Estonia Powierzchnia: 45 228 km² Liczba ludności: 1 244 288
Wtyczki i gniazdka
Napięcie i częstotliwość prądu:
230V 50HzObowiązek wizowy
| Obowiązek wizowy | nie | |
| Ważność wizyty / długość pobytu bezwizowego | pobyt do 90 dni bez dodatkowych formalności (dowód osobisty lub paszport) | |
| Dodatkowe wymagania | --- | |
| Miejsce aplikacji wizowej | --- | |
Strefy czasowe
| Strefa czasowa UTC | Różnica do czasu polskiego |
|
Czas letni:UTC+03:00
Czas zimowy:UTC+02:00 |
Czas letni: 1 godz.
Czas zimowy: 1 godz. |
Warunki naturalne
Ukształtowanie powierzchni. Estonia jest krajem nizinnym, 50% obszaru leży poniżej 50 m n.p.m., 40% - 50-100 m n.p.m., 10% - powyżej 100 m n.p.m. Najwyższe wzniesienie osiąga wysokość 318 m n.p.m. (Suur Munamägi). Nadbałtycką część kraju stanowi Pobrzeże Estońskie, które ku wschodowi i południu przechodzi w Nizinę Estońską. Na Nizinie Estońskiej najwyżej wznosi się wysoczyzna Pandivere Kõrgustik (wysokość 166 m n.p.m.). W granicach Estonii ciągnie się północna część Pojezierza Widzemsko-Estońskiego; dzieli się ono na mniejsze wysoczyzny morenowe: Sakala Kõrgustik (146 m), Otepää Kõrgustik (217 m) i Haanja Kõrgustik (318 m). Na całym obszarze przeważają jeziora oraz rzeki z przełomami i wodospadami, tworzące bardzo urozmaicony krajobraz. Linia brzegowa (długość 685 km) silnie rozwinięta. Brzeg północny jest klifowy, o wysokości dochodzącej do 100 m, zachodni – niski, z piaszczystą, a niekiedy kamienistą plażą. Brzeg północny omywają odnogi Zatoki Fińskiej (m.in. Zatoka Narewska), zachodni – Zatoki Ryskiej (Zatoka Parnawska). Duże wyspy: Sarema (2,9 tys. km²), Hiuma (1,0 tys. km²) oraz Muhu (206 km²) i Vormsi zamykają Zatokę Ryską od otwartego Morza Bałtyckiego. Wyspy te wraz z wieloma mniejszymi tworzą Archipelag Estoński, oddzielony od lądu i poszczególnych wysp cieśninami: Kura kurk na południu, Soela väin, i Suur väin na północy. W Zatoce Fińskiej największą jest wyspa Naissaar (19 km²).
Klimat. W Estonii panuje klimat umiarkowany ciepły, przejściowy między morskim a kontynentalnym. Przeważają wiatry południowo-zachodnie i zachodnie, zwłaszcza latem i jesienią. Średnia temperatura w lutym od -3°C na południu wyspy Sarema, -6°C nad Zatoką Ryską, do -7°C (w styczniu) w głębi kraju (zimą skrajnie minimalna -31°C); najcieplej w lipcu (na Saremie też w sierpniu) 16°C (maksymalnie 33°C). Roczna suma opadów 580-590 mm, na północy 670 mm. Na wybrzeżach więcej opadów od lipca do listopada, a w głębi kraju do września. Zimą pada śnieg, od 50 dni na zachodzie do 70 na wschodzie. Pokrywa śnieżna utrzymuje się 100-120 dni.
Wody. Cały obszar Estonii leży w zlewisku Morza Bałtyckiego. Sieć rzeczna jest bardzo gęsta (0,2 km/km²), lecz rzeki są krótkie i mało zasobne w wodę. Najdłuższa jest Parnawa (144 km), następnie Kasari (112 km), Emajõgi (101 km) i graniczna z Rosją Narva (78 km), łącząca jezioro Pejpus z Zatoką Fińską. Rzeki mają zasilanie śnieżno-opadowe, najwyższe stany wód podczas wiosennych roztopów, najniższe latem. W Estonii występuje dużo jezior, największe na granicy z Rosją: Pejpus (1,5 tys. km²; w granicach Estonii) i Jezioro Pskowskie (711 km²). Największym wewnętrznym jeziorem jest Vörtsjärv (266 km²). Pozostałe jeziora niewielkie, o powierzchni poniżej 10 km².
Obowiązująca waluta
| Waluta | Przelicznik do PLN, USD, EUR |
| euro (EUR) |
1
EUR =
4.521 PLN
1 USD = 0.841 EUR źrodło NBP na dzień 30 czerwca 2021 |
Warunki pogodowe
Przed wyjazdem do Estonii należy wykonać zalecane szczepienia oraz zaopatrzyć się w środki farmaceutyczne stosowane w leczeniu problemów zdrowotnych mogących wystąpić podczas podróży.
Wyżej wymienione działania profilaktyczne wykonać na 4-6 tygodni przed planowaną podróżą tak, aby mieć czas na przyjęcie wszystkich niezbędnych szczepionek/leków w celu uzyskania wymaganego efektu ochronnego.
Nawet jeśli do wyjazdu pozostało mniej niż 4 tygodnie, należy skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania informacji na temat możliwości wykonania szczepień, wyboru leków do apteczki, itp. Po poradę lekarską zaleca się zgłosić do placówek służby zdrowia mających doświadczenie w ww. zakresie (gabinety medycyny podróży).
Jeśli plan podróży obejmuje więcej niż jeden kraj, należy zgłosić się po wyczerpującą poradę lekarską dotyczącą wszystkich krajów/ regionów, które zamierzamy odwiedzić.
Przed wyjazdem zaleca się sprawdzenie kalendarza szczepień. W przypadku przyjęcia w przeszłości szczepienia podstawowego przeciwko określonym chorobom zakaźnym należy poddać się szczepieniom przypominającym.
| Nazwa choroby | Zalecenia |
|---|---|
| błonica, tężec, krztusiec | Szczepienie w przypadku ryzyka kontaktu z chorymi lub nosicielami:\droga kropelkowa lub kontakt bezpośredni (błonica, krztusiec) oraz ryzyka kontaktu z zanieczyszczoną ziemią (tężec) |
| wirusowe zapalenie wątroby typu A | Szczepienie w przypadku ryzyka spożycia zanieczyszczonej wody i/lub żywności |
| wirusowe zapalenie wątroby typu B | Szczepienie w przypadku ryzyka interwencji chirurgicznych, iniekcji, kontaktu z zakażoną krwią, kontaktów seksualnych |
| kleszczowe zapalenie mózgu | Szczepienie w przypadku wyjazdu w regiony endemicznego występowania choroby |
Uwaga: Wyżej wymienione szczepienia stosuje się u zdrowych, dorosłych osób. U podróżujących, chorujących na schorzenia przewlekłe, kobiet w ciąży i dzieci szczepienia dobiera się indywidualnie w zależności od występujących przeciwwskazań zdrowotnych.
Rejony występowania malarii: nie występuje
Oporność na chlorochinę: nie dotyczy
*Rekomendowana chemioprofilaktyka: nie dotyczy *
Należy zaopatrzyć się w:
- zapas leków przyjmowanych codziennie z powodu chorób przewlekłych lub antykoncepcji na cały okres pobytu; w przypadku leków w postaci płynnej (zawiesiny, syropy) pamiętać o przepisach występujących na lotniskach, dotyczących przewożenia w samolotach płynów (pojemniki o pojemności powyżej 100 ml przewozić w bagażu zasadniczym, pojemniki do 100 ml w bagażu podręcznym, schowane w foliowy worek z zamknięciem); apteczkę powinno przewozić się ze względów bezpieczeństwa (kradzieże) w bagażu podręcznym,
- repelenty,
- lek przeciwbiegunkowy,
- lek przeciwbólowy, przeciwgorączkowy,
- środki dezynfekcyjne do odkażania skóry,
- środki dezynfekcyjne do odkażania wody,
- środki opatrunkowe,
- druga para okularów (osoby z wadą wzroku),
- okulary przeciwsłoneczne i kremy z filtrem przeciwsłonecznym,
- polisa ubezpieczeniowa (ubezpieczenie kosztów leczenia, transportu, następstw nieszczęśliwych wypadków).
Ochrona przed ukłuciami owadów
- repelenty (z zawartością 30 do 50% DEET lub 20% ikarydyny),
- noszenie odpowiednich ubrań (długie nogawki i rękawy).
Środki ostrożności przed pogryzieniem zwierząt
- unikanie kontaktów z lokalnymi zwierzętami, zarówno domowymi (psy, koty), jak i dzikimi (np. lisy) – nie dotykamy ani nie karmimy zwierząt !
- w przypadku pogryzienia lub zadrapania przez zwierzę należy jak najszybciej przemyć ranę wodą z mydłem i skierować się niezwłocznie po pomoc do placówki służby zdrowia.
Spożywanie wody i żywności z kontrolowanych źródeł
- mycie rąk wodą z mydłem przed jedzeniem (jeśli woda i mydło nie są dostępne, stosować żele, chusteczki ze środkiem dezynfekcyjnym).
Unikanie wypadków prowadzących do obrażeń ciała
Wypadki komunikacyjne są główną przyczyną obrażeń ciała wśród podróżujących. Wobec powyższego należy bezwzględnie: - unikać picia alkoholu przed planowanym prowadzeniem pojazdu, - zapinać pasy bezpieczeństwa (stosować foteliki samochodowe dla dzieci), - mieć założony kask podczas jazdy rowerem/motocyklem, - unikać jazdy przepełnionym autobusami lub mikrobusami, - unikać jazdy po zmierzchu.
Inne działania profilaktyczne
- ochrona przed dużym nasłonecznieniem (kremy z filtrem przeciwsłonecznym),
- unikać robienia tatuaży, przekłuwania uszu, pępka (piercing), iniekcji niesterylnymi igłami (zagrożenie zakażeniem HIV, wzw typu B, C),
- stosować prezerwatywy podczas przygodnych kontaktów seksualnych (choroby przenoszone drogą płciową),
- dbać o higienę stóp, pach i pachwin unikając podrażnień naskórka (grzybice),
- dbać o higienę jamy ustnej (mycie zębów co najmniej trzy razy dziennie).
- poinformować lekarza o doznanych obrażeniach ciała, pogryzieniach przez zwierzęta, przyjętych iniekcjach/kroplówkach podczas podróży,
- w każdym przypadku gorączki niewiadomego pochodzenia, nawet wiele miesięcy po powrocie, zgłosić się po poradę, zwracając uwagę lekarza na swój zagraniczny pobyt,
- w przypadku pojawienia się i utrzymywania przez tygodnie miesiące zmian skórnych nie poddających się leczeniu, zgłosić się po poradę, zwracając uwagę lekarza na zagraniczny pobyt.
