Kraje regionu: Angola, Czad, Demokratyczna Republika Konga, Gabon, Gwinea Równikowa, Kamerun, Kongo, Republika Środkowoafrykańska, Sudan, Sudan Południowy, Zambia,

Choroby przenoszone przez wektory zarażenia i zakażenia występują powszechnie w całym regionie, stanowiąc zagrożenie zarówno dla podróżujących jak i dla ludności miejscowej. Dostęp do nieskażonej wody pitnej i sanitariatów spełniających podstawowe standardy w wielu rejonach jest ograniczony, co w znaczący sposób przekłada się na wysoką zachorowalność na infekcyjne i inwazyjne choroby przewodu pokarmowego.

Choroby transmisyjne:

transmisja malarii występuje całorocznie, z dominującą liczbą zarażeń spowodowanych przez Plasmodium falciparum i opornością zarodźców na leczenie chlorochiną. Leiszmanioza trzewna występuje endemicznie w Sudanie i Sudanie Południowym. Leiszmanioza skórna występuje powszechnie w Czadzie i w Republice Środkowoafrykańskiej. Notowane są przypadki zachorowań na żółtą gorączkę, trypanosomozę afrykańską, dengę, krymsko-kongijską gorączkę krwotoczną, chikungunya, gorączkę Doliny Riftu, gorączkę Zachodniego Nilu, filariozy limfatyczne (wuchererioza), filariozy skórno-podskórne (onchocerkoza, loajoza).

Choroby przenoszone drogą pokarmową:

choroby biegunkowe wśród ludności miejscowej występują powszechnie, z etiologią bakteryjną, wirusową i pasożytniczą (głównie Giardia intestinalis, Cryptosporidium parvum i Entamoeba histolytica). Liczne są zarażenia helmintozami. Notuje się masowe zachorowania na cholerę (Sudan, Angola), WZW typu A i E, dur brzuszny (Demokratyczna Republika Konga). Sporadycznie występują przypadki drakunkulozy (Sudan).

Choroby przenoszone drogą oddechową:

liczba zachorowań na gruźlicę w regionie kształtuje się na poziomie 100-300 przypadków na 100 tys. ludności. Notowane są zachorowania na inwazyjną chorobę meningokokową (Czad, Sudan), gorączkę krwotoczną Ebola (ogniska epidemiczne w Demokratycznej Republice Konga).

Choroby przenoszone drogą płciową lub drogą kontaktu z zakażoną krwią:

zakażenie wirusem HIV w populacji dorosłych (15-49 lat) jest szacowane na 1-15%, zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu B na 8%. Częste są przypadki chorób wenerycznych przebiegających z owrzodzeniem okolicy narządów płciowych (wrzód miękki, kiła, opryszczka zwykła). W lokalnych ośrodkach zdrowia często nie wykonuje się badań krwi przeznaczonej do przetaczania.

Choroby odzwierzęce:

powszechnie notowane są przypadki wścieklizny (źródłem zakażenia są głównie psy). Obserwuje się również zachorowania na dżumę (Demokratyczna Republika Konga).

Choroby przenoszone drogą kontaktu z zanieczyszczoną wodą lub ziemią:

liczne zachorowania na schistosomatozę (Schistosoma masoni i S. haematobium) i leptospirozę.

Inne zagrożenia:

obrażenia ciała spowodowane wypadkami komunikacyjnymi, aktami przemocy (postrzały z broni palnej, gwałty) oraz ukąszeniami lokalnej fauny.