Jemen Powierzchnia: 527 968 km² Liczba ludności: 28 667 230
Wtyczki i gniazdka
Napięcie i częstotliwość prądu:
230V 50HzObowiązek wizowy
Obowiązek wizowy |
e-visa:
---
on-arrival: --- |
|
Ważność wizyty / długość pobytu bezwizowego | wiza turystyczna jednokrotna 90-dniowa | |
Dodatkowe wymagania | ważność paszportu co najmniej 6 miesięcy dłuższa od daty planowanego wjazdu; zaproszenie instytucji lub osoby zapraszającej lub zaświadczenie z biura podróży (wiza turystyczna bez zaproszenia); posiadanie pieczątek świadczących o wizycie w Izraelu wyklucza uzyskanie wizy jemeńskiej | |
Miejsce aplikacji wizowej | ambasada w Warszawie |
Strefy czasowe
Strefa czasowa UTC | Różnica do czasu polskiego |
Strefa całoroczna
UTC+03:00 |
Czas letni: 1 godz.
Czas zimowy: 2 godz. |
Warunki naturalne
Ukształtowanie powierzchni. Jemen zajmuje południowo-zachodnią część Półwyspu Arabskiego, oddzielonego w trzeciorzędzie od Afryki. Głównymi formami ukształtowania powierzchni kraju są góry i wyżyny. Góry, zbudowane z granitów i skał metamorficznych, na zachodzie również z bazaltów, tworzą strefę krawędziową platformy arabskiej. Składają się z szeregu masywów stromo wyniesionych, często powyżej 2000 m n.p.m., ponad wąskie niziny nadmorskie, ale łagodnie opadających do wnętrza Półwyspu Arabskiego. Na północnym zachodzie są to Dżabal as-Sirat i Góry Jemeńskie z najwyższym w kraju szczytem Dżabal an-Nabi Szuajb (3760 m n.p.m.), na południowym wschodzie, w krainie Hadramaut, wysokość masywów jest niższa, do 2154 m n.p.m. Góry krawędziowe od zachodu i południa ograniczają rozległe wyżyny (Szarki, Ǧabal Mahrāt), obniżające się od ok. 1000 m n.p.m. na pograniczu z górami do ok. 500-400 m n.p.m. na obszarze piaszczystej pustyni ar-Rubʼal-Hālī z wieloma ciągami wydm, zajmującej północno-wschodnią część kraju. Ponad powierzchnię wyżyn wznoszą się pojedyncze ostańce. Niziny ciągną się wąskim pasem wzdłuż wybrzeży; nad Morzem Czerwonym jest to piaszczysta i pustynna nizina Tihāma (szerokość 30-60 km). Na obszarze całego Jemenu występują suche doliny, zwane wadi, będące świadectwem wilgotniejszych okresów klimatycznych w plejstocenie; w górach mają kształt głębokich (60-120 m) kanionów o stromych zboczach. Wybrzeże o długości 1906 km jest wyrównane, ze śladami dawnej linii brzegowej w postaci tarasów morskich, leżących na różnych wysokościach (nad Morzem Czerwonym na wysokości 100 m n.p.m.). Wzdłuż całego wybrzeża występują z przerwami rafy koralowe. Do Jemenu należą wyspy: Sokotra i ʼAbd al-Kūrī na Oceanie Indyjskim, Kamarān na Morzu Czerwonym, Perim w cieśninie Bāb al-Mandab.
Klimat. W Jemenie występuje klimat zwrotnikowy suchy, na wybrzeżach i na północy kraju skrajnie suchy, w górach powyżej 1000 m n.p.m. – monsunowy. Roczna suma opadów od 40-80 mm na wybrzeżach oraz w głębi kraju, 190 mm na Sokorze do 400-500 mm i więcej w górach, gdzie opady deszczu są związane z monsunem letnim znad Oceanu Indyjskiego. Średnia temperatura od 20°C w styczniu do ponad 30°C w czerwcu na północy niziny Tihāma i odpowiednio od 25-26°C do 32-33°C na południu Tihāmy, nad Zatoką Adeńską oraz wyspach. W górach chłodniej, np. w Sanie (wysokość 2350 m n.p.m.) od 14°C w styczniu do 21°C w czerwcu; od grudnia do lutego zdarzają się przymrozki.
Wody. Sieć rzeczną Jemenu tworzą głównie rzeki epizodyczne, płynące krótko po ulewnych deszczach. W Górach Jemeńskich, mimo większych opadów, koryta głęboko wciętych dolin również tylko okresowo wypełniają się wodą; wiele z tych rzek (Wādī Mawr, Wādī Zabīd) nie dopływa do Morza Czerwonego, ginąc w piaskach Tihāmy. Na południu płynie największa w kraju rzeka Wādī Haḍramawt (długość ok. 500 km, powierzchnia dorzecza 114 tys. km²), okresowo uchodząca do Morza Arabskiego, oraz jedna z nielicznych rzek stałych Wādī Bana (dorzecze 10 tys. km²), płynąca do Zatoki Adeńskiej. Podczas pory deszczowej wezbrania na rzekach okresowych powodują czasami powodzie. W związku z deficytem wód powierzchniowych duże znaczenie mają wody gruntowe, występujące przeciętnie na głębokości 10-20 m, na południu zalegają znacznie głębiej – od 50 (dolina Wādī Tubān) do 200 m w krainie Hadramaut.
Obowiązująca waluta
Waluta | Przelicznik do PLN, USD, EUR |
rial jemeński (YER) |
100
YER =
1.509 PLN
1 USD = 252.0 YER 1 EUR = 299.5 YER źrodło NBP na dzień 30 czerwca 2021 |
Warunki pogodowe
Przed wyjazdem do Jemenu należy wykonać zalecane szczepienia, zaopatrzyć się w środki farmaceutyczne stosowane w profilaktyce/leczeniu chorób występujących na terenie kraju oraz w leczeniu problemów zdrowotnych mogących wystąpić podczas podróży.
Wyżej wymienione działania profilaktyczne wykonać na 4-6 tygodni przed planowaną podróżą tak, aby mieć czas na przyjęcie wszystkich niezbędnych szczepionek/leków w celu uzyskania wymaganego efektu ochronnego.
Nawet jeśli do wyjazdu pozostało mniej niż 4 tygodnie, należy skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania informacji na temat możliwości wykonania szczepień, przyjęcia chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej, wyboru leków do apteczki, itp. Po poradę lekarską zaleca się zgłosić do placówek służby zdrowia mających doświadczenie w ww. zakresie (gabinety medycyny podróży).
Jeśli plan podróży obejmuje więcej niż jeden kraj, należy zgłosić się po wyczerpującą poradę lekarską dotyczącą wszystkich krajów/regionów, które zamierzamy odwiedzić. Długoterminowi podróżni, wyjeżdżający w celu podjęcia pracy mogą potrzebować określonych szczepień/ chemioprofilaktyki wymaganych przez pracodawcę.
Przed wyjazdem zaleca się sprawdzenie kalendarza szczepień. W przypadku przyjęcia w przeszłości szczepienia podstawowego przeciwko określonym chorobom zakaźnym należy poddać się szczepieniom przypominającym.
Nazwa choroby | Zalecenia |
---|---|
błonica, tężec, krztusiec | Szczepienie w przypadku ryzyka kontaktu z chorymi lub nosicielami:\droga kropelkowa lub kontakt bezpośredni (błonica, krztusiec) oraz ryzyka kontaktu z zanieczyszczoną ziemią (tężec) |
wirusowe zapalenie wątroby typu A | Szczepienie w przypadku ryzyka spożycia zanieczyszczonej wody i/lub żywności |
wirusowe zapalenie wątroby typu B | Szczepienie w przypadku ryzyka interwencji chirurgicznych, iniekcji, kontaktu z zakażoną krwią, kontaktów seksualnych |
dur brzuszny | Szczepienie w przypadku ryzyka spożycia zanieczyszczonej wody i/lub żywności |
cholera | Szczepienie w przypadku ryzyka spożycia zanieczyszczonej wody i/lub żywności |
wścieklizna | Szczepienie w przypadku ryzyka pogryzienia przez chore zwierzęta, np. psy, koty |
Uwaga: Wyżej wymienione szczepienia stosuje się u zdrowych, dorosłych osób. U podróżujących, chorujących na schorzenia przewlekłe, kobiet w ciąży i dzieci szczepienia dobiera się indywidualnie w zależności od występujących przeciwwskazań zdrowotnych.
Rejony występowania malarii: rejony poniżej 2000 m n.p.m. Nie ma ryzyka zarażenia w stolicy kraju, Sana
Gatunki Plasmodium: P. falciparum 95%, P. malariae, P. ovale, P. vivax 5%
Oporność na chlorochinę: potwierdzona
Rekomendowana chemioprofilaktyka: atovaquone/proguanil, doksycyklina\ lub meflochina
Zgodnie z zaleceniami Centers of Disease Control and Prevention oraz World Health Organization, w rejonie endemicznego występowania malarii stosuje się jeden z niżej wymienionych środków farmakologicznych, stosowanych w ramach chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej:
- Atovaquone/proquanil – 1 tabl. (250mg/100mg) dziennie w czasie posiłku, o tej samej porze dnia, rozpoczynając 1-2 dni przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 7 dni po powrocie. Daje najmniej objawów niepożądanych spośród zalecanych leków przeciwmalarycznych (zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zawroty głowy, bezsenność).
- Doksycyklina – 1 caps./1 tabl. (100mg) dziennie w czasie posiłku, o tej samej porze dnia, rozpoczynając 1-2 dni przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 4 tygodnie po powrocie. Ujemną stroną leku są liczne objawy niepożądane: nudności, wymioty, drożdżyca jamy ustnej, drożdżyca pochwy, hepatotoksyczność, nadwrażliwość na światło słoneczne, fotodermatozy.
- Meflochina – 1 tabl. (250mg) raz w tygodniu w czasie posiłku, zawsze tego samego dnia, rozpoczynając 1-2 tygodnie przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 4 tygodnie po powrocie. Ze względu na działania niepożądane dotyczące zaburzeń neuropsychiatrycznych, lek jest przeciwwskazany do stosowania w niektórych grupach zawodowych, np. wśród personelu lotniczego.
Należy zaopatrzyć się w:
- zapas leków przyjmowanych codziennie z powodu chorób przewlekłych lub antykoncepcji na cały okres pobytu; w przypadku leków w postaci płynnej (zawiesiny, syropy) pamiętać o przepisach występujących na lotniskach, dotyczących przewożenia w samolotach płynów (pojemniki o pojemności powyżej 100 ml przewozić w bagażu zasadniczym, pojemniki do 100 ml w bagażu podręcznym, schowane w foliowy worek z zamknięciem); apteczkę powinno przewozić się ze względów bezpieczeństwa (kradzieże) w bagażu podręcznym,
- lek przeciwmalaryczny (patrz wyżej),
- repelenty,
- lek przeciwbiegunkowy,
- lek przeciwbólowy, przeciwgorączkowy,
- środki dezynfekcyjne do odkażania skóry,
- środki dezynfekcyjne do odkażania wody,
- środki opatrunkowe,
- druga para okularów (osoby z wadą wzroku),
- okulary przeciwsłoneczne i kremy z filtrem przeciwsłonecznym,
- polisa ubezpieczeniowa (ubezpieczenie kosztów leczenia, transportu, następstw nieszczęśliwych wypadków).
Ochrona przed ukłuciami owadów
- repelenty (z zawartością 30 do 50% DEET lub 20% ikarydyny),
- noszenie odpowiednich ubrań (długie nogawki i rękawy),
- unikanie przebywania w terenie, w okresie największej aktywności owadów, tj. od zmierzchu do świtu,
- stosowanie w pomieszczeniach zamkniętych klimatyzacji oraz siatek na oknach i kratkach wentylacyjnych.
Środki ostrożności przed pogryzieniem zwierząt
- unikanie kontaktów z lokalnymi zwierzętami, zarówno domowymi (psy, koty), jak i dzikimi (np. lisy) – nie dotykamy ani nie karmimy zwierząt !
- w przypadku pogryzienia lub zadrapania przez zwierzę należy jak najszybciej przemyć ranę wodą z mydłem i skierować się niezwłocznie po pomoc do placówki służby zdrowia.
Spożywanie wody i żywności z kontrolowanych źródeł
- mycie rąk wodą z mydłem przed jedzeniem (jeśli woda i mydło nie są dostępne, stosować żele, chusteczki ze środkiem dezynfekcyjnym),
- picie tylko butelkowanej lub przegotowanej wody,
- unikanie spożycia napojów z lodem niewiadomego pochodzenia,
- unikanie spożycia żywności pochodzącej od ulicznych sprzedawców,
- unikanie spożycia produktów mlecznych, jeśli nie mamy pewności, czy były pasteryzowane
Unikanie wypadków prowadzących do obrażeń ciała
Wypadki komunikacyjne są główną przyczyną obrażeń ciała wśród podróżujących. Wobec powyższego należy bezwzględnie:
- unikać picia alkoholu przed planowanym prowadzeniem pojazdu,
- zapinać pasy bezpieczeństwa (stosować foteliki samochodowe dla dzieci),
- mieć założony kask podczas jazdy rowerem/motocyklem,
- unikać jazdy przepełnionym autobusami lub mikrobusami,
- unikać jazdy po zmierzchu.
Inne działania profilaktyczne
- ochrona przed dużym nasłonecznieniem (kremy z filtrem przeciwsłonecznym),
- unikać robienia tatuaży, przekłuwania uszu, pępka (piercing), iniekcji niesterylnymi igłami (zagrożenie zakażeniem HIV, wzw typu B, C),
stosować prezerwatywy podczas przygodnych kontaktów seksualnych (choroby przenoszone drogą płciową),
dbać o higienę stóp, pach i pachwin unikając podrażnień naskórka (grzybice),
- dbać o higienę jamy ustnej (mycie zębów co najmniej trzy razy dziennie przy użyciu wody butelkowanej lub przegotowanej).
- kontynuować przyjmowanie chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej,
- poinformować lekarza o doznanych obrażeniach ciała, pogryzieniach przez zwierzęta, przyjętych iniekcjach/kroplówkach podczas podróży,
- w każdym przypadku gorączki niewiadomego pochodzenia, nawet wiele miesięcy po powrocie, zgłosić się po poradę, zwracając uwagę lekarza na swój zagraniczny pobyt,
- w przypadku pojawienia się i utrzymywania przez tygodnie miesiące zmian skórnych nie poddających się leczeniu, zgłosić się po poradę, zwracając uwagę lekarza na zagraniczny pobyt.