afryki i w 5 krajach Azji: Angola (3 przypadki), Benin (2), Burkina Faso (10), Czad (63), Demokratyczna Republika Konga (50), Etiopia (29), Ghana (11), Gwinea (8), Kamerun (4), Mali (1), Niger (4), Nigeria (2), Republika Środkowoafrykańska (2), Somalia (16), Sudan (22), Togo (9), Wybrzeże Kości Słoniowej (29); Afganistan (78), Pakistan (59), Filipiny (1), Jemen (15), Malezja (1). Łącznie w ww. okresie 2020 r. wykryto łącznie 419 zakażeń cVDPV, więcej niż w całym 2019 (366) i 2018 (104). Jeszcze 1988 r. na świecie raportowano 350 tysięcy przypadków poliomyelitis. Obecnie doprowadzono do zmniejszenia zachorowalności o 99%. Mimo to, w dalszym ciągu obserwowane są nowe zachorowania, co opóźnia osiągnięcie stanu pełnej eradykacji choroby na świecie.

logo-medycyna-podrozy-light

Portal dla podróżujących do krajów o odmiennych warunkach klimatycznych i sanitarnych

Rekomendowany przez Polskie Towarzystwo Medycyny Morskiej, Tropikalnej i Podróży

prof. dr hab. n. med. Krzysztof Korzeniewski

Wojskowy Instytut Medyczny -
Państwowy Instytut Badawczy

ul. Szaserów 128, 04-141 Warszawa

Zakład Epidemiologii i Medycyny Tropikalnej
ul. Grudzińskiego 4, 81-103 Gdynia
Email: kkorzeniewski@wim.mil.pl

Gdański Uniwersytet Medyczny
ul. Skłodowskiej-Curie 3a, 80-210 Gdańsk

Instytut Medycyny Morskiej i Tropikalnej

Uniwersyteckie Centrum Medycyny
Morskiej i Tropikalnej

ul. Powstania Styczniowego 9b, 81-519 Gdynia
Email: kkorzeniewski@gumed.edu.pl

© Copyright 2009 - 2024 | Krzysztof Korzeniewski | Polityka Cookies