Ekwador Powierzchnia: 283 561 km² Liczba ludności: 16 498 502
Wtyczki i gniazdka
Napięcie i częstotliwość prądu:
120V 60HzObowiązek wizowy
Obowiązek wizowy | nie | |
Ważność wizyty / długość pobytu bezwizowego | pobyt bez wizy do 90 dni | |
Dodatkowe wymagania | ważność paszportu co najmniej 6 miesięcy dłuższa od daty wjazdu | |
Miejsce aplikacji wizowej | --- |
Strefy czasowe
Strefa czasowa UTC | Różnica do czasu polskiego |
Strefa całoroczna
UTC-5:00 |
Czas letni: -7 godz.
Czas zimowy: -6 godz. |
Warunki naturalne
Ukształtowanie powierzchni. Ekwador leży między 2oN i 5oS po obu stronach równika (hiszpański ecuador) i stąd nazwa państwa. Kraj jest położony na obszarze trzech regionów fizyczno-geograficznych: Costa (region wybrzeża), Sierra (góry) i Oriente (region wschodni). Costa o szerokości 130-150 km, obejmuje zachodnią część Ekwadoru i ciągnie się wzdłuż wybrzeża Oceanu Spokojnego; linia brzegowa (długość 2237 km) słabo rozwinięta; w części północnej i środkowej wybrzeże skaliste z wysokimi klifami, w południowej – zatoka Golfo de Guayaquil o niskich brzegach. Równolegle do linii brzegowej rozciąga się pas nadbrzeżnych wzgórz (Montañas de Chindul, Cordillera de Colonche, Cerros de Amotape) o wysokości do 634 m n.p.m. Na północ od zapadliska zatoki Guayaquil rozpościera się aluwialna nizina Guayas oddzielająca brzeżne pasma od zachodnich przedgórzy Andów. Costa zajmuje ok. 25% powierzchni kraju. Region Sierra obejmuje w środkowej części kraju dwa biegnące południkowo łańcuchy Andów: Kordylierę Zachodnią i Kordylierę Środkową, zwaną w Ekwadorze – Cordillera Real. Łańcuchy są rozdzielone głęboką Wielką Doliną Centralną (Valle Central) o szerokości do 30 km, w której potoki lawowe utworzyły poprzeczne grzbiety, dzieląc ją na 10 kotlin. W obu łańcuchach liczne wygasłe i czynne wulkany, do najaktywniejszych na Ziemi należą Cotopaxi (wysokość 5879 m n.p.m.) i Sangay (5230 m n.p.m.); najwyższe szczyty często ośnieżone, z lodowcami przekraczają wysokość 6000 m (Chimborazo, 6310 m n.p.m.). Region Oriente zajmuje prawie połowę powierzchni kraju i obejmuje zachodnią część Niziny Amazonki oraz wschodnie przedgórza Andów, w tym pasma Cordillera de Cutucú, Sierra de Sumaco (wysokość do 3700 m n.p.m.), zaliczane do Kordyliery Wschodniej; obszar jest porozcinany gęstą siecią rzek należących do dorzecza Amazonki. Odrębny region stanowi archipelag Galapagos składający się z ok. 60 wysp pochodzenia wulkanicznego, w tym największe: Isla Isabela (Albemarle), Isla Santa Cruz, Isla Fernandina, Isla San Salvador, Isla San Cristóbal; 87% powierzchni archipelagu znajduje się w Parku Narodowym Galapagos. Ekwador leży w strefie o dużej aktywności sejsmicznej, częste wybuchy wulkanów oraz silne, odczuwalne w całym kraju trzęsienia ziemi.
Klimat. Klimat równikowy, nad oceanem, na północy – wilgotny z całorocznymi opadami, których suma wynosi 1000-3000 mm, na południu – suchy z opadami malejącymi do 70 mm (Salinas), większa część roku bez deszczu; w Andach klimat wysokogórski suchy; roczne opady od 400 mm na południu do 1200 mm na północy, głównie w marcu i kwietniu oraz październiku; na równiku (Quito) temperatura maksymalna wynosi 21-23°C, minimalna 7-8°C; na południu kraju (Cuneca) odpowiednio 18-22°C i 8-11°C; granica wiecznego śniegu od wysokości 4250 m n.p.m. na wschodzie do 4700 m n.p.m. na zachodzie; we wschodniej części Ekwadoru klimat wilgotny, roczna suma opadów 2500-3000mm, maksymalna 6090 mm w miejscowości Tena.
Wody. Obszar Ekwadoru należy do zlewisk Oceanu Spokojnego i Oceanu Atlantyckiego; sieć rzeczna, ze względu na położenie w strefie równikowej i warunki klimatyczne, jest gęsta, poza niewielkim obszarem leżącym na południe od zatoki Golfo de Guayaquil. Rzeki spływające z zachodnich stoków Andów uchodzą do Oceanu Spokojnego, najdłuższe to Río Esmeraldas (na północy) i Río Guayas, zbierająca liczne dopływy; ze wschodnich stoków gór otrzymujących obfite opady wypływają m.in. Río Napo (lewy dopływ Amazonki) i Río Pastaza (lewy dopływ Marañón); w pobliżu ujścia rzeki Río Daule do Río Guayas tereny bagienne; na Nizinie Amazonki znajdują się jeziora pochodzenia rzecznego, w Andach niewielkie jeziora polodowcowe oraz w najwyższych partiach wieczne śniegi i lodowce; na rzece Daule (dopływ Guayas) hydroelektrownia i największy w kraju zbiornik retencyjny.
Obowiązująca waluta
Waluta | Przelicznik do PLN, USD, EUR |
dolar amerykański (USD) |
1
USD =
3.804 PLN
1 EUR = 1.189 USD źrodło NBP na dzień 30 czerwca 2021 |
Warunki pogodowe
Przed wyjazdem do Ekwadoru należy wykonać obowiązkowe/zalecane szczepienia, zaopatrzyć się w środki farmaceutyczne stosowane w profilaktyce/ leczeniu chorób występujących na terenie kraju oraz w leczeniu problemów zdrowotnych mogących wystąpić podczas podróży.
Wyżej wymienione działania profilaktyczne wykonać na 4-6 tygodni przed planowaną podróżą tak, aby mieć czas na przyjęcie wszystkich niezbędnych szczepionek/leków w celu uzyskania wymaganego efektu ochronnego.
Nawet jeśli do wyjazdu pozostało mniej niż 4 tygodnie, należy skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania informacji na temat możliwości wykonania szczepień, przyjęcia chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej, wyboru leków do apteczki, itp. Po poradę lekarską zaleca się zgłosić do placówek służby zdrowia mających doświadczenie w ww. zakresie (gabinety medycyny podróży).
Jeśli plan podróży obejmuje więcej niż jeden kraj, należy zgłosić się po wyczerpującą poradę lekarską dotyczącą wszystkich krajów/regionów, które zamierzamy odwiedzić.
Przed wyjazdem zaleca się sprawdzenie kalendarza szczepień. W przypadku przyjęcia w przeszłości szczepienia podstawowego przeciwko określonym chorobom zakaźnym należy poddać się szczepieniom przypominającym.
Nazwa choroby | Zalecenia |
---|---|
błonica, tężec, krztusiec | Szczepienie w przypadku ryzyka kontaktu z chorymi lub nosicielami:\droga kropelkowa lub kontakt bezpośredni (błonica, krztusiec) oraz ryzyka kontaktu z zanieczyszczoną ziemią (tężec) |
wirusowe zapalenie wątroby typu A | Szczepienie w przypadku ryzyka spożycia zanieczyszczonej wody i/lub żywności |
wirusowe zapalenie wątroby typu B | Szczepienie w przypadku ryzyka interwencji chirurgicznych, iniekcji, kontaktu z zakażoną krwią, kontaktów seksualnych |
dur brzuszny | Szczepienie w przypadku ryzyka spożycia zanieczyszczonej wody i/lub żywności |
żółta gorączka | Szczepienie dla osób ≥ 1 roku życia podróżujących z rejonów endemicznego występowania choroby (Afryka, inne kraje Ameryki Południowej). Szczepienie zalecane dla osób ≥ 9 miesiąca życia podróżujących w rejony poniżej 2300 m n.p.m. w prowincjach na wschód od Andów: Morona-Santiago, Napo, Orellana, Pastaza, Sucumbíos, Zamora-Chinchipe; zagrożenia transmisją choroby nie ma w Quito, Guayaquil, ani na Wyspach Galapagos. Przy szczepieniu przeciw żółtej gorączce wydawane jest Międzynarodowe Świadectwo Szczepień (International Certificate of Vaccination) z wpisem dokumentującym przyjętą dawkę szczepionki. Szczepienie powinno być wykonane na 10 dni przed wyjazdem do endemicznego rejonu występowania choroby |
wścieklizna | Szczepienie w przypadku ryzyka pogryzienia przez chore zwierzęta, np. psy, koty |
Uwaga: Wyżej wymienione szczepienia stosuje się u zdrowych, dorosłych osób. U podróżujących, chorujących na schorzenia przewlekłe, kobiet w ciąży i dzieci szczepienia dobiera się indywidualnie w zależności od występujących przeciwwskazań zdrowotnych.
Rejony występowania malarii: transmisja całoroczna w rejonach poniżej 1500 m n.p.m.; średnie ryzyko transmisji w prowincjach nadmorskich; niskie ryzyko transmisji w Quito oraz w prowincjach regionu Sierra; ryzyko transmisji P. vivax w regionie Amazonii (prowincje Morano Santiago, Pastaza, Orellana, Sucumbíos); ryzyko transmisji P. falciparum w prowincji Esmeraldas oraz w regionie Amazonii (prowincje Pastaza i Morano Santiago); nie ma ryzyka transmisji na Wyspach Galapagos
Gatunki Plasmodium: P. vivax 66%, P. falciparum 34%
Oporność na chlorochinę: potwierdzona
Rekomendowana chemioprofilaktyka: atovaquone/proguanil, doksycyklina lub meflochina
Zgodnie z zaleceniami Centers of Disease Control and Prevention oraz World Health Organization, w rejonie endemicznego występowania malarii stosuje się jeden z niżej wymienionych środków farmakologicznych, stosowanych w ramach chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej:
- Atovaquone/proquanil – 1 tabl. (250mg/100mg) dziennie w czasie posiłku, o tej samej porze dnia, rozpoczynając 1-2 dni przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 7 dni po powrocie. Daje najmniej objawów niepożądanych spośród zalecanych leków przeciwmalarycznych (zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zawroty głowy, bezsenność).
- Doksycyklina – 1 caps./1 tabl. (100mg) dziennie w czasie posiłku, o tej samej porze dnia, rozpoczynając 1-2 dni przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 4 tygodnie po powrocie. Ujemną stroną leku są liczne objawy niepożądane: nudności, wymioty, drożdżyca jamy ustnej, drożdżyca pochwy, hepatotoksyczność, nadwrażliwość na światło słoneczne, fotodermatozy.
- Meflochina – 1 tabl. (250mg) raz w tygodniu w czasie posiłku, zawsze tego samego dnia, rozpoczynając 1-2 tygodnie przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 4 tygodnie po powrocie. Ze względu na działania niepożądane dotyczące zaburzeń neuropsychiatrycznych, lek jest przeciwwskazany do stosowania w niektórych grupach zawodowych, np. wśród personelu lotniczego.
Należy zaopatrzyć się w:
- zapas leków przyjmowanych codziennie z powodu chorób przewlekłych lub antykoncepcji na cały okres pobytu; w przypadku leków w postaci płynnej (zawiesiny, syropy) pamiętać o przepisach występujących na lotniskach, dotyczących przewożenia w samolotach płynów (pojemniki o pojemności powyżej 100 ml przewozić w bagażu zasadniczym, pojemniki do 100 ml w bagażu podręcznym, schowane w foliowy worek z zamknięciem); apteczkę powinno przewozić się ze względów bezpieczeństwa (kradzieże) w bagażu podręcznym,
- lek przeciwmalaryczny (patrz wyżej),
- repelenty,
- lek przeciwbiegunkowy,
- lek przeciwbólowy, przeciwgorączkowy,
- środki dezynfekcyjne do odkażania skóry,
- środki dezynfekcyjne do odkażania wody,
- środki opatrunkowe,
- druga para okularów (osoby z wadą wzroku),
- okulary przeciwsłoneczne i kremy z filtrem przeciwsłonecznym,
- polisa ubezpieczeniowa (ubezpieczenie kosztów leczenia, transportu, następstw nieszczęśliwych wypadków).
Ochrona przed ukłuciami owadów
- repelenty (z zawartością 30 do 50% DEET lub 20% ikarydyny),
- moskitiera,
- noszenie odpowiednich ubrań (długie nogawki i rękawy),
- unikanie przebywania w terenie, w okresie największej aktywności owadów, tj. od zmierzchu do świtu,
- stosowanie w pomieszczeniach zamkniętych klimatyzacji oraz siatek na oknach i kratkach wentylacyjnych.
Środki ostrożności przed pogryzieniem zwierząt
- unikanie kontaktów z lokalnymi zwierzętami, zarówno domowymi (psy, koty), jak i dzikimi (np. lisy) – nie dotykamy ani nie karmimy zwierząt!
- w przypadku pogryzienia lub zadrapania przez zwierzę należy jak najszybciej przemyć ranę wodą z mydłem i skierować się niezwłocznie po pomoc do placówki służby zdrowia.
Spożywanie wody i żywności z kontrolowanych źródeł
- mycie rąk wodą z mydłem przed jedzeniem (jeśli woda i mydło nie są dostępne, stosować żele, chusteczki ze środkiem dezynfekcyjnym),
- picie tylko butelkowanej lub przegotowanej wody.
Unikanie wypadków prowadzących do obrażeń ciała
Wypadki komunikacyjne są główną przyczyną obrażeń ciała wśród podróżujących. Wobec powyższego należy bezwzględnie:
- unikać picia alkoholu przed planowanym prowadzeniem pojazdu,
- zapinać pasy bezpieczeństwa (stosować foteliki samochodowe dla dzieci),
- mieć założony kask podczas jazdy rowerem/motocyklem,
- unikać jazdy przepełnionym autobusami lub mikrobusami,
- unikać jazdy po zmierzchu.
Inne działania profilaktyczne
- ochrona przed chorobą wysokościową w wysokich górach (aklimatyzacja) i dużym nasłonecznieniem (kremy z filtrem przeciwsłonecznym),
- unikać robienia tatuaży, przekłuwania uszu, pępka (piercing), iniekcji niesterylnymi igłami (zagrożenie zakażeniem HIV, wzw typu B, C),
- stosować prezerwatywy podczas przygodnych kontaktów seksualnych (choroby przenoszone drogą płciową),
- dbać o higienę stóp, pach i pachwin unikając podrażnień naskórka (grzybice),
- dbać o higienę jamy ustnej (mycie zębów co najmniej trzy razy dziennie).
- kontynuować przyjmowanie chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej,
- poinformować lekarza o doznanych obrażeniach ciała, pogryzieniach przez zwierzęta, przyjętych iniekcjach/kroplówkach podczas podróży,
- w każdym przypadku gorączki niewiadomego pochodzenia, nawet wiele miesięcy po powrocie, zgłosić się po poradę, zwracając uwagę lekarza na swój zagraniczny pobyt,
- w przypadku pojawienia się i utrzymywania przez tygodnie miesiące zmian skórnych nie poddających się leczeniu, zgłosić się po poradę, zwracając uwagę lekarza na zagraniczny pobyt.