Meksyk Powierzchnia: 1 964 375 km² Liczba ludności: 125 959 205
Wtyczki i gniazdka
Napięcie i częstotliwość prądu:
127V 60Hz 120V 60HzObowiązek wizowy
| Obowiązek wizowy | nie | |
| Ważność wizyty / długość pobytu bezwizowego | pobyt bez wizy do 180 dni | |
| Dodatkowe wymagania | ważność paszportu co najmniej 6 miesięcy dłuższa od daty wjazdu | |
| Miejsce aplikacji wizowej | --- | |
Strefy czasowe
| Strefa czasowa UTC | Różnica do czasu polskiego |
|
Czas letni: od UTC-7:00 do UTC-5:00
Czas zimowy: od UTC-8:00 do UTC-6:00 |
Czas letni: od -9 godz. do -6 godz.
Czas zimowy: od -10 godz. do -7 godz. |
Warunki naturalne
Ukształtowanie powierzchni. Około 80% powierzchni Meksyku zajmują wyżyny i góry należące do systemu Kordylierów Ameryki Północnej. Północna i środkowa część kraju leży na rozległej Wyżynie Meksykańskiej . Od wschodu i zachodu jest ona ograniczona pasmami Sierra Madre Wschodniej (wysokość do 4054 m n.p.m., Cerro Peña Nevada) i Sierra Madre Zachodniej (wysokość do 3315 m n.p.m., Cerro Agua Caliente). Są to góry krawędziowe o stokach stromo opadających ku nadmorskim nizinom i łagodnie nachylonych ku wnętrzu wyżyny. Wyżyna Meksykańska rozciąga się od doliny Rio Grande (na północy) do Kordyliery Wulkanicznej (na południu), gdzie występują liczne, czynne i wygasłe wulkany (wysokość do 5700 m n.p.m., Pico de Orizaba – najwyższy szczyt kraju). W północnej części wyżyny , zwanej Mesą Północną, znaczne powierzchnie zajmują płaskodenne, często bezodpływowe kotliny (bolsony), m.in. Bolsón de Mapimi. Dna kotlin znajdują się na wysokości ok. 1500-2000 m n.p.m. W południowej części wyżyny zwanej Mesą Centralną występuje więcej niż na północy mniejszych kotlin, położonych na wysokości 2000-2900 m n.p.m., m.in. Valle de Toluca. Górzysty charakter rzeźby (wysokość do 3078 m n.p.m., La Encantada) ma Półwysep Kalifornijski; jest on oddzielony od cokołu lądowego głębokim obniżeniem tektonicznym wypełnionym wodami Zatoki Kalifornijskiej. Na południe od Kordyliery Wulkanicznej rozciąga się głębokie , tektoniczne zapadlisko, o przebiegu równoleżnikowym, wykorzystywane przez rzekę Río Balsas. Południową część Meksyku (na południe od doliny Río Balsas) zajmują fałdowo-zrębowe góry Sierra Madre Południowej (wysokość do 3703 m n.p.m., Teotepec; ich przedłużeniem na wschód od przesmyku Tehuantepec jest zrębowe pasmo Sierra Madre dr Chiapas, z licznymi wulkanami (wysokość do 4093 m n.p.m., Tacaná) oraz wyżyna Chiapas. Niziny ciągną się wzdłuż wybrzeży, nad Oceanem Spokojnym – Niziny Nadbrzeżne Północno-Zachodnia i Południowo-Zachodnia, a wzdłuż brzegu Zatoki Meksykańskiej - Niziny Nadbrzeżne Północno-Wschodnia i Południowo-Wschodnia. Nizinny charakter mają także półwysep Jukatan. Linia brzegowa Meksyku (długości 9,9 tys. km wraz z wyspami) jest mało urozmaicona; największe półwyspy: Jukatan (oddzielający Zatokę Meksykańską od Morza Karaibskiego) i Kalifornijski (oddzielający Ocean Spokojny od Zatoki Kalifornijskiej)). Do Meksyku należą liczne małe wyspy, m.in. na Oceanie Spokojnym: Isla Cedros, Isla Santa Margarita, Islas Marias, w Zatoce Kalifornijskiej: m.in. Isla Tiburón, Isla Angel de la Guarda, Isla El Carmen, Isla San José, oraz na Morzu Karaibskim: Isla Cozumel i dziesiątki drobnych wysp koralowych wokół Jukatanu.
Klimat. Meksyk leży głównie w strefie zwrotnikowej; klimat wilgotny występuje nad Zatoką Meksykańską; klimat pośredni między wilgotnym i suchym jest w Sierra Madre Zachodniej, na pacyficznym wybrzeżu od 21 do 26°N, południu Wyżyny Meksykańskiej, Kordylierze Wulkanicznej; kontynentalną odmianę klimatu ma północna część Wyżyny Meksykańskiej aż do 30°N. Skrajna północ Meksyku leży w strefie klimatu podzwrotnikowego suchego. Klimat wybitnie suchy panuje na północnym zachodzie i niemal całym Półwyspie Kalifornijskim. Południe wraz z Jukatanem ma klimat równikowy, do wybitnie wilgotnego na wybrzeżu zatoki Bahía de Campeche oraz Sierra Madre de Chiapas i na wyżynie Chiapas, przez wilgotny na południu, do suchego w dolinie Rio Balsas i na północnym zachodzie Jukatanu. Nad Zatoką Meksykańska powstają (głównie wrzesień-październik) cyklony tropikalne. skąd kierują się ku zachodowi i nad Jukatan. Na obszarach najbardziej suchych zdarzają się trąby powietrzne. Wpływ wyniesienia nad poziom morza zaznacza się w termicznej piętrowości klimatu: tierra caliente (ziemia gorąca) do wysokości 900-1000 m n.p.m., tierra templada (ziemia umiarkowana) do 1600-1800 m n.p.m. i tierra fria (ziemia chłodna) do 4000-4600 m n.p.m., powyżej – tierra helada (ziemia mroźna). Na południu Meksyku przez cały rok temperatura maksymalna wynosi 21-36°C, minimalna 6-24°C. Na północ od zwrotnika Raka temperatura maksymalna wynosi 13-36°C, minimalna 1-23°C. Najbardziej gorący jest w lecie region Zatoki Kalifornijskiej (temperatura maksymalna przekracza 35°C) oraz obszar na północ od Monterrey. Najchłodniejsze są najwyższe partie Sierra Madre Zachodniej i Kordyliery Wulkanicznej. Nad Zatoką Meksykańską opady są częste i ulewne; najwięcej ich spada (1000-3200 mm) między Tampico a Campeche, w wyższych partiach gór Sierra Madre Wschodniej oraz w Sierra Madre de Chiapas. Dowietrzne stoki Sierra Madre Zachodniej otrzymują rocznie od 800 mm opadów na północy do ponad 1400 mm na południu. Ponad 3600 mm opadów spada na północne stoki w dolinie Chiapas. Na wewnętrznych obszarach opady maleją do 700 mm, na północy Wyżyny Meksykańskiej do 200-300 mm, a na północnym zachodzie i na Półwyspie Kalifornijskim poniżej 50 mm. Większość spada od czerwca do września, a na obszarach objętych cyklonami tropikalnymi od sierpnia do października. Pora bezdeszczowa trwa 6-8 miesięcy, na północnym zachodzie i Półwyspie Kalifornijskim trwa prawie stale. W najwyższych partiach gór i na północy Wyżyny Meksykańskiej w zimie pada śnieg.
Wody. Terytorium Meksyku należy do zlewisk dwóch oceanów: Spokojnego i Atlantyckiego. Około 10% powierzchni (głównie na północy) zajmują obszary bezodpływowe. Przeważają rzeki krótkie, często o niewyrównanym profilu podłużnym (z licznymi bystrzami i progami) oraz o dużych wahaniach wodostanów wynikających z silnie zaznaczonej sezonowości w rocznym rozkładzie opadów. Największymi rzekami należącymi do zlewiska Oceanu Atlantyckiego są m.in.: Río Grande, Río Pánuco, Río Usumacinta, Río Grijalva; do Oceanu Spokojnego uchodzą m.in.: Río Yaqui, Río Fuerte, Río Grande de Santiago, Río Balsas. Nieliczne jeziora, największe Chapala jest położone w tektonicznym obniżeniu. Ponadto występują jeziora pochodzenia wulkanicznego (np. w kraterze wulkanu Nevado de Toluca i inne), jeziora pochodzenia krasowego (głównie na półwyspie Jukatan), jeziora przybrzeżne, np. Laguna de Tamiahua na wybrzeżu Zatoki Meksykańskiej, i liczne jeziora słone (głównie okresowe) na dnach pustynnych bolsonów na północy kraju. Na rzekach bardzo liczne zapory i sztuczne jeziora wykorzystywane do produkcji energii elektrycznej i nawadniania upraw.
Obowiązująca waluta
| Waluta | Przelicznik do PLN, USD, EUR |
| peso meksykańskie (MXN) |
1
MXN =
0.192 PLN
1 USD = 19.84 MXN 1 EUR = 23.58 MXN źrodło NBP na dzień 30 czerwca 2021 |
Warunki pogodowe
Przed wyjazdem do Meksyku należy wykonać zalecane szczepienia, zaopatrzyć się w środki farmaceutyczne stosowane w profilaktyce/leczeniu chorób występujących na terenie kraju oraz w leczeniu problemów zdrowotnych mogących wystąpić podczas podróży.
Wyżej wymienione działania profilaktyczne wykonać na 4-6 tygodni przed planowaną podróżą tak, aby mieć czas na przyjęcie wszystkich niezbędnych szczepionek/leków w celu uzyskania wymaganego efektu ochronnego.
Nawet jeśli do wyjazdu pozostało mniej niż 4 tygodnie, należy skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania informacji na temat możliwości wykonania szczepień, przyjęcia chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej, wyboru leków do apteczki itp. Po poradę lekarską zaleca się zgłosić do placówek służby zdrowia mających doświadczenie w ww. zakresie (gabinety medycyny podróży).
Jeśli plan podróży obejmuje więcej niż jeden kraj, należy zgłosić się po wyczerpującą poradę lekarską dotyczącą wszystkich krajów/regionów, które zamierzamy odwiedzić. Długoterminowi podróżni, wyjeżdżający w celu podjęcia pracy lub nauki mogą potrzebować określonych szczepień/ chemioprofilaktyki wymaganych przez pracodawcę lub uczelnię.
Przed wyjazdem zaleca się sprawdzenie kalendarza szczepień. W przypadku przyjęcia w przeszłości szczepienia podstawowego przeciwko określonym chorobom zakaźnym należy poddać się szczepieniom przypominającym.
| Nazwa choroby | Zalecenia |
|---|---|
| błonica, tężec, krztusiec | Szczepienie w przypadku ryzyka kontaktu z chorymi lub nosicielami:\droga kropelkowa lub kontakt bezpośredni (błonica, krztusiec) oraz ryzyka kontaktu z zanieczyszczoną ziemią (tężec) |
| wirusowe zapalenie wątroby typu A | Szczepienie w przypadku ryzyka spożycia zanieczyszczonej wody i/lub żywności |
| wirusowe zapalenie wątroby typu B | Szczepienie w przypadku ryzyka interwencji chirurgicznych, iniekcji, kontaktu z zakażoną krwią, kontaktów seksualnych |
| dur brzuszny | Szczepienie w przypadku ryzyka spożycia zanieczyszczonej wody i/lub żywności |
| wścieklizna | Szczepienie w przypadku ryzyka pogryzienia przez chore zwierzęta, np. psy, koty, lisy |
Uwaga: Wyżej wymienione szczepienia stosuje się u zdrowych, dorosłych osób. U podróżujących, chorujących na schorzenia przewlekłe, kobiet w ciąży i dzieci szczepienia dobiera się indywidualnie w zależności od występujących przeciwwskazań zdrowotnych.
Rejony występowania malarii: niskie ryzyko transmisji w stanach Chiapas, Chihuahua, Durango, Nayarit, Quintana Roo, Sinaloa; nie ma ryzyka zarażenia wzdłuż granicy meksykańsko-amerykańskiej.
Chemioprofilaktyka nie jest zalecana dla turystów przebywających kurortach nadmorskich. Podróżujący do Meksyku powinni być zaopatrzeni w środki przeciw owadom (repelenty).
Chemioprofilaktyka jest zalecana dla podróżujących do stanów Chiapas, Chihuahua, Durango, Nayarit, Quintana Roo, Sinaloa.
Gatunki Plasmodium: P. vivax 100%
Oporność na chlorochinę: nie
Rekomendowana chemioprofilaktyka: atovaquone/proguanil, chlorochina, doksycyklina lub meflochina
Zgodnie z zaleceniami Centers of Disease Control and Prevention oraz World Health Organization, w rejonie endemicznego występowania malarii stosuje się jeden z niżej wymienionych środków farmakologicznych, stosowanych w ramach chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej:
- Atovaquone/proquanil – 1 tabl. (250mg/100mg) dziennie w czasie posiłku, o tej samej porze dnia, rozpoczynając 1-2 dni przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 7 dni po powrocie. Daje najmniej objawów niepożądanych spośród zalecanych leków przeciwmalarycznych (zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zawroty głowy, bezsenność).
- Chlorochina – 2 tabl. (500mg) raz w tygodniu w czasie posiłku, zawsze tego samego dnia, rozpoczynając 1-2 tygodnie przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 4 tygodnie po powrocie. Ze względu na coraz powszechniej występującą na świecie oporność zarodźców malarii na chlorochinę, lek jest skuteczny w chemioprofilaktyce choroby tylko w niektórych regionach świata (m.in. Ameryka Środkowa, Afryka Północna, niektóre kraje Bliskiego Wschodu), co w konsekwencji w znaczący sposób ogranicza jego stosowanie.
- Doksycyklina – 1 caps./1 tabl. (100mg) dziennie w czasie posiłku, o tej samej porze dnia, rozpoczynając 1-2 dni przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 4 tygodnie po powrocie. Ujemną stroną leku są liczne objawy niepożądane: nudności, wymioty, drożdżyca jamy ustnej, drożdżyca pochwy, hepatotoksyczność, nadwrażliwość na światło słoneczne, fotodermatozy.
- Meflochina (np. prep. Lariam) – 1 tabl. (250mg) raz w tygodniu w czasie posiłku, zawsze tego samego dnia, rozpoczynając 1-2 tygodnie przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 4 tygodnie po powrocie. Ze względu na działania niepożądane dotyczące zaburzeń neuropsychiatrycznych, lek jest przeciwwskazany do stosowania w niektórych grupach zawodowych, np. wśród personelu lotniczego.
Należy zaopatrzyć się w:
- zapas leków przyjmowanych codziennie z powodu chorób przewlekłych lub antykoncepcji na cały okres pobytu; w przypadku leków w postaci płynnej (zawiesiny, syropy) pamiętać o przepisach występujących na lotniskach, dotyczących przewożenia w samolotach płynów (pojemniki o pojemności powyżej 100 ml przewozić w bagażu zasadniczym, pojemniki do 100 ml w bagażu podręcznym, schowane w foliowy worek z zamknięciem); apteczkę powinno przewozić się ze względów bezpieczeństwa (kradzieże) w bagażu podręcznym,
- lek przeciwmalaryczny (patrz wyżej),
- repelenty,
- lek przeciwbiegunkowy,
- lek przeciwbólowy, przeciwgorączkowy,
- środki dezynfekcyjne do odkażania skóry,
- środki dezynfekcyjne do odkażania wody,
- środki opatrunkowe,
- druga para okularów (osoby z wadą wzroku),
- okulary przeciwsłoneczne i kremy z filtrem przeciwsłonecznym,
- polisa ubezpieczeniowa (ubezpieczenie kosztów leczenia, transportu, następstw nieszczęśliwych wypadków).
Ochrona przed ukłuciami owadów
- repelenty (z zawartością 30 do 50% DEET lub 20% ikarydyny),
- noszenie odpowiednich ubrań (długie nogawki i rękawy),
unikanie przebywania w terenie w okresie największej aktywności owadów, tj. od zmierzchu do świtu,
stosowanie w pomieszczeniach zamkniętych klimatyzacji oraz siatek na oknach i kratkach wentylacyjnych.
Środki ostrożności przed pogryzieniem zwierząt
- unikanie kontaktów z lokalnymi zwierzętami, zarówno domowymi (psy, koty), jak i dzikimi (np. lisy) – nie dotykamy ani nie karmimy zwierząt !
- w przypadku pogryzienia lub zadrapania przez zwierzę należy jak najszybciej przemyć ranę wodą z mydłem i skierować się niezwłocznie po pomoc do placówki służby zdrowia.
Spożywanie wody i żywności z kontrolowanych źródeł
- mycie rąk wodą z mydłem przed jedzeniem (jeśli woda i mydło nie są dostępne, stosować żele, chusteczki ze środkiem dezynfekcyjnym),
- picie tylko butelkowanej lub przegotowanej wody,
- unikanie spożycia napojów z lodem niewiadomego pochodzenia.
Unikanie wypadków prowadzących do obrażeń ciała
Wypadki komunikacyjne są główną przyczyną obrażeń ciała wśród podróżujących, na co składa się zarówno fatalny stan dróg i pojazdów mechanicznych. Wobec powyższego należy bezwzględnie:
- unikać picia alkoholu przed planowanym prowadzeniem pojazdu,
- zapinać pasy bezpieczeństwa (stosować foteliki samochodowe dla dzieci),
- mieć założony kask podczas jazdy rowerem/motocyklem,
- unikać jazdy przepełnionym autobusami lub mikrobusami,
- unikać jazdy po zmierzchu.
Inne działania profilaktyczne
- ochrona przed chorobą wysokościową w wysokich górach (aklimatyzacja) i dużym nasłonecznieniem (kremy z filtrem przeciwsłonecznym),
- unikać robienia tatuaży, przekłuwania uszu, pępka (piercing), iniekcji niesterylnymi igłami (zagrożenie zakażeniem HIV, wzw typu B, C),
- stosować prezerwatywy podczas przygodnych kontaktów seksualnych (choroby przenoszone drogą płciową),
- unikać chodzenia boso po ziemi, gdzie istnieje ryzyko defekacji lokalnych zwierząt (zarażenia pasożytnicze, np. skórna larwa wędrująca),
- dbać o higienę stóp, pach i pachwin unikając podrażnień naskórka (grzybice),
- dbać o higienę jamy ustnej (mycie zębów co najmniej trzy razy dziennie).
- kontynuować przyjmowanie chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej,
- poinformować lekarza o doznanych obrażeniach ciała, pogryzieniach przez zwierzęta, przyjętych iniekcjach/kroplówkach podczas podróży,
- w każdym przypadku gorączki niewiadomego pochodzenia, nawet wiele miesięcy po powrocie, zgłosić się po poradę, zwracając uwagę lekarza na swój zagraniczny pobyt,
- w przypadku pojawienia się i utrzymywania przez tygodnie miesiące zmian skórnych nie poddających się leczeniu, zgłosić się po poradę, zwracając uwagę lekarza na zagraniczny pobyt.
