Malezja Powierzchnia: 329 847 km² Liczba ludności: 31 809 660
Wtyczki i gniazdka
Napięcie i częstotliwość prądu:
240V 50Hz 230V 50HzObowiązek wizowy
Obowiązek wizowy | nie | |
Ważność wizyty / długość pobytu bezwizowego | pobyt bez wizy do 90 dni w okresie 180 dni | |
Dodatkowe wymagania | ważność paszportu co najmniej 6 miesięcy dłuższa od daty wjazdu; służby imigracyjne w przypadku braku posiadania biletu powrotnego mogą zażądać okazania środków finansowych w gotówce (5 USD na dzień) | |
Miejsce aplikacji wizowej | --- |
Strefy czasowe
Strefa czasowa UTC | Różnica do czasu polskiego |
Strefa całoroczna
UTC+08:00 |
Czas letni: 6 godz.
Czas zimowy: 7 godz. |
Warunki naturalne
Ukształtowanie powierzchni. Malezja Zachodnia leży w południowej części Półwyspu Malajskiego i rozciąga się na długości ok. 720 km, szerokości 95-320 km; ponad połowę powierzchni zajmują góry, które ciągną się w postaci równoległych pasm o przebiegu południkowym; w centralnej części – granitowy Grzbiet Główny (Banjaran Titiwangsa) o wysokości do 2183 m n.p.m. (Karbu) i odgałęziające się od niego na zachód pasmo Bindang (wysokość 1861 m n.p.m.), a na wschód pasma: Tahan (Gunung Tahan, wysokość 2189 m n.p.m. – najwyższy szczyt Półwyspu Malajskiego), Timor (1517 m n.p.m.) oraz odosobniony masyw – Benon (2018 m n.p.m.); góry ku południowi przechodzą w rozległą, równinną nizinę Johor, zbudowaną z aluwiów naniesionych przez rzeki; wybrzeże nizinne, płaskie w wielu miejscach zabagnione, porośnięte namorzynami; linia brzegowa o długości 2068 km, w części wschodniej jest słabo rozwinięta, na Morzu Południowochińskim leży kilka małych wysp (największa Pulau Tioman), w części zachodniej od strony cieśniny Malakka występują liczne delty, mierzeje, laguny oraz wyspy (największa Pulau Pinang oraz w Malezji Zachodniej – Pulau Langkawi). W Malezji Wschodniej, na Borneo (stany Sabah i Sarawak), występują podmokłe niziny nabrzeżne, które w zachodniej części przechodzą ku wnętrzu wyspy w teren pagórkowaty, a następnie górzysty z wypiętrzonymi pasmami górskimi, gdzie w Górach Grockera wznosi się masyw Gunung Kinabalu – najwyższy szczyt kraju (4101 m n.p.m.); linia brzegowa o długości 2607 km jest słabo rozwinięta (z jedną większą zatoką Datu), tylko północno-wschodnią część wybrzeża urozmaicają zatoki (m.in. zatoka Teluk Labuk) i przybrzeżne wysepki (Pulau Banggi, Pulau Labuan) oraz rafy koralowe.
Klimat. Klimat równikowy wybitnie wilgotny, monsunowy; na półwyspie, na nizinach temperatura maksymalna cały rok 28-33°C, w stanach Sarawak i Sabah 30-33°C; temperatura minimalna 22-24°C; roczna suma opadów 1800-3000 mm, na zachodnich stokach gór Półwyspu Malajskiego i Sarawaku ponad 3000-4000 mm; deszcze całoroczne, na zachodzie najwięcej w kwietniu i październiku-listopadzie, na pozostałym obszarze od listopada-grudnia do stycznia-lutego, w Sarawaku od września-października do marca-kwietnia.
Wody. Rzeki Malezji należą do zlewisk dwóch oceanów: Indyjskiego (Malezja Zachodnia) i Spokojnego (Malezja Zachodnia i Malezja Wschodnia); sieć rzeczna jest gęsta, rzeki są krótkie i zasobne w wodę, lecz z powodu niewielkiej głębokości mało przydatne dla żeglugi (dla jednostek o niewielkim zanurzeniu dostępne są zwykle dolne odcinki rzek); na Borneo większość rzek spływa z górzystego wnętrza wyspy na północny zachód do Morza Południowochińskiego (Rajang, Baram) i na północny wschód do morza Sulu – Kinabatangan (560 km – najdłuższa rzeka w kraju; główne rzeki Malezji Zachodniej to Perak (uchodzi do cieśniny Malakka) oraz uchodzące do Morza Południowochińskiego: Pahang (długość 434 km – najdłuższa na Półwyspie Malajskim) i Kelantan; mimo sprzyjających warunków, wykorzystanie energetyczne rzek jest niewielkie.
Obowiązująca waluta
Waluta | Przelicznik do PLN, USD, EUR |
ringgit (MYR) |
1
MYR =
0.916 PLN
1 USD = 4.152 MYR 1 EUR = 4.935 MYR źrodło NBP na dzień 30 czerwca 2021 |
Warunki pogodowe
Przed wyjazdem do Malezji należy wykonać obowiązkowe/zalecane szczepienia, zaopatrzyć się w środki farmaceutyczne stosowane w profilaktyce/leczeniu chorób występujących na terenie kraju oraz w leczeniu problemów zdrowotnych mogących wystąpić podczas podróży.
Wyżej wymienione działania profilaktyczne wykonać na 4-6 tygodni przed planowaną podróżą tak, aby mieć czas na przyjęcie wszystkich niezbędnych szczepionek/leków w celu uzyskania wymaganego efektu ochronnego.
Nawet jeśli do wyjazdu pozostało mniej niż 4 tygodnie, należy skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania informacji na temat możliwości wykonania szczepień, przyjęcia chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej, wyboru leków do apteczki, itp. Po poradę lekarską zaleca się zgłosić do placówek służby zdrowia mających doświadczenie w ww. zakresie (gabinety medycyny podróży).
Jeśli plan podróży obejmuje więcej niż jeden kraj, należy zgłosić się po wyczerpującą poradę lekarską dotyczącą wszystkich krajów/regionów, które zamierzamy odwiedzić.
Przed wyjazdem zaleca się sprawdzenie kalendarza szczepień. W przypadku przyjęcia w przeszłości szczepienia podstawowego przeciwko określonym chorobom zakaźnym należy poddać się szczepieniom przypominającym.
Nazwa choroby | Zalecenia |
---|---|
błonica, tężec, krztusiec | Szczepienie w przypadku ryzyka kontaktu z chorymi lub nosicielami: droga kropelkowa lub kontakt bezpośredni (błonica, krztusiec) oraz ryzyka kontaktu z zanieczyszczoną ziemią (tężec) |
wirusowe zapalenie wątroby typu A | Szczepienie w przypadku ryzyka spożycia zanieczyszczonej wody i/lub żywności |
wirusowe zapalenie wątroby typu B | Szczepienie w przypadku ryzyka interwencji chirurgicznych, iniekcji, kontaktu z zakażoną krwią, kontaktów seksualnych |
dur brzuszny | Szczepienie w przypadku ryzyka spożycia zanieczyszczonej wody i/lub żywności |
cholera | Szczepienie w przypadku ryzyka spożycia zanieczyszczonej wody i/lub żywności |
wścieklizna | Szczepienie w przypadku ryzyka pogryzienia przez chore zwierzęta, np. psy, koty |
japońskie zapalenie mózgu | Szczepienie w przypadku wyjazdu w regiony endemicznego występowania choroby (Sarawak, Sabah); transmisja choroby całoroczna |
Uwaga: Wyżej wymienione szczepienia stosuje się u zdrowych, dorosłych osób. U podróżujących, chorujących na schorzenia przewlekłe, kobiet w ciąży i dzieci szczepienia dobiera się indywidualnie w zależności od występujących przeciwwskazań zdrowotnych.
Mimo, że w Malezji nie występuje żółta gorączka, od podróżujących z rejonów endemicznego występowania ww. choroby (Afryka, Ameryka Południowa) w wieku ≥ 1 rż. wymaga się okazania udokumentowanego potwierdzenia szczepienia. Jeśli przed przyjazdem do Malezji odbywamy podróż do krajów, gdzie notuje się przypadki zachorowań na żółtą gorączkę, zaleca się podjęcie decyzji o szczepieniu z jednoczesnym wydaniem Międzynarodowego Świadectwa Szczepień (International Certificate of Vaccination).
Rejony występowania malarii: rejony wiejskie, w szczególności obszary leśne i niezagospodarowane terytoria interioru na Borneo (Sabah, Sarawak) i na półwyspie. Nie ma ryzyka zarażenia w dużych miastach i w rejonach nadmorskich (Kuala Lumpur, Georgetown, stan Penang)
Gatunki Plasmodium: P. falciparum 40%, P. vivax 50%, P. knowlesi, P. ovale, *P. malariae *10%
Oporność na chlorochinę: potwierdzona
Rekomendowana chemioprofilaktyka: atovaquone/proguanil, doksycyklina\ lub meflochina
Zgodnie z zaleceniami Centers of Disease Control and Prevention oraz World Health Organization, w rejonie endemicznego występowania malarii stosuje się jeden z niżej wymienionych środków farmakologicznych, stosowanych w ramach chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej:
- Atovaquone/proquanil – 1 tabl. (250mg/100mg) dziennie w czasie posiłku, o tej samej porze dnia, rozpoczynając 1-2 dni przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 7 dni po powrocie. Daje najmniej objawów niepożądanych spośród zalecanych leków przeciwmalarycznych (zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zawroty głowy, bezsenność).
- Doksycyklina – 1 caps./1 tabl. (100mg) dziennie w czasie posiłku, o tej samej porze dnia, rozpoczynając 1-2 dni przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 4 tygodnie po powrocie. Ujemną stroną leku są liczne objawy niepożądane: nudności, wymioty, drożdżyca jamy ustnej, drożdżyca pochwy, hepatotoksyczność, nadwrażliwość na światło słoneczne, fotodermatozy.
- Meflochina – 1 tabl. (250mg) raz w tygodniu w czasie posiłku, zawsze tego samego dnia, rozpoczynając 1-2 tygodnie przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 4 tygodnie po powrocie. Ze względu na działania niepożądane dotyczące zaburzeń neuropsychiatrycznych, lek jest przeciwwskazany do stosowania w niektórych grupach zawodowych, np. wśród personelu lotniczego.
Należy zaopatrzyć się w:
- zapas leków przyjmowanych codziennie z powodu chorób przewlekłych lub antykoncepcji na cały okres pobytu; w przypadku leków w postaci płynnej (zawiesiny, syropy) pamiętać o przepisach występujących na lotniskach, dotyczących przewożenia w samolotach płynów (pojemniki o pojemności powyżej 100 ml przewozić w bagażu zasadniczym, pojemniki do 100 ml w bagażu podręcznym, schowane w foliowy worek z zamknięciem); apteczkę powinno przewozić się ze względów bezpieczeństwa (kradzieże) w bagażu podręcznym,
- lek przeciwmalaryczny (patrz wyżej),
- repelenty,
- lek przeciwbiegunkowy,
- lek przeciwbólowy, przeciwgorączkowy,
- środki dezynfekcyjne do odkażania skóry,
- środki dezynfekcyjne do odkażania wody,
- środki opatrunkowe,
- druga para okularów (osoby z wadą wzroku),
- okulary przeciwsłoneczne i kremy z filtrem przeciwsłonecznym,
- polisa ubezpieczeniowa (ubezpieczenie kosztów leczenia, transportu, następstw nieszczęśliwych wypadków).
Ochrona przed ukłuciami owadów
- repelenty (z zawartością 30 do 50% DEET lub 20% ikarydyny),
- moskitiera,
- noszenie odpowiednich ubrań (długie nogawki i rękawy),
- unikanie przebywania w terenie, w okresie największej aktywności owadów, tj. od zmierzchu do świtu,
- stosowanie w pomieszczeniach zamkniętych klimatyzacji oraz siatek na oknach i kratkach wentylacyjnych.
Środki ostrożności przed pogryzieniem zwierząt
- unikanie kontaktów z lokalnymi zwierzętami, zarówno domowymi (psy, koty), jak i dzikimi (np. lisy) – nie dotykamy ani nie karmimy zwierząt !
- w przypadku pogryzienia lub zadrapania przez zwierzę należy jak najszybciej przemyć ranę wodą z mydłem i skierować się niezwłocznie po pomoc do placówki służby zdrowia.
Spożywanie wody i żywności z kontrolowanych źródeł
- mycie rąk wodą z mydłem przed jedzeniem (jeśli woda i mydło nie są dostępne, stosować żele, chusteczki ze środkiem dezynfekcyjnym),
- picie tylko butelkowanej lub przegotowanej wody,
- unikanie spożycia napojów z lodem niewiadomego pochodzenia.
Unikanie wypadków prowadzących do obrażeń ciała
Wypadki komunikacyjne są główną przyczyną obrażeń ciała wśród podróżujących. Wobec powyższego należy bezwzględnie:
- unikać picia alkoholu przed planowanym prowadzeniem pojazdu,
- zapinać pasy bezpieczeństwa (stosować foteliki samochodowe dla dzieci),
- mieć założony kask podczas jazdy rowerem/motocyklem,
- unikać jazdy przepełnionym autobusami lub mikrobusami,
- unikać jazdy po zmierzchu.
Inne działania profilaktyczne
- ochrona przed dużym nasłonecznieniem (kremy z filtrem przeciwsłonecznym),
- unikać robienia tatuaży, przekłuwania uszu, pępka (piercing), iniekcji niesterylnymi igłami (zagrożenie zakażeniem HIV, wzw typu B, C),
- stosować prezerwatywy podczas przygodnych kontaktów seksualnych (choroby przenoszone drogą płciową),
- unikać chodzenia boso po ziemi, gdzie istnieje ryzyko defekacji lokalnych zwierząt (zarażenia pasożytnicze, np. skórna larwa wędrująca),
- dbać o higienę stóp, pach i pachwin unikając podrażnień naskórka (grzybice),
- dbać o higienę jamy ustnej (mycie zębów co najmniej trzy razy dziennie).
- kontynuować przyjmowanie chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej,
- poinformować lekarza o doznanych obrażeniach ciała, pogryzieniach przez zwierzęta, przyjętych iniekcjach/kroplówkach podczas podróży,
- w każdym przypadku gorączki niewiadomego pochodzenia, nawet wiele miesięcy po powrocie, zgłosić się po poradę, zwracając uwagę lekarza na swój zagraniczny pobyt,
- w przypadku pojawienia się i utrzymywania przez tygodnie miesiące zmian skórnych nie poddających się leczeniu, zgłosić się po poradę, zwracając uwagę lekarza na zagraniczny pobyt.