Laos Powierzchnia: 236 800 km² Liczba ludności: 7 235 171
Wtyczki i gniazdka
Napięcie i częstotliwość prądu:
230V 50HzObowiązek wizowy
Obowiązek wizowy |
e-visa:
---
on-arrival: |
|
Ważność wizyty / długość pobytu bezwizowego | wiza turystyczna 30-dniowa | |
Dodatkowe wymagania | ważność paszportu co najmniej 6 miesięcy dłuższa od daty wjazdu | |
Miejsce aplikacji wizowej | visa on-arrival: lądowe przejścia graniczne z Tajlandią (Most Przyjaźni Mittabhap na rzece Mekong, Houay Xay, Parksane, Thakhek, Thaheuasavanh, Vangtau), z Chinami (Ban Boten) i Wietnamem (Densanvanh, Namphao, Nam Kane, Namsoue) lub ambasada w Berlinie |
Strefy czasowe
Strefa czasowa UTC | Różnica do czasu polskiego |
Strefa całoroczna
UTC+07:00 |
Czas letni: 5 godz.
Czas zimowy: 6 godz. |
Warunki naturalne
Ukształtowanie powierzchni. Ponad 80% powierzchni kraju zajmują góry i wyżyny; na północy wznoszą się masywy górskie i faliste wyżyny o wysokości do 2200 m n.p.m. należące do pasm Gór Północnoindochińskich, będących przedłużeniem chińskiej Wyżyny Junnańsko-Kuejczouskiej oraz Gór Sino-Tybetańskich; ciągną się południkowo i opadają łagodnie w kierunku południowo-zachodnim do doliny Mekongu, która na północnym zachodzie kraju dzieli je na dwie nierówne części. Środkową część Laosu zajmuje płaskowyż Sieng Khuang z Trân Ninh (Równiną Dzbanów); w jej południowej części leży najwyższy szczyt kraju – Phou Bia (2817 m n.p.m.). Wzdłuż południowo-wschodniej granicy ciągną się Góry Annamskie (Phou Atouat, 2500 m n.p.m.); przechodzą one łagodnie ku zachodowi w wyżyny Khammuan, Kha Leung i Ta Hor, a na południu w wyżynę Cao Nguyen Boloven o wysokości 500-1000 m n.p.m. (maksymalnie 1572 m n.p.m.). Niewielkie niziny występują wyspowo, nad środkowym biegiem Mekongu w pobliżu miast: Wientian, Sawannakhet i Pakse. Powyżej 10% powierzchni Laosu zajmują obszary krasowe; znajdują się one głównie w północnej części kraju w Górach Północnoindochińskich i na równinie Trân Ninh oraz w środkowej części Gór Annamskich i na ich przedgórzu (najbardziej znany obszar krasowy Laosu o długości ok. 300 km, szerokości ok. 35 km); występują tu właściwie wszystkie znane formy krasowe: mogoty, płaskowyże, polja (m.in. położone na północny wschód od miasta Muang Khammouan (Khammuan) – Ban Vieng o długości 17 km, szerokości do 7 km, powierzchni 70 km²), jeziora, leje, suche doliny, wywierzyska, ponory, podziemne przepływy (m.in. największy w świecie przepływ rzek Sé Bang Fai (Xe Bang Fai) w Górach Annamskich – ponad 500 m³/s, odwadniającej obszar 1310 km²), trawertynowe (m.in. 20 km na południe od Luang Prabang – jedna z największych na świecie, wysokość ponad 100 m), liczne jaskinie, w których odkryto stanowiska archeologiczne (miejsca zamieszkania i pochówku) lub kultu (świątynie Buddy); część jaskiń jest wykorzystana do celów gospodarczych jako schronienie dla bydła, eksploatacji guana lub ujęcia wody pitnej.
Klimat. Klimat zwrotnikowy monsunowy, pośredni między wilgotnym a suchym; na północy górski; temperatura maksymalna od 22°C w okolicy Wientianu i 26°C na północy do 30°C na południu w grudniu (na południu pod wpływem monsunu także w sierpniu), do 35°C w kwietniu; minimalna od 14°C w styczniu (absolutne minimum w Luang Prabang 0,8°C) do 25°C od marca do czerwca; w górach chłodniej. Roczna suma opadów 1200-2000 mm, około 1000 mm w kotlinach na północy, w Górach Annamskich ponad 4000 mm; większość od kwietnia do października z maksimum w sierpniu lub wrześniu.
Wody. Obszar Laosu należy do zlewiska Morza Południowochińskiego (Ocean Spokojny); główną rzeką jest Mekong, którego ok. 1800 km odcinek znajduje się w granicach Laosu; rzeka przecina kraj w zachodniej części z północy na południe i stanowi naturalną granicę z Birmą i częściowo z Tajlandią; na Laos przypada ponad 25% powierzchni dorzecza Mekongu; rzeki odwadniające Laos są w większości jego lewymi dopływami i z uwagi na górski charakter (liczne progi i wodospady) mają duży potencjał energetyczny; najdłuższe to: Nam Ou, Nam Tha, Nam Theun, Banghiang; poziom wody w korytach cechuje się dużymi wahaniami sezonowymi (do 8-10 m na Mekongu), związanymi głównie z letnimi opadami monsunowymi; żegluga na Mekongu jest możliwa przez cały rok do miasta Louangphrabang (Luang Prabang), a na większości jego dopływów tylko w porze deszczowej.
Obowiązująca waluta
Waluta | Przelicznik do PLN, USD, EUR |
kip (LAK) |
100
LAK =
0.0400 PLN
1 USD = 9509 LAK 1 EUR = 11300,0 LAK źrodło NBP na dzień 30 czerwca 2021 |
Warunki pogodowe
Przed wyjazdem do Laosu należy wykonać obowiązkowe/zalecane szczepienia, zaopatrzyć się w środki farmaceutyczne stosowane w profilaktyce/leczeniu chorób występujących na terenie kraju oraz w leczeniu problemów zdrowotnych mogących wystąpić podczas podróży.
Wyżej wymienione działania profilaktyczne wykonać na 4-6 tygodni przed planowaną podróżą tak, aby mieć czas na przyjęcie wszystkich niezbędnych szczepionek/leków w celu uzyskania wymaganego efektu ochronnego.
Nawet jeśli do wyjazdu pozostało mniej niż 4 tygodnie, należy skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania informacji na temat możliwości wykonania szczepień, przyjęcia chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej, wyboru leków do apteczki, itp. Po poradę lekarską zaleca się zgłosić do placówek służby zdrowia mających doświadczenie w ww. zakresie (gabinety medycyny podróży).
Jeśli plan podróży obejmuje więcej niż jeden kraj, należy zgłosić się po wyczerpującą poradę lekarską dotyczącą wszystkich krajów/regionów, które zamierzamy odwiedzić.
Przed wyjazdem zaleca się sprawdzenie kalendarza szczepień. W przypadku przyjęcia w przeszłości szczepienia podstawowego przeciwko określonym chorobom zakaźnym należy poddać się szczepieniom przypominającym.
Nazwa choroby | Zalecenia |
---|---|
błonica, tężec, krztusiec | Szczepienie w przypadku ryzyka kontaktu z chorymi lub nosicielami:\droga kropelkowa lub kontakt bezpośredni (błonica, krztusiec) oraz ryzyka kontaktu z zanieczyszczoną ziemią (tężec) |
wirusowe zapalenie wątroby typu A | Szczepienie w przypadku ryzyka spożycia zanieczyszczonej wody i/lub żywności |
wirusowe zapalenie wątroby typu B | Szczepienie w przypadku ryzyka interwencji chirurgicznych, iniekcji, kontaktu z zakażoną krwią, kontaktów seksualnych |
dur brzuszny | Szczepienie w przypadku ryzyka spożycia zanieczyszczonej wody i/lub żywności |
wścieklizna | Szczepienie w przypadku ryzyka pogryzienia przez chore zwierzęta, np. psy, koty |
japońskie zapalenie mózgu | Szczepienie w przypadku wyjazdu w rejony endemicznego występowania choroby; transmisja choroby od maja do października |
Uwaga: Wyżej wymienione szczepienia stosuje się u zdrowych, dorosłych osób. U podróżujących, chorujących na schorzenia przewlekłe, kobiet w ciąży i dzieci szczepienia dobiera się indywidualnie w zależności od występujących przeciwwskazań zdrowotnych.
Mimo, że w Laosie nie występuje żółta gorączka, od podróżujących z rejonów endemicznego występowania choroby (Afryka, Ameryka Południowa) wymaga się okazania udokumentowanego potwierdzenia szczepienia. Jeśli przed przyjazdem do Laosu odbywamy podróż do krajów, gdzie notuje się przypadki zachorowań na żółtą gorączkę, zaleca się podjęcie decyzji o szczepieniu z jednoczesnym wydaniem Międzynarodowego Świadectwa Szczepień (International Certificate of Vaccination).
Rejony występowania malarii: na terenie całego kraju, z wyjątkiem stolicy kraju, Vientiane
Gatunki Plasmodium: P. falciparum 65%, P. vivax 34%, P. malariae i P. ovale 1%**
Oporność na chlorochinę: potwierdzona
Oporność na meflochinę: potwierdzona
Rekomendowana chemioprofilaktyka: atovaquone/proguanil lub doksycyklina wzdłuż granicy laotańsko-birmańskiej w prowincjach Bokeo i Louang Namtha, wzdłuż granicy laotańsko-tajskiej w prowincjach Champasak i Saravan, wzdłuż granicy laotańsko-kambodżańskiej oraz wzdłuż granicy laotańsko-wietnamskiej; w pozostałych rejonach atovaquone/proguanil, doksycyklina lub meflochina
Zgodnie z zaleceniami Centers of Disease Control and Prevention oraz World Health Organization, w rejonie endemicznego występowania malarii stosuje się jeden z niżej wymienionych środków farmakologicznych, stosowanych w ramach chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej:
- Atovaquone/proquanil – 1 tabl. (250mg/100mg) dziennie w czasie posiłku, o tej samej porze dnia, rozpoczynając 1-2 dni przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 7 dni po powrocie. Daje najmniej objawów niepożądanych spośród zalecanych leków przeciwmalarycznych (zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zawroty głowy, bezsenność).
- Doksycyklina – 1 caps./1 tabl. (100mg) dziennie w czasie posiłku, o tej samej porze dnia, rozpoczynając 1-2 dni przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 4 tygodnie po powrocie. Ujemną stroną leku są liczne objawy niepożądane: nudności, wymioty, drożdżyca jamy ustnej, drożdżyca pochwy, hepatotoksyczność, nadwrażliwość na światło słoneczne, fotodermatozy.
- Meflochina – 1 tabl. (250mg) raz w tygodniu w czasie posiłku, zawsze tego samego dnia, rozpoczynając 1-2 tygodnie przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 4 tygodnie po powrocie. Ze względu na działania niepożądane dotyczące zaburzeń neuropsychiatrycznych, lek jest przeciwwskazany do stosowania w niektórych grupach zawodowych, np. wśród personelu lotniczego.
Należy zaopatrzyć się w:
- zapas leków przyjmowanych codziennie z powodu chorób przewlekłych lub antykoncepcji na cały okres pobytu; w przypadku leków w postaci płynnej (zawiesiny, syropy) pamiętać o przepisach występujących na lotniskach, dotyczących przewożenia w samolotach płynów (pojemniki o pojemności powyżej 100 ml przewozić w bagażu zasadniczym, pojemniki do 100 ml w bagażu podręcznym, schowane w foliowy worek z zamknięciem); apteczkę powinno przewozić się ze względów bezpieczeństwa (kradzieże) w bagażu podręcznym,
- lek przeciwmalaryczny (patrz wyżej),
- repelenty (patrz wyżej),
- lek przeciwbiegunkowy,
- lek przeciwbólowy, przeciwgorączkowy,
- środki dezynfekcyjne do odkażania skóry,
- środki dezynfekcyjne do odkażania wody,
- środki opatrunkowe,
- druga para okularów (osoby z wadą wzroku),
- okulary przeciwsłoneczne i kremy z filtrem przeciwsłonecznym,
- polisa ubezpieczeniowa (ubezpieczenie kosztów leczenia, transportu, następstw nieszczęśliwych wypadków).
Ochrona przed ukłuciami owadów
- repelenty (z zawartością 30 do 50% DEET lub 20% ikarydyny),
- moskitiera,
- noszenie odpowiednich ubrań (długie nogawki i rękawy),
- unikanie przebywania w terenie, w okresie największej aktywności owadów, tj. od zmierzchu do świtu,
- stosowanie w pomieszczeniach zamkniętych klimatyzacji oraz siatek na oknach i kratkach wentylacyjnych.
Środki ostrożności przed pogryzieniem zwierząt
- unikanie kontaktów z lokalnymi zwierzętami, zarówno domowymi (psy, koty), jak i dzikimi (np. lisy) – nie dotykamy ani nie karmimy zwierząt !
- w przypadku pogryzienia lub zadrapania przez zwierzę należy jak najszybciej przemyć ranę wodą z mydłem i skierować się niezwłocznie po pomoc do placówki służby zdrowia.
Spożywanie wody i żywności z kontrolowanych źródeł
- mycie rąk wodą z mydłem przed jedzeniem (jeśli woda i mydło nie są dostępne, stosować żele, chusteczki ze środkiem dezynfekcyjnym),
- picie tylko butelkowanej lub przegotowanej wody,
- unikanie spożycia napojów z lodem niewiadomego pochodzenia,
- unikanie spożycia żywności pochodzącej od ulicznych sprzedawców,
- unikanie spożycia produktów mlecznych, jeśli nie mamy pewności, czy były pasteryzowane
Unikanie wypadków prowadzących do obrażeń ciała
Wypadki komunikacyjne są główną przyczyną obrażeń ciała wśród podróżujących. Wobec powyższego należy bezwzględnie:
- unikać picia alkoholu przed planowanym prowadzeniem pojazdu,
- zapinać pasy bezpieczeństwa (stosować foteliki samochodowe dla dzieci),
- mieć założony kask podczas jazdy rowerem/motocyklem,
- unikać jazdy przepełnionym autobusami lub mikrobusami,
- unikać jazdy po zmierzchu.
Inne działania profilaktyczne
- ochrona przed dużym nasłonecznieniem (kremy z filtrem przeciwsłonecznym),
- unikać robienia tatuaży, przekłuwania uszu, pępka (piercing), iniekcji niesterylnymi igłami (zagrożenie zakażeniem HIV, wzw typu B, C),
- stosować prezerwatywy podczas przygodnych kontaktów seksualnych (choroby przenoszone drogą płciową),
- dbać o higienę stóp, pach i pachwin unikając podrażnień naskórka (grzybice),
- dbać o higienę jamy ustnej (mycie zębów co najmniej trzy razy dziennie przy użyciu wody butelkowanej lub przegotowanej).
- kontynuować przyjmowanie chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej,
- poinformować lekarza o doznanych obrażeniach ciała, pogryzieniach przez zwierzęta, przyjętych iniekcjach/kroplówkach podczas podróży,
- w każdym przypadku gorączki niewiadomego pochodzenia, nawet wiele miesięcy po powrocie, zgłosić się po poradę, zwracając uwagę lekarza na swój zagraniczny pobyt,
- w przypadku pojawienia się i utrzymywania przez tygodnie miesiące zmian skórnych nie poddających się leczeniu, zgłosić się po poradę, zwracając uwagę lekarza na zagraniczny pobyt.