Namibia Powierzchnia: 824 292 km² Liczba ludności: 2 533 224
Wtyczki i gniazdka
Napięcie i częstotliwość prądu:
220V 50HzObowiązek wizowy
Obowiązek wizowy |
e-visa:
---
on-arrival: |
|
Ważność wizyty / długość pobytu bezwizowego | wiza turystyczna jednokrotna 90-dniowa | |
Dodatkowe wymagania | ważność paszportu co najmniej 6 miesięcy dłuższa od daty planowanego wjazdu; bilet powrotny lub na kontynuację podróży | |
Miejsce aplikacji wizowej | visa on-arrival na lotnisku Hosea Kutako w Windhoek |
Strefy czasowe
Strefa czasowa UTC | Różnica do czasu polskiego |
Strefa całoroczna
UTC+02:00 |
Czas letni: ten sam
Czas zimowy: 1 godz. |
Warunki naturalne
Ukształtowanie powierzchni. Namibia jest krajem wyżynnym. Najwyżej położona jest centralna cześć kraju (100-1500 m n.p.m.), w tym wyżyny Damaraland i Namaland. Poszczególne wzniesienia przekraczają tu 2000 m n.p.m., a najwyższy szczyt masywu Brandberg – Königstein, ma wysokość 2606 m n.p.m. Wyżyny są zbudowane głównie ze skał krystalicznych, które na wschodzie są przykryte piaskami pustyni Kalahari. Powierzchnia wyżyn, urozmaicona ostańcowymi wzniesieniami, tektonicznymi obniżeniami i dolinami rzecznymi, obniża się łagodnie ku wschodowi, przechodząc w Kotlinę Kalahari; na zachodzie opada kilkoma stopniami wyraźnie zaznaczonego progu Wielkiej Krawędzi, ku wąskiej nizinie nadbrzeżnej. Znaczna część tej niziny jest pokryta luźnymi piaskami, tworzącymi jedne z najwyższych na świecie wydm (pustynia Namib).
Klimat. Klimat zwrotnikowy, od wybitnie suchego na pustyni Namib, będącej pod silnym wpływem chłodnego Prądu Benguelskiego, do suchego na płaskowyżu, dokąd ten wpływ nie sięga. Na pustyni małe dobowe amplitudy temperatury; maksymalna temperatura 16-17°C (sierpień-październik) do 21-22°C (luty-marzec); minimalna od 9-10°C (lipiec-sierpień) do 14-16°C. Wilgotność względna powietrza ponad 70%; często powstaje rosa i mgła (110-120 dni w roku). Roczna suma opadów zaledwie 10-20 mm, chociaż w marcu w ciągu jednego dnia może spaść do 30 mm. Zdarzają się burze pyłowe. Na płaskowyżu duże dobowe amplitudy temperatury; maksymalna temperatura od 20-24°C (czerwiec-lipiec) do 30-35°C (grudzień-styczeń); minimalna od 2-8°C (lipiec; w najwyższych partiach na południu zdarzają się przymrozki) do 17-19°C (styczeń-luty). Roczna suma opadów wzrasta od 150-400 mm na południowym zachodzie do 550 mm na północnym wschodzie, przy czym pora deszczowa trwa odpowiednio od stycznia do marca i od listopada do marca.
Wody. Konsekwencją niewielkich opadów jest ubóstwo wód powierzchniowych. Większość kraju zajmują obszary bezodpływowe z ciekami prowadzącymi wody epizodycznie lub okresowo (Nossob, Fish, Ugab, Omatako); rzeki stałe występują na obrzeżach: Kunene, Kubango, Kwando i Zambezi na północy, Oranje na południu. W pobliżu granicy z Angolą zasolona niecka Etosza wypełnia się okresowo wodą. Duże znaczenie w tej sytuacji mają wody podziemne; ich eksploatacja zaspokaja połowę krajowego zapotrzebowania. Przybrzeżne chłodne wody Oceanu Atlantyckiego (zimny Prąd Benguelski) należą do najzasobniejszych światowych łowisk morskich.
Obowiązująca waluta
Waluta | Przelicznik do PLN, USD, EUR |
dolar namibijski (NAD) |
1
NAD =
0.266 PLN
1 USD = 14.30 NAD 1 EUR = 17.00 NAD źrodło NBP na dzień 30 czerwca 2021 |
rand (ZAR) |
1
ZAR =
0.265 PLN
1 USD = 14.34 ZAR 1 EUR = 17.04 ZAR źrodło NBP na dzień 30 czerwca 2021 |
Warunki pogodowe
Przed wyjazdem do Namibii należy wykonać obowiązkowe/zalecane szczepienia, zaopatrzyć się w środki farmaceutyczne stosowane w profilaktyce/leczeniu chorób występujących na terenie kraju oraz w leczeniu problemów zdrowotnych mogących wystąpić podczas podróży.
Wyżej wymienione działania profilaktyczne wykonać na 4-6 tygodni przed planowaną podróżą tak, aby mieć czas na przyjęcie wszystkich niezbędnych szczepionek/leków w celu uzyskania wymaganego efektu ochronnego.
Nawet jeśli do wyjazdu pozostało mniej niż 4 tygodnie, należy skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania informacji na temat możliwości wykonania szczepień, przyjęcia chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej, wyboru leków do apteczki, itp. Po poradę lekarską zaleca się zgłosić do placówek służby zdrowia mających doświadczenie w ww. zakresie (gabinety medycyny podróży).
Jeśli plan podróży obejmuje więcej niż jeden kraj, należy zgłosić się po wyczerpującą poradę lekarską dotyczącą wszystkich krajów/regionów, które zamierzamy odwiedzić.
Przed wyjazdem zaleca się sprawdzenie kalendarza szczepień. W przypadku przyjęcia w przeszłości szczepienia podstawowego przeciwko określonym chorobom zakaźnym należy poddać się szczepieniom przypominającym.
Nazwa choroby | Zalecenia |
---|---|
błonica, tężec, krztusiec | Szczepienie w przypadku ryzyka kontaktu z chorymi lub nosicielami:\droga kropelkowa lub kontakt bezpośredni (błonica, krztusiec) oraz ryzyka kontaktu z zanieczyszczoną ziemią (tężec) |
wirusowe zapalenie wątroby typu A | Szczepienie w przypadku ryzyka spożycia zanieczyszczonej wody i/lub żywności |
wirusowe zapalenie wątroby typu B | Szczepienie w przypadku ryzyka interwencji chirurgicznych, iniekcji, kontaktu z zakażoną krwią, kontaktów seksualnych |
dur brzuszny | Szczepienie w przypadku ryzyka spożycia zanieczyszczonej wody i/lub żywności |
wścieklizna | Szczepienie w przypadku ryzyka pogryzienia przez chore zwierzęta, np. psy, koty, lisy |
Uwaga: Wyżej wymienione szczepienia stosuje się u zdrowych, dorosłych osób.U podróżujących, chorujących na schorzenia przewlekłe, kobiet w ciąży i dzieci szczepienia dobiera się indywidualnie w zależności od występujących przeciwwskazań zdrowotnych.
Mimo, że w Namibii nie występuje żółta gorączka, od podróżujących z rejonów endemicznego występowania ww. choroby (Afryka, Ameryka Południowa) w wieku ≥ 1 rż. wymaga się okazania udokumentowanego potwierdzenia szczepienia. Jeśli przed przyjazdem do Namibii odbywamy podróż do krajów, gdzie notuje się przypadki zachorowań na żółtą gorączkę, zaleca się podjęcie decyzji o szczepieniu z jednoczesnym wydaniem Międzynarodowego Świadectwa Szczepień (International Certificate of Vaccination).
Rejony występowania malarii: transmisja całoroczna w dorzeczu Kunene w prowincji Kunene, w dorzeczu Zambezi w prowincji Zambezi, w dorzeczu Okavango w prowincji Kavango Wschodnie i Zachodnie; transmisja od listopada do czerwca w prowincjach Ohangwena, Omaheke, Omusati, Oshana, Oshikoto, Otjozondjupa. Nie ma ryzyka zarażenia w stolicy kraju, Windhoek
Gatunki Plasmodium: P. falciparum 90%, P. malariae, P. ovale, P. vivax 10%
Oporność na chlorochinę: potwierdzona
Rekomendowana chemioprofilaktyka: atovaquone/ proguanil, doksycyklina lub meflochina
Zgodnie z zaleceniami Centers of Disease Control and Prevention oraz World Health Organization, w rejonie endemicznego występowania malarii stosuje się jeden z niżej wymienionych środków farmakologicznych, stosowanych w ramach chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej:
- Atovaquone/proquanil – 1 tabl. (250mg/100mg) dziennie w czasie posiłku, o tej samej porze dnia, rozpoczynając 1-2 dni przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 7 dni po powrocie. Daje najmniej objawów niepożądanych spośród zalecanych leków przeciwmalarycznych (zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zawroty głowy, bezsenność).
- Doksycyklina – 1 caps./1 tabl. (100mg) dziennie w czasie posiłku, o tej samej porze dnia, rozpoczynając 1-2 dni przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 4 tygodnie po powrocie. Ujemną stroną leku są liczne objawy niepożądane: nudności, wymioty, drożdżyca jamy ustnej, drożdżyca pochwy, hepatotoksyczność, nadwrażliwość na światło słoneczne, fotodermatozy.
- Meflochina – 1 tabl. (250mg) raz w tygodniu w czasie posiłku, zawsze tego samego dnia, rozpoczynając 1-2 tygodnie przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 4 tygodnie po powrocie. Ze względu na działania niepożądane dotyczące zaburzeń neuropsychiatrycznych, lek jest przeciwwskazany do stosowania w niektórych grupach zawodowych, np. wśród personelu lotniczego.
Należy zaopatrzyć się w:
- zapas leków przyjmowanych codziennie z powodu chorób przewlekłych lub antykoncepcji na cały okres pobytu; w przypadku leków w postaci płynnej (zawiesiny, syropy) pamiętać o przepisach występujących na lotniskach, dotyczących przewożenia w samolotach płynów (pojemniki o pojemności powyżej 100 ml przewozić w bagażu zasadniczym, pojemniki do 100 ml w bagażu podręcznym, schowane w foliowy worek z zamknięciem); apteczkę powinno przewozić się ze względów bezpieczeństwa (kradzieże) w bagażu podręcznym,
- lek przeciwmalaryczny (patrz wyżej),
- repelenty,
- lek przeciwbiegunkowy,
- lek przeciwbólowy, przeciwgorączkowy,
- środki dezynfekcyjne do odkażania skóry,
- środki dezynfekcyjne do odkażania wody,
- środki opatrunkowe,
- druga para okularów (osoby z wadą wzroku),
- okulary przeciwsłoneczne i kremy z filtrem przeciwsłonecznym,
- polisa ubezpieczeniowa (ubezpieczenie kosztów leczenia, transportu, następstw nieszczęśliwych wypadków).
Ochrona przed ukłuciami owadów
- repelenty (z zawartością 30 do 50% DEET lub 20% ikarydyny),
- moskitiera,
- noszenie odpowiednich ubrań (długie nogawki i rękawy),
- unikanie przebywania w terenie, w okresie największej aktywności owadów, tj. od zmierzchu do świtu,
- stosowanie w pomieszczeniach zamkniętych klimatyzacji oraz siatek na oknach i kratkach wentylacyjnych.
Środki ostrożności przed pogryzieniem zwierząt
- unikanie kontaktów z lokalnymi zwierzętami, zarówno domowymi (psy, koty), jak i dzikimi (np. lisy) – nie dotykamy ani nie karmimy zwierząt!
- w przypadku pogryzienia lub zadrapania przez zwierzę należy jak najszybciej przemyć ranę wodą z mydłem i skierować się niezwłocznie po pomoc do placówki służby zdrowia.
Spożywanie wody i żywności z kontrolowanych źródeł
- mycie rąk wodą z mydłem przed jedzeniem (jeśli woda i mydło nie są dostępne, stosować żele, chusteczki ze środkiem dezynfekcyjnym),
- picie tylko butelkowanej lub przegotowanej wody,
- unikanie spożycia napojów z lodem niewiadomego pochodzenia,
- unikanie spożycia żywności pochodzącej od ulicznych sprzedawców,
- unikanie spożycia produktów mlecznych, jeśli nie mamy pewności, czy były pasteryzowane.
Unikanie wypadków prowadzących do obrażeń ciała
Wypadki komunikacyjne są główną przyczyną obrażeń ciała wśród podróżujących. Wobec powyższego należy bezwzględnie:
- unikać picia alkoholu przed planowanym prowadzeniem pojazdu,
- zapinać pasy bezpieczeństwa (stosować foteliki samochodowe dla dzieci),
- mieć założony kask podczas jazdy rowerem/motocyklem,
- unikać jazdy przepełnionym autobusami lub mikrobusami,
- unikać jazdy po zmierzchu.
Inne działania profilaktyczne
- ochrona przed dużym nasłonecznieniem (kremy z filtrem przeciwsłonecznym),
- unikać robienia tatuaży, przekłuwania uszu, pępka (piercing), iniekcji niesterylnymi igłami (zagrożenie zakażeniem HIV, wzw typu B, C),
- stosować prezerwatywy podczas przygodnych kontaktów seksualnych (choroby przenoszone drogą płciową),
- unikać chodzenia boso po ziemi, gdzie istnieje ryzyko defekacji lokalnych zwierząt (zarażenia pasożytnicze, np. skórna larwa wędrująca),
- dbać o higienę stóp, pach i pachwin unikając podrażnień naskórka (grzybice),
- dbać o higienę jamy ustnej (mycie zębów co najmniej trzy razy dziennie przy użyciu wody butelkowanej lub przegotowanej).
- kontynuować przyjmowanie chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej,
- poinformować lekarza o doznanych obrażeniach ciała, pogryzieniach przez zwierzęta, przyjętych iniekcjach/kroplówkach podczas podróży,
- w każdym przypadku gorączki niewiadomego pochodzenia, nawet wiele miesięcy po powrocie, zgłosić się po poradę, zwracając uwagę lekarza na swój zagraniczny pobyt,
- w przypadku pojawienia się i utrzymywania przez tygodnie miesiące zmian skórnych nie poddających się leczeniu, zgłosić się po poradę, zwracając uwagę lekarza na zagraniczny pobyt.