Kolumbia Powierzchnia: 1 138 910 km² Liczba ludności: 48 168 996
Wtyczki i gniazdka
Napięcie i częstotliwość prądu:
110V 60HzObowiązek wizowy
Obowiązek wizowy | nie | |
Ważność wizyty / długość pobytu bezwizowego | pobyt bez wizy do 90 dni w okresie 180 dni | |
Dodatkowe wymagania | obowiązek meldunkowy dla cudzoziemców | |
Miejsce aplikacji wizowej | --- |
Strefy czasowe
Strefa czasowa UTC | Różnica do czasu polskiego |
Strefa całoroczna
UTC-5:00 |
Czas letni: -7 godz.
Czas zimowy: -6 godz. |
Warunki naturalne
Ukształtowanie powierzchni. Zachodnią i środkową część kraju zajmują Andy Północne. Obejmują one trzy łańcuchy górskie, złożone z wielu pasm i masywów o przebiegu południkowym, rozchodzących się ku północy z węzła górskiego Nudo del Pasto, położonego na południu kraju przy granicy z Ekwadorem. Wschodni łańcuch górski to Kordyliera Wschodnia (Cordillera Oriental), szeroka na ponad 200 km, z najwyższym szczytem Alto Ritacuva (5493 m n.p.m.). Na północy rozwidla się na dwa pasma otaczające zapadlisko jeziora Lago de Maracaibo: Sierra de Perijá (3750 m n.p.m.), biegnące na północ i wyznaczające na pewnym odcinku granicę z Wenezuelą oraz Cordillera de Mérida na terytorium Wenezueli. Drugim łańcuchem górskim jest Kordyliera Środkowa (Cordillera Central), węższa od Kordyliery Wschodniej, z licznymi czynnymi i wygasłymi wulkanami, m.in. Volcán Puracé (znany z częstych i gwałtownych erupcji), Nevado del Ruiz i najwyższy wulkan Kolumbii – Nevado del Huila (5750 m n.p.m.). Na północy Kordyliera Środkowa rozszerza się i tworzy wyżynę Antioquia. Trzeci łańcuch Andów Północnych to Kordyliera Zachodnia (Cordillera Occidental), niższy od pozostałych (Tamana, 4200 m n.p.m.). Na północy Kordyliera Zachodnia obniża się i dzieli na kilka pasm wznoszących się nad bagiennymi nizinami wybrzeża Morza Karaibskiego. Łańcuchy Kordyliery są oddzielone od siebie głębokimi, podłużnymi dolinami o cechach śródgórskich zapadlisk. Wykorzystują je rzeka Rio Magdalena i jej dopływ Rio Cauca. Odrębne pasmo stanowi Cordillera del Chocó (Alto del Buey, 1810 m n.p.m.), ciągnące się na długości ok. 250 km (od granicy z Panamą) wzdłuż wybrzeża pacyficznego, oddzielone od Kordyliery Zachodniej zapadliskiem Atrato-Sun Juan. Na północy kraju wznosi się izolowany masyw Sierra Nevada de Santa Marta, z najwyższym szczytem Kolumbii – Pico Cristóbal Colón (5775 m n.p.m.). Na zachodzie kraju rozciąga się wąski pas nizin, w części południowej są to równiny nadmorskie, część północną obejmuje obszar zapadliska tektonicznego Atrato-San Juan. Nad Morzem Karaibskim rozpościera się rozległa nizina, głównie płaska i zabagniona (Ciénaga de Ayapel, Ciénaga Grande de Santa Marta), zwłaszcza w dolnych biegach rzek Cauca i Magdalena, miejscami urozmaicona pagórkami. Wschodnia część Kolumbii leży na Nizinie Orinoko i Nizinie Amazonki, jej powierzchnię rozcinają doliny dopływów Orinoko i Amazonki; wznoszą się tam także pasma wzgórz (wysokość do 869 m n.p.m.). Długość linii brzegowej wynosi 2900 km, w tym 1600 km nad Morzem Karaibskim. Nieliczne zatoki, na północy m.in. Urabá i Golfo de Morrosquillo oraz na zachodzie Tumaco, Buenaventura, Golfo de Tribugá, Golfo de Cupica. Obszary krasowe w Kolumbii występują w środkowej i północnej części Kordyliery Wschodniej, w dolinie rzeki Magdalena i w środkowej części Kordyliery Środkowej; w wapieniach rafowych powstały jaskinie abrazyjne na wyspie San Andrés, a w tufach – jaskinie wulkaniczne w południowej części Kordyliery Środkowej.
Klimat. Kolumbia leży w strefie klimatów równikowych; na wybrzeżu Oceanu Spokojnego i w Amazonii klimat równikowy wybitnie wilgotny; roczna suma opadów ponad 3200 mm, w środkowej części wybrzeża pacyficznego ponad 5500 mm, w górnym biegu Rio Atrato ponad 10 000 mm; temperatura maksymalna 31-33°C, minimalna 23-24°C; na nizinach północnej części kraju i Nizinie Orinoko klimat równikowy wilgotny; opady 2200-3300 mm; temperatura maksymalna 31-36°C, minimalna 20-25°C; na północnym skraju Kolumbii klimat suchy z opadami 360-500 mm; temperatura maksymalna 31-34°C, minimalna 22-25°C; w Andach – klimat wysokogórski suchy; temperatura obniża się wraz z wysokością; w Bogocie (wysokość 2600 m n.p.m.) temperatura maksymalna 18-20°C, minimalna 5-8°C; na wysokości 3000-4700 m n.p.m. średnia temperatura obniża się od 12°C do 0°C.
Wody. Kolumbia ma gęstą sieć wód powierzchniowych, jej terytorium w 92% należy do zlewiska Oceanu Atlantyckiego, w tym prawie połowa przypada na zlewisko Morza Karaibskiego. Do Morza Karaibskiego uchodzi najdłuższa rzeka kraju, Magdalena (1568 km), ponadto Atrato, Sinú i wiele mniejszych. W Andach Północnych, zwłaszcza w Kordylierze Wschodniej mają źródła liczne dopływy Orinoko (Meta, Vichada, Guaviare) i Amazonki (Caquetá i Putumayo). Wzdłuż głównego grzbietu Kordyliery Zachodniej i pasma Cordillera del Chocó przebiega kontynentalny dział wód, który oddziela zlewiska Oceanu Atlantyckiego i Oceanu Spokojnego. Do Oceanu Spokojnego uchodzą krótkie rzeki spływające głównie z Kordyliery Zachodniej. W Kolumbii nie ma dużych jezior, najliczniejsze są starorzecza, np. w dolnym biegu rzeki Cauca i Magdalena oraz w dolinach rzek we wschodniej części kraju; także w dolinach wielu rzek oraz miejscami na wybrzeżu znaczne obszary zajmują bagna, zatapiane w porze deszczowej, największe Ciénaga Grande de Santa Marta w pobliżu ujścia Magdaleny do Morza Karaibskiego. W górach sporadycznie występują jeziora polodowcowe oraz lodowce górskie.
Obowiązująca waluta
Waluta | Przelicznik do PLN, USD, EUR |
peso kolumbijskie (COP) |
100
COP =
0.101 PLN
1 USD = 3773 COP 1 EUR = 4485 COP źrodło NBP na dzień 30 czerwca 2021 |
Warunki pogodowe
Przed wyjazdem do Kolumbii należy wykonać obowiązkowe/zalecane szczepienia, zaopatrzyć się w środki farmaceutyczne stosowane w profilaktyce/ leczeniu chorób występujących na terenie kraju oraz w leczeniu problemów zdrowotnych mogących wystąpić podczas podróży.
Wyżej wymienione działania profilaktyczne wykonać na 4-6 tygodni przed planowaną podróżą tak, aby mieć czas na przyjęcie wszystkich niezbędnych szczepionek/ leków w celu uzyskania wymaganego efektu ochronnego.
Nawet jeśli do wyjazdu pozostało mniej niż 4 tygodnie, należy skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania informacji na temat możliwości wykonania szczepień, przyjęcia chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej, wyboru leków do apteczki, itp. Po poradę lekarską zaleca się zgłosić do placówek służby zdrowia mających doświadczenie w ww. zakresie (gabinety medycyny podróży).
Jeśli plan podróży obejmuje więcej niż jeden kraj, należy zgłosić się po wyczerpującą poradę lekarską dotyczącą wszystkich krajów/regionów, które zamierzamy odwiedzić.
Przed wyjazdem zaleca się sprawdzenie kalendarza szczepień. W przypadku przyjęcia w przeszłości szczepienia podstawowego przeciwko określonym chorobom zakaźnym należy poddać się szczepieniom przypominającym.
Nazwa choroby | Zalecenia |
---|---|
błonica, tężec, krztusiec | Szczepienie w przypadku ryzyka kontaktu z chorymi lub nosicielami: droga kropelkowa lub kontakt bezpośredni (błonica, krztusiec) oraz ryzyka kontaktu z zanieczyszczoną ziemią (tężec) |
wirusowe zapalenie wątroby typu A | Szczepienie w przypadku ryzyka spożycia zanieczyszczonej wody i/lub żywności |
wirusowe zapalenie wątroby typu B | Szczepienie w przypadku ryzyka interwencji chirurgicznych, iniekcji, kontaktu z zakażoną krwią, kontaktów seksualnych |
dur brzuszny | Szczepienie w przypadku ryzyka spożycia zanieczyszczonej wody i/lub żywności |
żółta gorączka | Szczepienie dla podróżnych ≥ 9 miesiąca życia. Przy wakcynacji wydawane jest Międzynarodowe Świadectwo Szczepień (International Certificate of Vaccination) z wpisem dokumentującym przyjętą dawkę szczepionki. Szczepienie powinno być wykonane na co najmniej 10 dni przed wyjazdem do endemicznego rejonu występowania choroby |
wścieklizna | Szczepienie w przypadku ryzyka pogryzienia przez chore zwierzęta, np. psy, koty |
Uwaga: Wyżej wymienione szczepienia stosuje się u zdrowych, dorosłych osób. U podróżujących, chorujących na schorzenia przewlekłe, kobiet w ciąży i dzieci szczepienia dobiera się indywidualnie w zależności od występujących przeciwwskazań zdrowotnych.
Rejony występowania malarii: rejony wiejskie na wysokości poniżej 1700 m n.p.m.; wysokie ryzyko transmisji choroby w gminach następujących departamentów: Antioquia (El Bagre, Vigía del Fuerte, Segovia, Tarazá, Zaragoza, Cáceres, Nechí, Murindó, Anorí, Remedios, Mutatá, Frontino, San Pedro de Urabá, Dabeiba, Valdivia, and Caucasia), Amazonas (Tarapacá, La Pedrera, Puerto Nariño, Leticia, Miriti-Paraná, La Chorrera), Bolívar (Montecristo, Norosi, Tiquisio and San Pablo), Cauca (Timbiquí), Chocó (Bagadó, Nóvita, Lloró, Tadó, Río Quito, El Cantón del San Pablo, Río Iro, Atrato, Bojaya, San José del Palmar, Quibdó, Bajo Baudó, Medio San Juan, Carmen de Darien, Nuquí, Medio Baudó, Alto Baudó, Istmina, Bahía Solano, Medio Atrato, Juradó, Sipí, Unión Panamericana, Condoto, and Certegui), Córdoba (Puerto Libertador and Tierralta), Guainía (Inirida and La Guadalupe), Nariño (Roberto Payán, Olaya Herrera, El Charco, Mosquera, Barbacoas, Santa Barbarba, Magüi, Francisco Pizarro, San Andrés de Tumaco), Risaralda (Pueblo Rico, La Virginia), Valle del Cauca (Cartago), Vaupés (Taraira, Yavarate), Vichada (Puerto Carreño, Cumaribo); średnie ryzyko transmisji choroby w gminach następujących departamentów: Antioquia (Urrao, Chigorodó, Apartadó, Necoclí, Yondo), Amazonas (El Encanto, Puerto Santander), Bolívar (Santa Rosa del Sur, Río Viejo), Cauca (Guapi, López), Chocó (El Litoral de San Juan, Riosucio, Acandí, Unguía), Córdoba (San José de Uré, La Apartada), Guaviare (San José de Guaviare, Miraflores, Calamar, El Retorno), Nariño (La Tola) and Vaupés (Pacoa); niskie ryzyko transmisji w niektórych gminach departamentów Amazonas, Caqueta, Guaviare, Guainia, Meta, Putumayo, Vaupes, Vichada. Nie ma ryzyka zarażenia w Bogocie, Cartagenie i Medellin
Gatunki Plasmodium: P. vivax 50%, P. falciparum 50%
Oporność na chlorochinę: potwierdzona
Rekomendowana chemioprofilaktyka: atovaquone/proguanil, doksycyklina\ lub meflochina
Zgodnie z zaleceniami Centers of Disease Control and Prevention oraz World Health Organization, w rejonie endemicznego występowania malarii stosuje się jeden z niżej wymienionych środków farmakologicznych, stosowanych w ramach chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej:
- Atovaquone/proquanil – 1 tabl. (250mg/100mg) dziennie w czasie posiłku, o tej samej porze dnia, rozpoczynając 1-2 dni przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 7 dni po powrocie. Daje najmniej objawów niepożądanych spośród zalecanych leków przeciwmalarycznych (zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zawroty głowy, bezsenność).
- Doksycyklina – 1 caps./1 tabl. (100mg) dziennie w czasie posiłku, o tej samej porze dnia, rozpoczynając 1-2 dni przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 4 tygodnie po powrocie. Ujemną stroną leku są liczne objawy niepożądane: nudności, wymioty, drożdżyca jamy ustnej, drożdżyca pochwy, hepatotoksyczność, nadwrażliwość na światło słoneczne, fotodermatozy.
- Mefloquine – 1 tabl. (250mg) raz w tygodniu w czasie posiłku, zawsze tego samego dnia, rozpoczynając 1-2 tygodnie przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 4 tygodnie po powrocie. Ze względu na działania niepożądane dotyczące zaburzeń neuropsychiatrycznych, lek jest przeciwwskazany do stosowania w niektórych grupach zawodowych, np. wśród personelu lotniczego.
Należy zaopatrzyć się w:
- zapas leków przyjmowanych codziennie z powodu chorób przewlekłych lub antykoncepcji na cały okres pobytu; w przypadku leków w postaci płynnej (zawiesiny, syropy) pamiętać o przepisach występujących na lotniskach, dotyczących przewożenia w samolotach płynów (pojemniki o pojemności powyżej 100 ml przewozić w bagażu zasadniczym, pojemniki do 100 ml w bagażu podręcznym, schowane w foliowy worek z zamknięciem); apteczkę powinno przewozić się ze względów bezpieczeństwa (kradzieże) w bagażu podręcznym,
- lek przeciwmalaryczny (patrz wyżej),
- repelenty,
- lek przeciwbiegunkowy,
- lek przeciwbólowy, przeciwgorączkowy,
- środki dezynfekcyjne do odkażania skóry,
- środki dezynfekcyjne do odkażania wody,
- środki opatrunkowe,
- druga para okularów (osoby z wadą wzroku),
- okulary przeciwsłoneczne i kremy z filtrem przeciwsłonecznym,
- polisa ubezpieczeniowa (ubezpieczenie kosztów leczenia, transportu, następstw nieszczęśliwych wypadków).
Ochrona przed ukłuciami owadów
- repelenty (z zawartością 30 do 50% DEET lub 20% ikarydyny),
- moskitiera,
- noszenie odpowiednich ubrań (długie nogawki i rękawy),
- unikanie przebywania w terenie, w okresie największej aktywności owadów, tj. od zmierzchu do świtu,
- stosowanie w pomieszczeniach zamkniętych klimatyzacji oraz siatek na oknach i kratkach wentylacyjnych.
Środki ostrożności przed pogryzieniem zwierząt
- unikanie kontaktów z lokalnymi zwierzętami, zarówno domowymi (psy, koty), jak i dzikimi (np. lisy) – nie dotykamy ani nie karmimy zwierząt!
- w przypadku pogryzienia lub zadrapania przez zwierzę należy jak najszybciej przemyć ranę wodą z mydłem i skierować się niezwłocznie po pomoc do placówki służby zdrowia.
Spożywanie wody i żywności z kontrolowanych źródeł
- mycie rąk wodą z mydłem przed jedzeniem (jeśli woda i mydło nie są dostępne, stosować żele, chusteczki ze środkiem dezynfekcyjnym).
Unikanie wypadków prowadzących do obrażeń ciała
Wypadki komunikacyjne są główną przyczyną obrażeń ciała wśród podróżujących. Wobec powyższego należy bezwzględnie:
- unikać picia alkoholu przed planowanym prowadzeniem pojazdu,
- zapinać pasy bezpieczeństwa (stosować foteliki samochodowe dla dzieci),
- mieć założony kask podczas jazdy rowerem/motocyklem,
- unikać jazdy przepełnionym autobusami lub mikrobusami,
- unikać jazdy po zmierzchu.
Inne działania profilaktyczne
- ochrona przed chorobą wysokościową w wysokich górach (aklimatyzacja) i dużym nasłonecznieniem (kremy z filtrem przeciwsłonecznym),
- unikać robienia tatuaży, przekłuwania uszu, pępka (piercing), iniekcji niesterylnymi igłami (zagrożenie zakażeniem HIV, wzw typu B, C),
- stosować prezerwatywy podczas przygodnych kontaktów seksualnych (choroby przenoszone drogą płciową),
- dbać o higienę stóp, pach i pachwin unikając podrażnień naskórka (grzybice),
- dbać o higienę jamy ustnej (mycie zębów co najmniej trzy razy dziennie).
- kontynuować przyjmowanie chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej,
- poinformować lekarza o doznanych obrażeniach ciała, pogryzieniach przez zwierzęta, przyjętych iniekcjach/kroplówkach podczas podróży,
- w każdym przypadku gorączki niewiadomego pochodzenia, nawet wiele miesięcy po powrocie, zgłosić się po poradę, zwracając uwagę lekarza na swój zagraniczny pobyt,
- w przypadku pojawienia się i utrzymywania przez tygodnie miesiące zmian skórnych nie poddających się leczeniu, zgłosić się po poradę, zwracając uwagę lekarza na zagraniczny pobyt.