Choroba zakaźna wywoływana przez wirusa chikungunya (Alphavirus), należącego do rodziny Togaviridae, którego rezerwuarem są małpy, a wektorem zakażenia komary z rodzaju Aedes (A. aegypti, A. albopictus, A. polynesiensis).

Chikungunya występuje w Azji Południowo-Wschodniej, na Subkontynencie Indyjskim, w Afryce Subsaharyjskiej i na Karaibach. Po raz pierwszy została opisana w Tanzanii w 1952 r. Masowe zachorowania wystąpiły w 2006 r. na wyspach Oceanu Indyjskiego (Madagaskar, Reunion, Mauritius, Seszele, Majotta, Komory, Malediwy) oraz w rejonach nadbrzeżnych Indii i Malezji. W 2007 r. pierwsze przypadki choroby zanotowano w Europie (Włochy). Ponowne, liczne zachorowania pojawiły się we Włoszech w 2017 r.

Obraz kliniczny: okres wylęgania wynosi 2-5 dni. Objawy kliniczne choroby są zbliżone do gorączki denga. Manifestują się ostrą gorączką (2-5 dni) z towarzyszącymi bólami głowy, bólami mięśni, wysypką i świądem skóry, po których następują długotrwałe bóle dużych stawów (kolanowe, skokowo-goleniowe, nadgarstki), utrzymujące się przez wiele tygodni lub miesięcy. U większości pacjentów objawy chorobowe ustępują w ciągu kilku dni, ale u niektórych mogą trwać przez długi okres, nawet do 2 lat, zwłaszcza bóle stawów.

Rozpoznanie: poszukiwanie swoistych przeciwciał w klasie IgM (ELISA), izolacja materiału genetycznego wirusa (PCR).

Leczenie: wyłącznie objawowe, stosowanie leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych (przeciwwskazane jest podawanie kwasu acetylosalicylowego).

Zapobieganie: stosowanie repelentów, moskitier, siatek w oknach pomieszczeń, odpowiednio noszone ubranie (długie rękawy i nogawki).