Korea Południowa Powierzchnia: 99 720 km² Liczba ludności: 51 418 097
Wtyczki i gniazdka
Napięcie i częstotliwość prądu:
220V 60HzObowiązek wizowy
Obowiązek wizowy | nie | |
Ważność wizyty / długość pobytu bezwizowego | pobyt bez wizy do 90 dni | |
Dodatkowe wymagania | wypełnienie karty przekroczenia granicy oraz deklaracji celnej; służby imigracyjne mogą zażądać okazania biletu powrotnego lub na kontynuację podróży | |
Miejsce aplikacji wizowej | --- |
Strefy czasowe
Strefa czasowa UTC | Różnica do czasu polskiego |
Strefa całoroczna
UTC+09:00 |
Czas letni: 7 godz.
Czas zimowy: 8 godz. |
Warunki naturalne
Ukształtowanie powierzchni. Powierzchnia Korei Południowej ma charakter wyżynno-górski z niewielkimi fragmentami nizin nadmorskich; wysokości są tu mniejsze niż w północnej części Półwyspu Koreańskiego; wzdłuż wschodniego wybrzeża ciągną się Góry Wschodniokoreańskie; najwyższą ich część stanowi masyw Thebek (Sŏrak San, 1708 m n.p.m.) przechodzący w pasmo Gór Diamentowych na północy i gór Kyŏngsang (1240 m n.p.m.) na południu; wschodnie zbocza gór opadają stromo w kierunku Morza Japońskiego, zachodnie rozdzielają się na szereg mniejszych pasm biegnących z północnego wschodu na południowy zachód, porozcinanych głębokimi dolinami rzek, wykorzystujących systemy uskoków i rowów tektonicznych; wśród nich najdłuższe i najwyższe są Góry Południowokoreańskie, gdzie w pasmie Sobek wznosi się najwyższy szczyt kontynentalnej części Korei Południowej – Cziri-san (1915 m n.p.m.); najwyższym szczytem kraju jest wygasły wulkan Halla San (1950 m n.p.m.) na wyspie Cheju Do (Dzedzu-do) położonej na Morzu Żółtym u wejścia do Cieśniny Koreańskiej. Na wschodzie kraju, w południowej części gór Thebek i w północnej części Gór Południowokoreańskich rozwinęły się formy krasowe: ponad tysiąc jaskiń, często z przepływami rzek i syfonami (najdłuższa Hwanseon, długość 8 km, najgłębsza Namgamdock, głębokość 181 m), leje, wywierzyska; liczne jaskinie niekrasowe w granitach (m.in. w północnej części Seulu i w masywie Sorak-San) oraz jaskinie lawowe (w lawach bazaltowych na Dzedzu-do) należące do najdłuższych w kraju (Billemot, długość 11,8 km); wiele jaskiń na Dzedzu-do jest wciąż zamieszkanych przez ludzi; w jaskiniach lawowych żyje kilkadziesiąt gatunków zwierząt, m.in. duże kolonie nietoperzy. Wschodnia linia brzegowa jest słabo rozwinięta (z dwoma zatokami: Jongil i Ulsan), dominują tu strome wybrzeża klifowe, na zachodzie i południu linia brzegowa mocno rozczłonkowana; wybrzeże ma charakter riasowy z licznymi zatokami (m.in.: Dzinhe, Maro, Posong, Asan Man, Kyŏnggi Man), półwyspami (m.in.: Josu Haenam, Taean), dużą liczbą wysp i wysepek (największe: Cheju Do, Anmyôn Do, Imja Do, i Ullyng Do – wulkaniczna). Do Korei Południowej należy ok. 3000 wysp. Taka linia brzegowa w połączeniu z płyciznami przybrzeżnymi Morza Żółtego sprzyja powstawaniu pływów należących do najwyższych na świecie (ok. 11 m w okolicach Inczhon).
Klimat. Klimat monsunowy, na północy umiarkowany ciepły, kontynentalny na zachodzie, przejściowy między kontynentalnym a morskim na wschodzie, na południu podzwrotnikowy morski; najchłodniejszym miesiącem roku jest styczeń; temperatura maksymalna od -5°C na północy w głębi lądu, na chłodniejszym, zachodnim wybrzeżu od 1°C w części północnej do 6°C w części południowej, na cieplejszym, wschodnim (wpływ fenów i ciepłego Prądu Cuszimskiego) odpowiednio od 4°C do 8°C; minimalna temperatura na przeważającym obszarze poniżej 0°C; -11°C na północy; -7°C na zachodnim wybrzeżu, -4°C na wschodnim, na skrajnym południu 2°C. Najcieplej jest w sierpniu; temperatura maksymalna na całym obszarze wynosi wówczas 29-30°C, minimalna 21-24°C. Roczna suma opadów od 1100-1400 mm na zachodnim wybrzeżu i północy do 1500 mm na południowym wschodzie; opady głównie latem, ulewne tzw. deszcze śliwowe – od końca czerwca do końca lipca, związane głównie z frontem polarnym, inne z monsunem i tajfunem (przeciętnie raz w roku w okresie czerwiec-wrzesień).
Wody. Obszar Korei Południowej należy do zlewiska Oceanu Spokojnego, główny dział wodny kraju przebiega przez Góry Wschodniokoreańskie; sieć rzeczna jest gęsta i cechuje się zmiennym stanem wód, z wyraźnym maksimum w okresie letniego monsunu, stwarzającym zagrożenie powodziowe; rzeki mają charakter górski z licznymi progami i wodospadami; większość rzek spływa do Morza Żółtego, m.in. Namhan Gang (488 km), Han Gang ( 514 km); najdłuższa Naktong Gang (525 km) uchodzi do Cieśniny Koreańskiej; jezior naturalnych jest niewiele, są małe i leżą na nizinach, głównie w południowej części kraju; w górach powstała sieć sztucznych zbiorników (m.in. Andong na rzece Naktong Gang, Soyang Ho (Sojang) na rzece Pukhan Gang, Chʼungju Ho (Czhungdzu) na rzece Namhan Gang.
Obowiązująca waluta
Waluta | Przelicznik do PLN, USD, EUR |
won południowokoreański (KRW) |
100
KRW =
0.337 PLN
1 USD = 1130 KRW 1 EUR = 1343 KRW źrodło NBP na dzień 30 czerwca 2021 |
Warunki pogodowe
Przed wyjazdem do Korei Południowej należy wykonać zalecane szczepienia, zaopatrzyć się w środki farmaceutyczne stosowane w profilaktyce/leczeniu chorób występujących na terenie kraju oraz w leczeniu problemów zdrowotnych mogących wystąpić podczas podróży.
Wyżej wymienione działania profilaktyczne wykonać na 4-6 tygodni przed planowaną podróżą tak, aby mieć czas na przyjęcie wszystkich niezbędnych szczepionek/ leków w celu uzyskania wymaganego efektu ochronnego.
Nawet jeśli do wyjazdu pozostało mniej niż 4 tygodnie, należy skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania informacji na temat możliwości wykonania szczepień, przyjęcia chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej, wyboru leków do apteczki, itp. Po poradę lekarską zaleca się zgłosić do placówek służby zdrowia mających doświadczenie w ww. zakresie (gabinety medycyny podróży).
Jeśli plan podróży obejmuje więcej niż jeden kraj, należy zgłosić się po wyczerpującą poradę lekarską dotyczącą wszystkich krajów/ regionów, które zamierzamy odwiedzić.
Przed wyjazdem zaleca się sprawdzenie kalendarza szczepień. W przypadku przyjęcia w przeszłości szczepienia podstawowego przeciwko określonym chorobom zakaźnym należy poddać się szczepieniom przypominającym.
Nazwa choroby | Zalecenia |
---|---|
błonica, tężec, krztusiec | Szczepienie w przypadku ryzyka kontaktu z chorymi lub nosicielami:\droga kropelkowa lub kontakt bezpośredni (błonica, krztusiec) oraz ryzyka kontaktu z zanieczyszczoną ziemią (tężec) |
wirusowe zapalenie wątroby typu A | Szczepienie w przypadku ryzyka spożycia zanieczyszczonej wody i/lub żywności |
wirusowe zapalenie wątroby typu B | Szczepienie w przypadku ryzyka interwencji chirurgicznych, iniekcji,\kontaktu z zakażoną krwią, kontaktów seksualnych |
dur brzuszny | Szczepienie w przypadku ryzyka spożycia zanieczyszczonej wody i/lub żywności |
japońskie zapalenie mózgu | Szczepienie w przypadku wyjazdu w rejony endemicznego występowania choroby (rejony wiejskie) w okresie od maja do października; nie ma ryzyka zakażenia w Seulu i innych dużych ośrodkach miejskich |
kleszczowe zapalenie mózgu | Szczepienie w przypadku wyjazdu w rejony endemicznego występowania choroby |
Uwaga: Wyżej wymienione szczepienia stosuje się u zdrowych, dorosłych osób. U podróżujących, chorujących na schorzenia przewlekłe, kobiet w ciąży i dzieci szczepienia dobiera się indywidualnie w zależności od występujących przeciwwskazań zdrowotnych.
Rejony występowania malarii: rejony wiejskie w północnych częściach prowincji Incheon, Kyonggi-do i Kangwon-do włącznie z obszarem strefy zdemilitaryzowanej (granica z Koreańską Republiką Ludowo-Demokratyczną) w okresie marzec-grudzień
Gatunki Plasmodium: P. vivax 100%
Oporność na chlorochinę: nie
Rekomendowana chemioprofilaktyka: atovaquone/proguanil, chlorochina, doksycyklina lub meflochina
Zgodnie z zaleceniami Centers of Disease Control and Prevention oraz World Health Organization, w rejonie endemicznego występowania malarii stosuje się jeden z niżej wymienionych środków farmakologicznych, stosowanych w ramach chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej:
- Atovaquone/proquanil – 1 tabl. (250mg/100mg) dziennie w czasie posiłku, o tej samej porze dnia, rozpoczynając 1-2 dni przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 7 dni po powrocie. Daje najmniej objawów niepożądanych spośród zalecanych leków przeciwmalarycznych (zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zawroty głowy, bezsenność).
- Chlorochina – 2 tabl. (500mg) raz w tygodniu w czasie posiłku, zawsze tego samego dnia, rozpoczynając 1-2 tygodnie przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 4 tygodnie po powrocie. Ze względu na coraz powszechniej występującą na świecie oporność zarodźców malarii na chlorochinę, lek jest skuteczny w chemioprofilaktyce choroby tylko w niektórych regionach świata, co w konsekwencji w znaczący sposób ogranicza jego stosowanie.
- Doksycyklina – 1 caps./1 tabl. (100mg) dziennie w czasie posiłku, o tej samej porze dnia, rozpoczynając 1-2 dni przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 4 tygodnie po powrocie. Ujemną stroną leku są liczne objawy niepożądane: nudności, wymioty, drożdżyca jamy ustnej, drożdżyca pochwy, hepatotoksyczność, nadwrażliwość na światło słoneczne, fotodermatozy.
- Mefloquine (np. prep. Lariam) – 1 tabl. (250mg) raz w tygodniu w czasie posiłku, zawsze tego samego dnia, rozpoczynając 1-2 tygodnie przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 4 tygodnie po powrocie. Ze względu na działania niepożądane dotyczące zaburzeń neuropsychiatrycznych, lek jest przeciwwskazany do stosowania w niektórych grupach zawodowych, np. wśród personelu lotniczego.
Należy zaopatrzyć się w:
- zapas leków przyjmowanych codziennie z powodu chorób przewlekłych lub antykoncepcji na cały okres pobytu; w przypadku leków w postaci płynnej (zawiesiny, syropy) pamiętać o przepisach występujących na lotniskach, dotyczących przewożenia w samolotach płynów (apteczkę powinno przewozić się w bagażu podręcznym),
- lek przeciwmalaryczny (patrz wyżej),
- repelenty,
- lek przeciwbiegunkowy,
- lek przeciwbólowy, przeciwgorączkowy,
- środki dezynfekcyjne do odkażania skóry,
- środki dezynfekcyjne do odkażania wody,
- środki opatrunkowe,
- druga para okularów (osoby z wadą wzroku),
- okulary przeciwsłoneczne i kremy z filtrem przeciwsłonecznym,
- polisa ubezpieczeniowa (ubezpieczenie kosztów leczenia, transportu, następstw nieszczęśliwych wypadków).
Ochrona przed ukłuciami owadów
- repelenty (z zawartością 30 do 50% DEET lub 20% ikarydyny),
- noszenie odpowiednich ubrań (długie nogawki i rękawy),
- unikanie przebywania w terenie, w okresie największej aktywności owadów, tj. od zmierzchu do świtu.
Środki ostrożności przed pogryzieniem zwierząt
- unikanie kontaktów z lokalnymi zwierzętami, zarówno domowymi (psy, koty), jak i dzikimi (np. lisy) – nie dotykamy ani nie karmimy zwierząt !
- w przypadku pogryzienia lub zadrapania przez zwierzę należy jak najszybciej przemyć ranę wodą z mydłem i skierować się niezwłocznie po pomoc do placówki służby zdrowia.
Spożywanie wody i żywności z kontrolowanych źródeł
- mycie rąk wodą z mydłem przed jedzeniem (jeśli woda i mydło nie są dostępne, stosować żele, chusteczki ze środkiem dezynfekcyjnym),
- unikanie spożycia napojów z lodem niewiadomego pochodzenia,
- unikanie spożycia produktów mlecznych, jeśli nie mamy pewności, czy były pasteryzowane.
Unikanie wypadków prowadzących do obrażeń ciała
Wypadki komunikacyjne są główną przyczyną obrażeń ciała wśród podróżujących. Wobec powyższego należy bezwzględnie:
- unikać picia alkoholu przed planowanym prowadzeniem pojazdu,
- zapinać pasy bezpieczeństwa (stosować foteliki samochodowe dla dzieci),
- mieć założony kask podczas jazdy rowerem/motocyklem,
- unikać jazdy przepełnionym autobusami lub mikrobusami,
- unikać jazdy po zmierzchu.
Inne działania profilaktyczne
- ochrona przed dużym nasłonecznieniem (kremy z filtrem przeciwsłonecznym),
- unikać robienia tatuaży, przekłuwania uszu, pępka (piercing), iniekcji niesterylnymi igłami (zagrożenie zakażeniem HIV, wzw typu B, C),
- stosować prezerwatywy podczas przygodnych kontaktów seksualnych (choroby przenoszone drogą płciową),
- dbać o higienę stóp, pach i pachwin unikając podrażnień naskórka (grzybice),
- dbać o higienę jamy ustnej (mycie zębów co najmniej trzy razy dziennie).
- kontynuować przyjmowanie chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej,
- poinformować lekarza o doznanych obrażeniach ciała, pogryzieniach przez zwierzęta, przyjętych iniekcjach/kroplówkach podczas podróży,
- w każdym przypadku gorączki niewiadomego pochodzenia, nawet wiele miesięcy po powrocie, zgłosić się po poradę, zwracając uwagę lekarza na swój zagraniczny pobyt,
- w przypadku pojawienia się i utrzymywania przez tygodnie miesiące zmian skórnych nie poddających się leczeniu, zgłosić się po poradę, zwracając uwagę lekarza na zagraniczny pobyt.