Sierra Leone Powierzchnia: 71 740 km² Liczba ludności: 6 312 212
Wtyczki i gniazdka
Napięcie i częstotliwość prądu:
230V 50HzObowiązek wizowy
Obowiązek wizowy |
e-visa:
---
on-arrival: --- |
|
Ważność wizyty / długość pobytu bezwizowego | wiza turystyczna jednokrotna 90-dniowa | |
Dodatkowe wymagania | ważność paszportu co najmniej 6 miesięcy dłuższa od daty planowanego wjazdu; Międzynarodowe Świadectwo Szczepień (żółta książeczka) z potwierdzoną wakcynacją przeciw żółtej gorączce; bilet powrotny lub na kontynuację podróży; rezerwacja zakwaterowania | |
Miejsce aplikacji wizowej | ambasada w Berlinie lubinne placówki dyplomatyczne i konsularne Sierra Leone za granicą (np. w Senegalu) |
Strefy czasowe
Strefa czasowa UTC | Różnica do czasu polskiego |
Strefa całoroczna
UTC±00:00 |
Czas letni: -2 godz.
Czas zimowy: -1 godz. |
Warunki naturalne
Ukształtowanie powierzchni. Sierra Leone leży pomiędzy wybrzeżem Atlantyku a Wyżyną Gwinejską w głębi lądu oraz ujściami rzek Great Scarcies i Mano. Wybrzeże jest niskie, bardzo urozmaicone, z licznymi bagnami, rozlewiskami, lagunami, zatokami, estuariami i półwyspami. Największym półwyspem kraju jest górzysty Sierra Leone (Freetown, Picket Hill, 875 m n.p.m.), leżący w północnym odcinku wybrzeża. Blisko wybrzeży leży też kilka mniejszych i większych wysp, największą z nich jest Sherbro, którą od kontynentu oddziela wąska cieśnina. Kraj jest stosunkowo nizinny. Wzdłuż wybrzeża ciągnie się szeroka nizina nadbrzeżna (szerokość 30 km), która stopniowo przechodzi w rozległą równinę urozmaiconą zespołami wzgórz ostańcowych (Kasabere Hills, 536 m n.p.m.). Ponad połowa terytorium leży poniżej 150 m n.p.m. Obszary wyżynne na wysokości 300-600 m n.p.m. zajmują wschodnią i północno-wschodnią część kraju. Powierzchnię wyżyn urozmaicają płaskie wzgórza oraz masywy górskie (Loma Mountains, Tingi Mountains). Najwyższym szczytem Sierra Leone jest góra Bintumani o wysokości 1948 m n.p.m., która leży w masywie Loma.
Klimat. Terytorium Sierra Leone leży w większości w strefie klimatu równikowego wilgotnego monsunowego. Na wybrzeżu i w strefie nadbrzeżnej opady w ciągu roku przekraczają wysokość 3000 mm. Maksymalnie dochodzą do 4000 mm (średnio notuje się około 100 dni z burzami). Rekord zanotowano na półwyspie Freetown – 5080 mm. Opady maleją w kierunku północno-wschodnim i wynoszą około 2000 mm rocznie. Pora deszczowa od maja-czerwca do października-listopada; od grudnia do marca brak opadów. W głębi lądu występuje pora sucha, z niewielką ilością opadów. W regionach północnych pora sucha trwa pół roku, od grudnia do kwietnia. Cechą charakterystyczną klimatu Sierra Leone są stabilne równikowe temperatury; temperatura maksymalna od 27-28°C (sierpień) do 30-35°C (marzec-kwiecień); temperatura minimalna na wybrzeżu 23-24°C, na wyżynie od 17°C (styczeń) do 22°C (kwiecień); w górach chłodniej. Na północy kraju amplitudy temperatur są wyższe niż na wybrzeżu.
Wody. Z uwagi na bardzo wysokie opady sieć rzeczna kraju jest bardzo gęsta. Rzeki Sierra Leone należą do zlewiska Oceanu Atlantyckiego. Wiele rzek ma szerokie ujścia zwane estuariami. Rzeki w swym górnym biegu wypływając z gór, posiadają liczne progi i wodospady. Najbardziej malownicze wodospady znajdują się na rzece Rokel. Kraj odwadnia dziewięć głównych rzek, przy czym największy obszar zasilania mają Sewa, Little Scarcies i Rokel. Wszystkie rzeki są żeglowne jedynie w swym dolnym biegu, gdyż w głębi lądu występują liczne progi. Oprócz rzek, głównym elementem wód są rozlewiska bagienne, występujące w sąsiedztwie rzek i jezior. W kraju co roku dochodzi do powodzi wywołanych obfitymi opadami deszczu.
Obowiązująca waluta
Waluta | Przelicznik do PLN, USD, EUR |
leone (SLL) |
100
SLL =
0.0370 PLN
1 USD = 10270,0 SLL 1 EUR = 12210,0 SLL źrodło NBP na dzień 30 czerwca 2021 |
Warunki pogodowe
Przed wyjazdem do Sierra Leone należy wykonać obowiązkowe/zalecane szczepienia, zaopatrzyć się w środki farmaceutyczne stosowane w profilaktyce/leczeniu chorób występujących na terenie kraju oraz w leczeniu problemów zdrowotnych mogących wystąpić podczas podróży.
Wyżej wymienione działania profilaktyczne wykonać na 4-6 tygodni przed planowaną podróżą tak, aby mieć czas na przyjęcie wszystkich niezbędnych szczepionek/leków w celu uzyskania wymaganego efektu ochronnego.
Nawet jeśli do wyjazdu pozostało mniej niż 4 tygodnie, należy skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania informacji na temat możliwości wykonania szczepień, przyjęcia chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej, wyboru leków do apteczki, itp. Po poradę lekarską zaleca się zgłosić do placówek służby zdrowia mających doświadczenie w ww. zakresie (gabinety medycyny podróży).
Jeśli plan podróży obejmuje więcej niż jeden kraj, należy zgłosić się po wyczerpującą poradę lekarską dotyczącą wszystkich krajów/regionów, które zamierzamy odwiedzić.
Przed wyjazdem zaleca się sprawdzenie kalendarza szczepień. W przypadku przyjęcia w przeszłości szczepienia podstawowego przeciwko określonym chorobom zakaźnym należy poddać się szczepieniom przypominającym.
Nazwa choroby | Zalecenia |
---|---|
błonica, tężec, krztusiec | Szczepienie w przypadku ryzyka kontaktu z chorymi lub nosicielami:\droga kropelkowa lub kontakt bezpośredni (błonica, krztusiec) oraz ryzyka kontaktu z zanieczyszczoną ziemią (tężec) |
wirusowe zapalenie wątroby typu A | Szczepienie w przypadku ryzyka spożycia zanieczyszczonej wody i/lub żywności |
wirusowe zapalenie wątroby typu B | Szczepienie w przypadku ryzyka interwencji chirurgicznych, iniekcji, kontaktu z zakażoną krwią, kontaktów seksualnych |
dur brzuszny | Szczepienie w przypadku ryzyka spożycia zanieczyszczonej wody i/lub żywności |
żółta gorączka | Szczepienie obowiązkowe dla podróżnych ≥ 9 miesiąca życia. Przy wakcynacji wydawane jest Międzynarodowe Świadectwo Szczepień (International Certificate of Vaccination) z wpisem dokumentującym przyjętą dawkę szczepionki. Szczepienie powinno być wykonane na co najmniej 10 dni przed wyjazdem do endemicznego rejonu występowania choroby |
wścieklizna | Szczepienie w przypadku ryzyka pogryzienia przez chore zwierzęta, np. psy, koty |
Uwaga: Wyżej wymienione szczepienia stosuje się u zdrowych, dorosłych osób. U podróżujących, chorujących na schorzenia przewlekłe, kobiet w ciąży i dzieci szczepienia dobiera się indywidualnie w zależności od występujących przeciwwskazań zdrowotnych.
Rejony występowania malarii: na terenie całego kraju
Gatunki Plasmodium: P. falciparum 85%; P. ovale, P. malariae, P. vivax 15%
Oporność na chlorochinę: potwierdzona
Rekomendowana chemioprofilaktyka: atovaquone/proguanil, doksycyklina lub meflochina
Zgodnie z zaleceniami Centers of Disease Control and Prevention oraz World Health Organization, w rejonie endemicznego występowania malarii stosuje się jeden z niżej wymienionych środków farmakologicznych, stosowanych w ramach chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej:
- Atovaquone/proquanil – 1 tabl. (250mg/100mg) dziennie w czasie posiłku, o tej samej porze dnia, rozpoczynając 1-2 dni przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 7 dni po powrocie. Daje najmniej objawów niepożądanych spośród zalecanych leków przeciwmalarycznych (zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zawroty głowy, bezsenność).
- Doksycyklina – 1 caps./1 tabl. (100mg) dziennie w czasie posiłku, o tej samej porze dnia, rozpoczynając 1-2 dni przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 4 tygodnie po powrocie. Ujemną stroną leku są liczne objawy niepożądane: nudności, wymioty, drożdżyca jamy ustnej, drożdżyca pochwy, hepatotoksyczność, nadwrażliwość na światło słoneczne, fotodermatozy.
- Meflochina – 1 tabl. (250mg) raz w tygodniu w czasie posiłku, zawsze tego samego dnia, rozpoczynając 1-2 tygodnie przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 4 tygodnie po powrocie. Ze względu na działania niepożądane dotyczące zaburzeń neuropsychiatrycznych, lek jest przeciwwskazany do stosowania w niektórych grupach zawodowych, np. wśród personelu lotniczego.
Należy zaopatrzyć się w:
- zapas leków przyjmowanych codziennie z powodu chorób przewlekłych lub antykoncepcji na cały okres pobytu; w przypadku leków w postaci płynnej (zawiesiny, syropy) pamiętać o przepisach występujących na lotniskach, dotyczących przewożenia w samolotach płynów (pojemniki o pojemności powyżej 100 ml przewozić w bagażu zasadniczym, pojemniki do 100 ml w bagażu podręcznym, schowane w foliowy worek z zamknięciem); apteczkę powinno przewozić się ze względów bezpieczeństwa (kradzieże) w bagażu podręcznym,
- lek przeciwmalaryczny (patrz wyżej),
- repelenty,
- lek przeciwbiegunkowy,
- lek przeciwbólowy, przeciwgorączkowy,
- środki dezynfekcyjne do odkażania skóry,
- środki dezynfekcyjne do odkażania wody,
- środki opatrunkowe,
- druga para okularów (osoby z wadą wzroku),
- okulary przeciwsłoneczne i kremy z filtrem przeciwsłonecznym,
- polisa ubezpieczeniowa (ubezpieczenie kosztów leczenia, transportu, następstw nieszczęśliwych wypadków).
Ochrona przed ukłuciami owadów
- repelenty (z zawartością 30 do 50% DEET lub 20% ikarydyny),
- moskitiera,
- noszenie odpowiednich ubrań (długie nogawki i rękawy),
- unikanie przebywania w terenie, w okresie największej aktywności owadów, tj. od zmierzchu do świtu,
- stosowanie w pomieszczeniach zamkniętych klimatyzacji oraz siatek na oknach i kratkach wentylacyjnych.
Środki ostrożności przed pogryzieniem zwierząt
- unikanie kontaktów z lokalnymi zwierzętami, zarówno domowymi (psy, koty), jak i dzikimi (np. lisy) – nie dotykamy ani nie karmimy zwierząt!
- w przypadku pogryzienia lub zadrapania przez zwierzę należy jak najszybciej przemyć ranę wodą z mydłem i skierować się niezwłocznie po pomoc do placówki służby zdrowia.
Spożywanie wody i żywności z kontrolowanych źródeł
- mycie rąk wodą z mydłem przed jedzeniem (jeśli woda i mydło nie są dostępne, stosować żele, chusteczki ze środkiem dezynfekcyjnym),
- picie tylko butelkowanej lub przegotowanej wody,
- unikanie spożycia napojów z lodem niewiadomego pochodzenia,
- unikanie spożycia żywności pochodzącej od ulicznych sprzedawców,
- unikanie spożycia produktów mlecznych, jeśli nie mamy pewności, czy były pasteryzowane.
Unikanie wypadków prowadzących do obrażeń ciała
Wypadki komunikacyjne są główną przyczyną obrażeń ciała wśród podróżujących. Wobec powyższego należy bezwzględnie:
- unikać picia alkoholu przed planowanym prowadzeniem pojazdu,
- zapinać pasy bezpieczeństwa (stosować foteliki samochodowe dla dzieci),
- mieć założony kask podczas jazdy rowerem/motocyklem,
- unikać jazdy przepełnionym autobusami lub mikrobusami,
- unikać jazdy po zmierzchu.
Inne działania profilaktyczne
- ochrona przed dużym nasłonecznieniem (kremy z filtrem przeciwsłonecznym),
- unikać robienia tatuaży, przekłuwania uszu, pępka (piercing), iniekcji niesterylnymi igłami (zagrożenie zakażeniem HIV, wzw typu B, C),
- stosować prezerwatywy podczas przygodnych kontaktów seksualnych (choroby przenoszone drogą płciową),
- unikać chodzenia boso po ziemi, gdzie istnieje ryzyko defekacji lokalnych zwierząt (zarażenia pasożytnicze, np. skórna larwa wędrująca),
- dbać o higienę stóp, pach i pachwin unikając podrażnień naskórka (grzybice),
- dbać o higienę jamy ustnej (mycie zębów co najmniej trzy razy dziennie przy użyciu wody butelkowanej lub przegotowanej).
- kontynuować przyjmowanie chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej,
- poinformować lekarza o doznanych obrażeniach ciała, pogryzieniach przez zwierzęta, przyjętych iniekcjach/kroplówkach podczas podróży,
- w każdym przypadku gorączki niewiadomego pochodzenia, nawet wiele miesięcy po powrocie, zgłosić się po poradę, zwracając uwagę lekarza na swój zagraniczny pobyt,
- w przypadku pojawienia się i utrzymywania przez tygodnie miesiące zmian skórnych nie poddających się leczeniu, zgłosić się po poradę, zwracając uwagę lekarza na zagraniczny pobyt.