Włosogłówczyca (trichurioza)
Choroba pasożytnicza przewodu pokarmowego wywoływana przez nicienia Trichuris trichiura (włosogłówka). Rezerwuarem pasożytów jest człowiek, a źródłem zarażenia żywność zanieczyszczona jajami pasożyta oraz gleba nawożona ludzkimi fekaliami osób zarażonych. Człowiek może zarazić się poprzez przeniesienie jaj pasożyta do ust na zabrudzonych rękach, z żywnością zanieczyszczoną odchodami. Włosogłówczyca występuje kosmopolitycznie, zwłaszcza w rejonach charakteryzujących się niskimi standardami sanitarnymi.
Obraz kliniczny: okres od zarażenia do pojawienia się jaj w kale wynosi około 60 dni. Przebieg choroby w przypadku inwazji o niewielkim nasileniu jest często bezobjawowy. Najczęściej obserwowane objawy dotyczą układu pokarmowego (bóle brzucha, śluzowa biegunka, niekiedy stolce z krwią), układu nerwowego (bezsenność, bóle głowy) i układu krążenia (niedokrwistość).
Rozpoznanie: 3-krotne badanie kału w mikroskopii świetlnej wykonywane w odstępach 2-3 dniowych kilkoma metodami (rozmaz bezpośredni, metody zagęszczające, np. flotacja) w poszukiwaniu jaj pasożyta. Dorosły osobnik włosogłówki ma długość 30-45 mm (samiec) i 35-50 mm (samica) z charakterystyczną nitkowatą przednią częścią ciała stanowiącą 3/5 długości pasożyta. Samica składa 1000-6000 jaj na dobę (o wymiarach 22 x 50 μm i charakterystycznym beczułkowatym kształcie), które są wydalane z kałem.
Leczenie: albendazol tabl. w pojedynczej dawce 400 mg. Niezbędne jest wykonanie kontrolnego badania parazytologicznego kału po 4 tygodniach od zastosowanego leczenia, celem potwierdzenia jego skuteczności.
Zapobieganie: częste mycie rąk, zwłaszcza przed jedzeniem; higiena żywności i żywienia (dokładne mycie warzyw i owoców spożywanych w stanie surowym, unikanie zanieczyszczenia żywności przez glebę).