Skórna larwa wędrująca
Zmiana wywołana przez wędrujące w tkance podskórnej larwy nicieni (Ancylostoma duodenale, Necator americanus). Z wydalonych z kałem zarażonych zwierząt (psów, kotów) jaj pasożytów w glebie wylęgają się larwy. Do zarażenia u ludzi dochodzi zazwyczaj podczas chodzenia boso po ziemi, np. na plaży zanieczyszczonej odchodami zwierząt. W przypadku kontaktu człowieka z zanieczyszczoną pasożytami glebą larwy przechodzą przez nieuszkodzoną skórę, pod którą wędrują powodując zaczerwienione, swędzące, powrózkowate zmiany. Drążone przez larwy korytarze mają długość do kilkunastu cm. Na końcu korytarza widoczna jest grudka lub pęcherzyk (miejsce występowania pasożyta). Larwy w skórze człowieka nie dojrzewają, po kilku dniach-tygodniach obumierają, prowadząc do samoistnego wyleczenia choroby. Miejscami penetracji skóry są zwykle stopy, dłonie i pośladki.
Rozpoznanie: typowy obraz kliniczny choroby.
Leczenie: zamrażanie płynnym azotem lub chlorkiem etylu końca korytarza wytworzonego przez larwę (największe prawdopodobieństwo jej przebywania); dobre wyniki uzyskuje się stosując dodatkowo albendazol tabl. 1 x 400 mg przez 3 dni.