Litwa Powierzchnia: 65 200 km² Liczba ludności: 2 793 284
Wtyczki i gniazdka
Napięcie i częstotliwość prądu:
220V 50HzObowiązek wizowy
Obowiązek wizowy | nie | |
Ważność wizyty / długość pobytu bezwizowego | pobyt do 90 dni bez dodatkowych formalności (dowód osobisty lub paszport) | |
Dodatkowe wymagania | --- | |
Miejsce aplikacji wizowej | --- |
Strefy czasowe
Strefa czasowa UTC | Różnica do czasu polskiego |
Czas letni:UTC+03:00
Czas zimowy:UTC+02:00 |
Czas letni: 1 godz.
Czas zimowy: 1 godz. |
Warunki naturalne
Ukształtowanie powierzchni. Litwa jest krajem nizinnym; średnia wysokość 99 m n.p.m., najwyższe wzniesienie Józefowa Góra ma wysokość 294 m n.p.m. (na Wyżynie Miednickiej). Wzdłuż wybrzeża (długość 99 km) ciągnie się Nizina Nadmorska (szerokość 15-20 km). Na wysokości 2-5 m znajduje się stale powiększająca się delta Niemna, w połowie w obwodzie kaliningradzkim Rosji, tak jak południowa część Mierzei Kurońskiej, oddzielającej Zalew Kuroński od otwartego morza. Mierzeja jest zbudowana z piasków usypanych przez wiatr w wysokie wydmy ruchome. Na północy Mierzeję Kurońską oddziela od Kłajpedy cieśnina o szerokości 400 m. Nizina Nadmorska przechodzi w Wysoczyznę Żmudzką. Charakterystyczne są dla niej płaskie wzgórza, a między nimi na wysokości 100-130 m n.p.m. równiny. Najwyższymi wzniesieniami są wzgórza morenowe Miedwegoła (235 m n.p.m.) i Szatria (229 m n.p.m.). W pobliżu miasta Szkudy leży przywleczony przez lodowiec ze Skandynawii największy na Litwie głaz narzutowy puntukas (długość 13 m, szerokość 6,5 m, wysokość 4 m). Na wschód od Wysoczyzny Żmudzkiej rozciąga się nizina Środkowolitewska; na północy Równina Muszy-Niemenka; na południu Równina Niewiaży, obniżająca się na zachodzie ku Równinie Dolnoniemeńskiej. Nad Niemnem występują liczne ozy (długość od 0,5 km do 1 km). Na południu i wschodzie Litwy ciągnie się Pojezierze Wileńskie rozdzielone dolinami Niemna i jego dopływu Wilii na trzy oddzielne wzniesienia: Sudawskie, Dzukijskie i Auksztockie, zwane Wileńskim. W granicach Litwy także skraj Pojezierza Święciańsko-Narockiego (zaliczanego do Pojezierza Białoruskiego). Wyżyna Miednicka (z najwyższym szczytem kraju) przy granicy z Białorusią stanowi część Garbu Oszmiańskiego. Litwa jest krajem ubogim w surowce mineralne. Duże znaczenie mają źródła lecznicze w Druskiennikach, Brisztanach i w Łukinach koło Birż.
Klimat. Na Litwie panuje klimat umiarkowany ciepły przejściowy między morskim a kontynentalnym, kształtuje się pod wpływem atlantyckich i kontynentalnych oraz arktycznych mas powietrza (jesienią i wiosną sprowadzają przymrozki). Wpływ Morza Bałtyckiego ogranicza się do 50 km od brzegu. Temperatura maksymalna w styczniu od -1°C nad morzem do -3°C na wschodzie, w lipcu odpowiednio od 20°C (wyjątkowo 33°C) do 23°C (37°C); minimalna od -5°C (skrajnie -33°C) do -9°C (-43°C) i od 14°C do 11°C. Roczna suma opadów od ok. 500 mm na nizinach do 600-800 mm na zachodnich stokach Wysoczyzny Żmudzkiej; opady całoroczne, na wybrzeżu więcej w październiku, na pozostałym obszarze w sierpniu.
Wody. Gęsta sieć rzeczna, średnio przypada 0,6 km rzek na 1 km2. Wszystkie rzeki (722 o długości ponad 10 km, 22 ponad 100 km) uchodzą do Morza Bałtyckiego. Główną rzeką jest Niemen (długość 475 km na Litwie), którego dorzecze zajmuje 71,5% powierzchni kraju. W granicach Litwy Niemen przyjmuje 12 większych dopływów, a przy ujściu tworzy deltę. W odległości 48 km od Zalewu Kurońskiego rzeka rozdziela się na dwie odnogi: Runge i Gilia; Runge 13 km od ujścia rozdziela się na Skirite i Atmata, a od tej ostatniej oddziela się Paskalne. Największymi dopływami Niemna są Wilia (długość na Litwie 235 km) z dopływami: Święta i Żejmiana, Niewiaża, Dubisa, Szeszupa i Mereczanka. Wilia, podobnie jak Niemen, bierze początek w okolicy Mińska na Białorusi. Pozostała część Litwy należy do dorzecza Lelupy (13,4%), Windawy (8%), Dźwiny (2,9%) oraz Pregoły (0,1%); na dorzecza mniejszych rzek, uchodzących bezpośrednio do morza (m.in. Danè) przypada 4,1% powierzchni kraju. Rzeki mają charakter nizinny, jedynie spływające z Wysoczyzny Żmudzkiej i Pojezierza Wileńskiego mają spadki od 2 do 5 m. Jeziora zajmują 1,5% powierzchni kraju (880 km²), przy czym 2830 jezior ma powierzchnię ponad 0,5 ha, a 1500 poniżej 0,5 ha. 80 % jezior znajduje się na Pojezierzu Wileńskim (najwięcej w rejonie Ignaliny, także liczne w rejonach Molety i Jeziorosów), a 10% na Wysoczyźnie Żmudzkiej. Największym jeziorem jest Dryświaty (powierzchnia 44,8 km² i głębokości 33 m); najdłuższe Asveja (Dubienki) ma długość 30 km, a najgłębszym jest Metele (46,6 m). Na południu grupa kilku jezior, największe Duś (23,3 km² i głębokość 31,2 m). Przy ujściu Niemna przybrzeżne jezioro Kroku Lanka. Dawniej na Litwie występowały liczne bagna, obecnie wiele z nich zostało osuszonych.
Obowiązująca waluta
Waluta | Przelicznik do PLN, USD, EUR |
euro (EUR) |
1
EUR =
4.521 PLN
1 USD = 0.841 EUR źrodło NBP na dzień 30 czerwca 2021 |
Warunki pogodowe
Przed wyjazdem na Litwę należy wykonać zalecane szczepienia oraz zaopatrzyć się w środki farmaceutyczne stosowane w leczeniu problemów zdrowotnych mogących wystąpić podczas podróży.
Wyżej wymienione działania profilaktyczne wykonać na 4-6 tygodni przed planowaną podróżą tak, aby mieć czas na przyjęcie wszystkich niezbędnych szczepionek w celu uzyskania wymaganego efektu ochronnego.
Nawet jeśli do wyjazdu pozostało mniej niż 4 tygodnie, należy skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania informacji na temat możliwości wykonania szczepień, przyjęcia chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej, itp. Po poradę lekarską zaleca się zgłosić do placówek służby zdrowia mających doświadczenie w ww. zakresie (gabinety medycyny podróży).
Jeśli plan podróży obejmuje więcej niż jeden kraj, należy zgłosić się po wyczerpującą poradę lekarską dotyczącą wszystkich krajów/regionów, które zamierzamy odwiedzić.
Przed wyjazdem zaleca się sprawdzenie kalendarza szczepień. W przypadku przyjęcia w przeszłości szczepienia podstawowego przeciwko określonym chorobom zakaźnym należy poddać się szczepieniom przypominającym.
Nazwa choroby | Zalecenia |
---|---|
błonica, tężec, krztusiec | Szczepienie w przypadku ryzyka kontaktu z chorymi lub nosicielami:\droga kropelkowa lub kontakt bezpośredni (błonica, krztusiec) oraz ryzyka kontaktu z zanieczyszczoną ziemią (tężec) |
wirusowe zapalenie wątroby typu A | Szczepienie w przypadku ryzyka spożycia zanieczyszczonej wody i/lub żywności |
wirusowe zapalenie wątroby typu B | Szczepienie w przypadku ryzyka interwencji chirurgicznych, iniekcji, kontaktu z zakażoną krwią, kontaktów seksualnych |
kleszczowe zapalenie mózgu | Szczepienie w przypadku wyjazdu w regiony endemicznego występowania choroby |
Uwaga: Wyżej wymienione szczepienia stosuje się u zdrowych, dorosłych osób. U podróżujących, chorujących na schorzenia przewlekłe, kobiet w ciąży i dzieci szczepienia dobiera się indywidualnie w zależności od występujących przeciwwskazań zdrowotnych.
Rejony występowania malarii: nie występuje
Oporność na chlorochinę: nie dotyczy
Rekomendowana chemioprofilaktyka: nie dotyczy
Należy zaopatrzyć się w:
- zapas leków przyjmowanych codziennie z powodu chorób przewlekłych lub antykoncepcji na cały okres pobytu; w przypadku leków w postaci płynnej (zawiesiny, syropy) pamiętać o przepisach występujących na lotniskach, dotyczących przewożenia w samolotach płynów (pojemniki o pojemności powyżej 100 ml przewozić w bagażu zasadniczym, pojemniki do 100 ml w bagażu podręcznym, schowane w foliowy worek z zamknięciem); apteczkę powinno przewozić się ze względów bezpieczeństwa (kradzieże) w bagażu podręcznym,
- repelenty,
- lek przeciwbiegunkowy,
- lek przeciwbólowy, przeciwgorączkowy,
- środki dezynfekcyjne do odkażania skóry,
- środki dezynfekcyjne do odkażania wody,
- środki opatrunkowe,
- druga para okularów (osoby z wadą wzroku),
- okulary przeciwsłoneczne i kremy z filtrem przeciwsłonecznym,
- polisa ubezpieczeniowa (ubezpieczenie kosztów leczenia, transportu, następstw nieszczęśliwych wypadków).
Ochrona przed ukłuciami owadów
- repelenty (z zawartością 30 do 50% DEET lub 20% ikarydyny),
- noszenie odpowiednich ubrań (długie nogawki i rękawy).
Środki ostrożności przed pogryzieniem zwierząt
- unikanie kontaktów z lokalnymi zwierzętami, zarówno domowymi (psy, koty), jak i dzikimi (np. lisy) – nie dotykamy ani nie karmimy zwierząt !
- w przypadku pogryzienia lub zadrapania przez zwierzę należy jak najszybciej przemyć ranę wodą z mydłem i skierować się niezwłocznie po pomoc do placówki służby zdrowia.
Spożywanie wody i żywności z kontrolowanych źródeł
- mycie rąk wodą z mydłem przed jedzeniem (jeśli woda i mydło nie są dostępne, stosować żele, chusteczki ze środkiem dezynfekcyjnym).
Unikanie wypadków prowadzących do obrażeń ciała
Wypadki komunikacyjne są główną przyczyną obrażeń ciała wśród podróżujących. Wobec powyższego należy bezwzględnie:
- unikać picia alkoholu przed planowanym prowadzeniem pojazdu,
- zapinać pasy bezpieczeństwa (stosować foteliki samochodowe dla dzieci),
- mieć założony kask podczas jazdy rowerem/motocyklem,
- unikać jazdy przepełnionym autobusami lub mikrobusami,
- unikać jazdy po zmierzchu.
Inne działania profilaktyczne
- ochrona przed dużym nasłonecznieniem (kremy z filtrem przeciwsłonecznym),
- unikać robienia tatuaży, przekłuwania uszu, pępka (piercing), iniekcji niesterylnymi igłami (zagrożenie zakażeniem HIV, wzw typu B, C),
- stosować prezerwatywy podczas przygodnych kontaktów seksualnych (choroby przenoszone drogą płciową),
- dbać o higienę stóp, pach i pachwin unikając podrażnień naskórka (grzybice),
- dbać o higienę jamy ustnej (mycie zębów co najmniej trzy razy dziennie).
- poinformować lekarza o doznanych obrażeniach ciała, pogryzieniach przez zwierzęta, przyjętych iniekcjach/kroplówkach podczas podróży,
- w każdym przypadku gorączki niewiadomego pochodzenia, nawet wiele miesięcy po powrocie, zgłosić się po poradę, zwracając uwagę lekarza na swój zagraniczny pobyt,
- w przypadku pojawienia się i utrzymywania przez tygodnie miesiące zmian skórnych nie poddających się leczeniu, zgłosić się po poradę, zwracając uwagę lekarza na zagraniczny pobyt.