Sudan Powierzchnia: 1 861 484 km² Liczba ludności: 43 120 843
Wtyczki i gniazdka
Napięcie i częstotliwość prądu:
230V 50HzObowiązek wizowy
| Obowiązek wizowy |
e-visa:
---
on-arrival: --- |
|
| Ważność wizyty / długość pobytu bezwizowego | wiza turystyczna jednokrotna 30-dniowa | |
| Dodatkowe wymagania | ważność paszportu co najmniej 6 miesięcy dłuższa od daty planowanego pobytu; obowiązek meldunkowy w ciągu 3 dni od przyjazdu; posiadanie pieczątek świadczących o wizycie w Izraelu wyklucza uzyskanie wizy sudańskiej | |
| Miejsce aplikacji wizowej | ambasada w Berlinie lub inne placówki dyplomatyczne i konsularne Sudanu za granicą | |
Strefy czasowe
| Strefa czasowa UTC | Różnica do czasu polskiego |
|
Strefa całoroczna
UTC+02:00 |
Czas letni: ten sam
Czas zimowy: 1 godz. |
Warunki naturalne
Ukształtowanie powierzchni. Znaczną część powierzchni Sudanu zajmują rozległe równiny i płaskowyże. Najbardziej charakterystyczną formą rzeźby jest zajmująca wschodnią część kraju, przebiegająca południkowo, dolina Nilu. Jej południową część stanowi wielkie obniżenie tektoniczne – Kotlina Górnego Nilu, której rozciągłość równoleżnikowa w najszerszym miejscu wynosi ok. 1200 km, a południkowa – 1000 km. Płaskie dno kotliny jest położone na wysokości 300-600 m n.p.m. i obniża się łagodnie ku północy. Jej południową część zajmują rozległe bagna i rozlewiska As Sudd, północną – pomiędzy Nilem Białym a Nilem Błękitnym – zmeliorowana równina Al-Dżazira. Od północy Kotlinę Górnego Nilu ogranicza słabo wykształcony próg Barrīyat al-Bayyūda (Bajjuda; wysokość 500-700 m n.p.m.), od zachodu zamykają ją górzyste wyżyny: Dārfūr (Ğabal Marra, 3088 m n.p.m.) i Kordofan (Dżabal ad-Dajr, 1412 m n.p.m.), od południa Azande (1227 m n.p.m.) oraz Wschodnioafrykańska z najwyższym wzniesieniem kraju – Kinyeti (3187 m n.p.m.). Na wschodzie, wzdłuż granicy z Etiopią przebiega wyraźny próg (2085 m n.p.m.), stanowiący krawędź Wyżyny Abisyńskiej. W północnej części Sudanu dolina Nilu przecina obszary pustynne; na zachodzie fragment Pustyni Libijskiej (wysokość 200-600 m n.p.m.), na wschodzie Pustynię Nubijską wznoszącą się stopniowo ku ciągnącym się wzdłuż wybrzeża Morza Czerwonego górom Atbaj (Ğabal Uda, 2259 m n.p.m.). Pomiędzy górami a morzem znajduje się wąska nizina nadbrzeżna o szerokości 30-40 km.
Klimat. Klimat od zwrotnikowego skrajnie suchego kontynentalnego na północy do równikowego monsunowego suchego i wilgotnego na skrajnym południu. W północnej części kraju dominuje całoroczna cyrkulacja pasatowa, w południowej od kwietnia do października zaznacza się wpływ monsunu gwinejskiego i indyjskiego. Przebieg roczny temperatury jest silnie związany z przebiegiem rocznym opadów. Na północy temperatura maksymalna od 25-28°C (styczeń) do 39-42°C (czerwiec; wyjątkowo 50°C); minimalna od 8-14°C do 25-26°C, nad Morzem Czerwonym od 19 do 29°C. W części środkowej (700-800 m n.p.m.) temperatura maksymalna od 24-32°C (styczeń) do 38-42°C (maj); minimalna od 9-16°C do 22-27°C. Na południu temperatura maksymalna od 28-33°C (lipiec-sierpień) do 33-38°C (luty-marzec); minimalna od 12-18°C do 19-24°C. Roczna suma opadów maleje od 1000-1500 mm na południu, 300-400 mm w części środkowej, do poniżej 10-20 mm na północy. Pora deszczowa na południu od kwietnia-maja do września-października, w części środkowej lipiec-sierpień, na północy epizodyczne deszcze w sierpniu, nad Morzem Czerwonym w listopadzie. Pora bez deszczu trwa odpowiednio: od 5-8, 9-10 do 11-12 miesięcy. Charakterystyczną cechą północnej części Sudanu jest występowanie gwałtownego wiatru pustynnego (habubu); na południu częste burze, do 80 dni w roku.
Wody. Większość rzek należy do dorzecza Nilu. Nieliczne wyjątki stanowią cieki okresowe na obszarach bezodpływowych; w północno-wschodniej części kraju niosą one wodę zaledwie przez kilka, czasem kilkanaście dni; tylko nieliczne z nich pokonują obszar Pustyni Nubijskiej, wyżyny Bedża i docierają do Morza Czerwonego. Gęsta sieć cieków okresowych występuje na wschodnich stokach wyżyny Dārfūr i progu Azande. Największym, który opuszcza terytorium Sudanu jest Bahr Azoum (Wadi Azum). Wypływa on z wyżyny Dārfūr i przy granicy z Czadem staje się rzeką stałą, niosącą wody do rzeki Bahr Salamat, należącej do zlewiska jeziora Czad. Osią sieci hydrograficznej Sudanu jest Nil. Od ujścia rzeki Baḥr al-Ğazāl (Bahr al-Ghazal) w Sudanie Południowym płynie szerokim korytem jako Nil Biały; na wysokości Chartumu Nil Biały łączy się z Nilem Błękitnym – od tego miejsca rzeka płynie już jako Nil. Największe prawobrzeżne dopływy Nilu spływają z Wyżyny Abisyńskiej; oprócz wspomnianego Nilu Błękitnego są to Sobat i ʼAṭbara. Jednym większym dopływem lewobrzeżnym Nilu jest Baḥr al-Ğazāl (Bahr al-Ghazal). W północnej części kraju Nil pokonuje krystaliczny próg Bajjuda; na tym odcinku rzeka tworzy liczne bystrza i katarakty. W pobliżu granicy z Egiptem Nil wpada do Jeziora Nasera. Nil Biały cechują stosunkowo wyrównane przepływy w skali roku, co jest spowodowane dużą zdolnością retencyjną bagien i okresowych jezior, przez które przepływa rzeka na obszarze Sudanu Południowego; sytuacja zmienia się od ujścia Nilu Błękitnego, który charakteryzuje się znaczną zmiennością stanów wody.
Obowiązująca waluta
| Waluta | Przelicznik do PLN, USD, EUR |
| funt sudański (SDG) |
1
SDG =
0.00840 PLN
1 USD = 452.8 SDG 1 EUR = 538.2 SDG źrodło NBP na dzień 30 czerwca 2021 |
Warunki pogodowe
Przed wyjazdem do Sudanu należy wykonać obowiązkowe/zalecane szczepienia, zaopatrzyć się w środki farmaceutyczne stosowane w profilaktyce/leczeniu chorób występujących na terenie kraju oraz w leczeniu problemów zdrowotnych mogących wystąpić podczas podróży.
Wyżej wymienione działania profilaktyczne wykonać na 4-6 tygodni przed planowaną podróżą tak, aby mieć czas na przyjęcie wszystkich niezbędnych szczepionek/leków w celu uzyskania wymaganego efektu ochronnego.
Nawet jeśli do wyjazdu pozostało mniej niż 4 tygodnie, należy skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania informacji na temat możliwości wykonania szczepień, przyjęcia chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej, wyboru leków do apteczki, itp. Po poradę lekarską zaleca się zgłosić do placówek służby zdrowia mających doświadczenie w ww. zakresie (gabinety medycyny podróży).
Jeśli plan podróży obejmuje więcej niż jeden kraj, należy zgłosić się po wyczerpującą poradę lekarską dotyczącą wszystkich krajów/regionów, które zamierzamy odwiedzić.
Przed wyjazdem zaleca się sprawdzenie kalendarza szczepień. W przypadku przyjęcia w przeszłości szczepienia podstawowego przeciwko określonym chorobom zakaźnym należy poddać się szczepieniom przypominającym.
| Nazwa choroby | Zalecenia |
|---|---|
| błonica, tężec, krztusiec | Szczepienie w przypadku ryzyka kontaktu z chorymi lub nosicielami: droga kropelkowa lub kontaktbezpośredni (błonica, krztusiec) oraz ryzyka kontaktu z zanieczyszczoną ziemią (tężec) |
| wirusowe zapalenie wątroby typu A | Szczepienie w przypadku ryzyka spożycia zanieczyszczonej wody i/lub żywności |
| wirusowe zapalenie wątroby typu B | Szczepienie w przypadku ryzyka interwencji chirurgicznych, iniekcji, kontaktu z zakażoną krwią, kontaktów seksualnych |
| dur brzuszny | Szczepienie w przypadku ryzyka spożycia zanieczyszczonej wodyi/lub żywności |
| zakażenia meningokokowe | Szczepienie w przypadku wyjazdu regiony endemicznego występowani choroby; ryzyko kontaktu z chorymi lub nosicielami: droga kropelkowa, kontakt pośredni lub bezpośredni |
| żółta gorączka | Szczepienie dla podróżnych ≥ 9 miesiąca życia. Przy wakcynacji wydawane jest Międzynarodowe Świadectwo Szczepień (International Certificate of Vaccination) z wpisem dokumentującym przyjętą dawkę szczepionki. Szczepienie powinno być wykonane na co najmniej 10 dni przed wyjazdem do endemicznegorejonu występowania choroby |
| wścieklizna | Szczepienie w przypadku ryzyka pogryzienia przez chore zwierzęta, np. psy, koty |
Uwaga: Wyżej wymienione szczepienia stosuje się u zdrowych, dorosłych osób. U podróżujących, chorujących na schorzenia przewlekłe, kobiet w ciąży i dzieci szczepienia dobiera się indywidualnie w zależności od występujących przeciwwskazań zdrowotnych.
Rejony występowania malarii: na terenie całego kraju; ryzyko transmisji niskie na północy i na wybrzeżu Morza Czerwonego, wysokie w centrum i na południu
Gatunki Plasmodium: P. falciparum 90%; P. malariae, P. vivax, P. ovale 10%
Oporność na chlorochinę: potwierdzona
Rekomendowana chemioprofilaktyka: atovaquone/proguanil, doksycyklina lub meflochina
Zgodnie z zaleceniami Centers of Disease Control and Prevention oraz World Health Organization, w rejonie endemicznego występowania malarii stosuje się jeden z niżej wymienionych środków farmakologicznych, stosowanych w ramach chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej:
- Atovaquone/proquanil – 1 tabl. (250mg/100mg) dziennie w czasie posiłku, o tej samej porze dnia, rozpoczynając 1-2 dni przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 7 dni po powrocie. Daje najmniej objawów niepożądanych spośród zalecanych leków przeciwmalarycznych (zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zawroty głowy, bezsenność).
- Doksycyklina – 1 caps./1 tabl. (100mg) dziennie w czasie posiłku, o tej samej porze dnia, rozpoczynając 1-2 dni przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 4 tygodnie po powrocie. Ujemną stroną leku są liczne objawy niepożądane: nudności, wymioty, drożdżyca jamy ustnej, drożdżyca pochwy, hepatotoksyczność, nadwrażliwość na światło słoneczne, fotodermatozy.
- Meflochina – 1 tabl. (250mg) raz w tygodniu w czasie posiłku, zawsze tego samego dnia, rozpoczynając 1-2 tygodnie przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 4 tygodnie po powrocie. Ze względu na działania niepożądane dotyczące zaburzeń neuropsychiatrycznych, lek jest przeciwwskazany do stosowania w niektórych grupach zawodowych, np. wśród personelu lotniczego.
Należy zaopatrzyć się w:
- zapas leków przyjmowanych codziennie z powodu chorób przewlekłych lub antykoncepcji na cały okres pobytu; w przypadku leków w postaci płynnej (zawiesiny, syropy) pamiętać o przepisach występujących na lotniskach, dotyczących przewożenia w samolotach płynów (pojemniki o pojemności powyżej 100 ml przewozić w bagażu zasadniczym, pojemniki do 100 ml w bagażu podręcznym, schowane w foliowy worek z zamknięciem); apteczkę powinno przewozić się ze względów bezpieczeństwa (kradzieże) w bagażu podręcznym,
- lek przeciwmalaryczny (patrz wyżej),
- repelenty,
- lek przeciwbiegunkowy,
- lek przeciwbólowy, przeciwgorączkowy,
- środki dezynfekcyjne do odkażania skóry,
- środki dezynfekcyjne do odkażania wody,
- środki opatrunkowe,
- druga para okularów (osoby z wadą wzroku),
- okulary przeciwsłoneczne i kremy z filtrem przeciwsłonecznym,
- polisa ubezpieczeniowa (ubezpieczenie kosztów leczenia, transportu, następstw nieszczęśliwych wypadków).
Ochrona przed ukłuciami owadów
- repelenty (z zawartością 30 do 50% DEET lub 20% ikarydyny),
- moskitiera,
- noszenie odpowiednich ubrań (długie nogawki i rękawy),
- unikanie przebywania w terenie, w okresie największej aktywności owadów, tj. od zmierzchu do świtu,
- stosowanie w pomieszczeniach zamkniętych klimatyzacji oraz siatek na oknach i kratkach wentylacyjnych.
Środki ostrożności przed pogryzieniem zwierząt
- unikanie kontaktów z lokalnymi zwierzętami, zarówno domowymi (psy, koty), jak i dzikimi (np. lisy) – nie dotykamy ani nie karmimy zwierząt!
- w przypadku pogryzienia lub zadrapania przez zwierzę należy jak najszybciej przemyć ranę wodą z mydłem i skierować się niezwłocznie po pomoc do placówki służby zdrowia.
Spożywanie wody i żywności z kontrolowanych źródeł
- mycie rąk wodą z mydłem przed jedzeniem (jeśli woda i mydło nie są dostępne, stosować żele, chusteczki ze środkiem dezynfekcyjnym),
- picie tylko butelkowanej lub przegotowanej wody,
- unikanie spożycia napojów z lodem niewiadomego pochodzenia,
- unikanie spożycia żywności pochodzącej od ulicznych sprzedawców,
- unikanie spożycia produktów mlecznych, jeśli nie mamy pewności, czy były pasteryzowane.
Unikanie wypadków prowadzących do obrażeń ciała
Wypadki komunikacyjne są główną przyczyną obrażeń ciała wśród podróżujących. Wobec powyższego należy bezwzględnie:
- unikać picia alkoholu przed planowanym prowadzeniem pojazdu,
- zapinać pasy bezpieczeństwa (stosować foteliki samochodowe dla dzieci),
- mieć założony kask podczas jazdy rowerem/motocyklem,
- unikać jazdy przepełnionym autobusami lub mikrobusami,
- unikać jazdy po zmierzchu.
Inne działania profilaktyczne
- ochrona przed dużym nasłonecznieniem (kremy z filtrem przeciwsłonecznym),
- unikać robienia tatuaży, przekłuwania uszu, pępka (piercing), iniekcji niesterylnymi igłami (zagrożenie zakażeniem HIV, wzw typu B, C),
- stosować prezerwatywy podczas przygodnych kontaktów seksualnych (choroby przenoszone drogą płciową),
- unikać chodzenia boso po ziemi, gdzie istnieje ryzyko defekacji lokalnych zwierząt (zarażenia pasożytnicze, np. skórna larwa wędrująca),
- dbać o higienę stóp, pach i pachwin unikając podrażnień naskórka (grzybice),
- dbać o higienę jamy ustnej (mycie zębów co najmniej trzy razy dziennie przy użyciu wody butelkowanej lub przegotowanej).
- kontynuować przyjmowanie chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej,
- poinformować lekarza o doznanych obrażeniach ciała, pogryzieniach przez zwierzęta, przyjętych iniekcjach/kroplówkach podczas podróży,
- w każdym przypadku gorączki niewiadomego pochodzenia, nawet wiele miesięcy po powrocie, zgłosić się po poradę, zwracając uwagę lekarza na swój zagraniczny pobyt,
- w przypadku pojawienia się i utrzymywania przez tygodnie miesiące zmian skórnych nie poddających się leczeniu, zgłosić się po poradę, zwracając uwagę lekarza na zagraniczny pobyt.
