Filipiny Powierzchnia: 298 170 km² Liczba ludności: 105 893 381
Wtyczki i gniazdka
Napięcie i częstotliwość prądu:
220V 60HzObowiązek wizowy
Obowiązek wizowy | nie | |
Ważność wizyty / długość pobytu bezwizowego | pobyt bez wizy do 30 dni | |
Dodatkowe wymagania | ważność paszportu co najmniej 6 miesięcy dłuższa od daty wjazdu; służby imigracyjne mogą zażądać okazania biletu powrotnego lub na kontynuację podróży oraz środków finansowych na pokrycie kosztów pobytu (kwota nie jest określona) | |
Miejsce aplikacji wizowej | --- |
Strefy czasowe
Strefa czasowa UTC | Różnica do czasu polskiego |
Strefa całoroczna
UTC+08:00 |
Czas letni: 6 godz.
Czas zimowy: 7 godz. |
Warunki naturalne
Ukształtowanie powierzchni. Wśród 7107 wysp Archipelagu Filipińskiego 11 ma powierzchnię ponad 3 tys. km2 i zajmuje łącznie 93% powierzchni kraju; są to: Luzon (35%), Mindanao (32%), Samar, Negros, Palawan, Panay, Mindoro, Leyte, Cebu, Bohol, Masbate. Powierzchnia ponad 90% wysp filipińskich nie przekracza 1 km2, a większość z nich to bardzo małe, często izolowane skały lub wysepki koralowe. Archipelag Filipiński składa się z 3 głównych regionów fizyczno-geograficznych: Luzonu, wysp Visayan i Mindanao, co znajduje symboliczne odzwierciedlenie na fladze państwowej (3 gwiazdy otaczające Słońce Wolności). Pierwszy region (46% powierzchni kraju) obejmuje wyspę Luzon i sąsiadujące z nią wyspy, m.in. Mindoro, Catanduanes, Marinduque (na południu), Batan, Babuyan (na północy) oraz Palawan i grupy wysp Calamian i Culion położone na południowy zachód od Mindoro. Środkową część archipelagu zajmują wyspy Visayan (20% powierzchni), oddzielone od północnej grupy wysp morzem Sibuyan i cieśniny San Bernardino, a od południowej – morzem Bohol i cieśniną Surigao. Największe z wysp Visayan to: Negros i Panay na zachodzie, Cebu i Bohol w centrum oraz Samar, Leyte i Masbate na wschodzie; rozdzielają je płytkie morza (Visayan, Samar, Camotes) oraz wąskie cieśniny. Na trzeci z regionów składają się wyspa Mindanao i archipelag Sulu (łącznie 34% powierzchni), położone na południu kraju. Linia brzegowa wysp filipińskich (długość, wg różnych źródeł, wynosi 18, 22 lub 36 tys. km) jest niezwykle urozmaicona, ale brzegi są często skaliste, porośnięte namorzynami, otoczone rafami koralowymi i podwodnymi skałami. Wzdłuż słabiej rozczłonkowanych wybrzeży pacyficznych występuje głęboki Rów Filipiński. Filipiny są krajem górzystym i wyżynnym; pasma górskie, przeważnie o przebiegu południkowym oraz wyżyny zajmują ok. 75% powierzchni. Najdłuższy łańcuch górski tworzy Sierra Madre (wysokość do 1833 m n.p.m., Anacuao) na wschodnim Luzonie, jednak bardziej są wyniesione: Cordillera Central (Pulog, 2934 m n.p.m.) i góry Zambales (High Peak, 2037 m n.p.m.) na zachodnim Luzonie, oraz góry Diuata (Hilonghilong, 2012 m n.p.m.) na wschodnim Mindanao. Charakterystycznym elementem krajobrazu są stożki wygasłych i czynnych wulkanów (ok. 50, w tym 14 czynnych), wyrastające ponad powierzchnię wyżyn i gór. Taką formę ma m.in. najwyższy szczyt kraju Apo (2954 m n.p.m.) na południowym Mindanao, Canlaon (2465 m n.p.m.) na Negros oraz Mayon (2421 m n.p.m.) na południowym Luzonie; do najaktywniejszych wulkanów należą: Mayon (katastrofalny wybuch w 2000 r.), Taal, Pinatubo. Na zbudowanych miejscami z wapieni wyżynach rozwinęła się rzeźba krasowa, znana zwłaszcza na wyspie Bohol z zespołów kopulastych wzgórz Chocolate Hills. Góry i wyżyny rozdzielają głębokie doliny rzek oraz tektoniczne zapadliska, z których największe zajmuje Nizina Środkowoluzońska. Zabagnione niziny, określane tradycyjnie jako Rios Grandes, występują w dolinach rzecznych, m.in. na Mindanao i Panay (Równina Środkowa). Na wielu wyspach niziny nadmorskie są bardzo wąskie i góry schodzą prawie bezpośrednio do morza, np. na Palawanie; znacznie szersze i często bagniste ciągną się wzdłuż wybrzeży wysp Visayan (Samar, Leyte, Panay).
Klimat. Panuje klimat równikowy, monsunowy wilgotny i wybitnie wilgotny. Cyrkulacja atmosferyczna nad Filipinami jest związana z sezonowo zmieniającymi się ośrodkami ciśnienia nad Azją i Australią oraz ze stałymi wyżami nad oceanami: Indyjskim i Spokojnym. Wyspy znajdują się pod wpływem monsunów: północno-wschodniego wiejącego od listopada do marca-kwietnia i oceanicznego – z południowego zachodu w okresie maj-październik; w kwietniu i na początku maja oraz w październiku docierają też pasaty Wyżu Hawajskiego. Na wschód od Filipin powstaje rekordowa na Ziemi liczba cyklonów tropikalnych (zwanych tajfunami), średnio 19 w roku, po 2-3 w ciągu miesiąca w okresie lipiec-listopad; towarzyszą im silne ulewy. Roczna amplituda temperatury wynosi 1-2°C, na północy kraju do 6°C; maksymalna temperatura sięga 30-33°C, w kwietniu-maju (przed monsunem południowo-zachodnim) dochodzi do 35-36°C, wyjątkowo 42°C; temperatura minimalna 22-24°C w ciągu całego roku; w wysokich górach chłodniej. Powietrze jest na ogół bardzo wilgotne (suchsze tylko podczas pasatu), jego wilgotność względna przekracza 80-85%, dlatego też często tworzy się mgła np. w Baguio na wyspie Luzon podczas 299 dni w roku, w mieście Cebu City – 167 dni. Średnia roczna suma opadów od 1500-3500 mm, najwyższe występują na zachodzie wysp: Samar, Leyte, Mindanao oraz Luzonu, gdzie w Baguio dochodzą do 4200 mm; w miejscach osłoniętych od deszczonośnych wiatrów (np. wybrzeża zatoki Davao na Mindanao) nie przekraczają 1000 mm. W ciągu roku najwięcej deszczu spada na dowietrznych stronach wysp podczas obu monsunów, a na wschodnich wybrzeżach w czasie tajfunów.
Wody. Zlewiskiem filipińskich rzek jest Ocean Spokojny. Małe rozmiary wysp oraz ukształtowanie powierzchni wpływają na stosunkowo niewielki rozmiar dorzeczy; rzeki są na ogół krótkie z licznymi progami i wodospadami, a w związku z obfitymi opadami charakteryzują się dużymi przepływami w ciągu prawie całego roku. Najdłuższymi rzekami są: Agusan (długość 386 km) i Mindanao na wyspie Mindanao oraz Cagayan (354 km) na Luzonie. Jezior jest niewiele, największe z nich to dość płytkie Laguna de Bay (891 km²) – dawna część Zatoki Manilskiej, i kalderowe jezioro Taal na wyspie Luzon, a na Mindanao – Lake Lanao (Sultan Alonto) i Mainit. Wody rzek są wykorzystywane do nawadniania gruntów ornych (61% użytkowanych wód), w mniejszym stopniu dla celów przemysłowych (21%) i transportu, głównie drewna. Liczne źródła mineralne i fumarole (gazy wulkaniczne).
Obowiązująca waluta
Waluta | Przelicznik do PLN, USD, EUR |
peso filipińskie (PHP) |
1
PHP =
0.0778 PLN
1 USD = 48.89 PHP 1 EUR = 58.11 PHP źrodło NBP na dzień 30 czerwca 2021 |
Warunki pogodowe
Przed wyjazdem na Filipiny należy wykonać obowiązkowe/zalecane szczepienia, zaopatrzyć się w środki farmaceutyczne stosowane w profilaktyce/ leczeniu chorób występujących na terenie kraju oraz w leczeniu problemów zdrowotnych mogących wystąpić podczas podróży.
Wyżej wymienione działania profilaktyczne wykonać na 4-6 tygodni przed planowaną podróżą tak, aby mieć czas na przyjęcie wszystkich niezbędnych szczepionek/leków w celu uzyskania wymaganego efektu ochronnego.
Nawet jeśli do wyjazdu pozostało mniej niż 4 tygodnie, należy skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania informacji na temat możliwości wykonania szczepień, przyjęcia chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej, wyboru leków do apteczki, itp. Po poradę lekarską zaleca się zgłosić do placówek służby zdrowia mających doświadczenie w ww. zakresie (gabinety medycyny podróży).
Jeśli plan podróży obejmuje więcej niż jeden kraj, należy zgłosić się po wyczerpującą poradę lekarską dotyczącą wszystkich krajów/regionów, które zamierzamy odwiedzić. Długoterminowi podróżni, wyjeżdżający w celu podjęcia pracy lub nauki mogą potrzebować określonych szczepień/ chemioprofilaktyki wymaganych przez pracodawcę lub uczelnię.
Przed wyjazdem zaleca się sprawdzenie kalendarza szczepień. W przypadku przyjęcia w przeszłości szczepienia podstawowego przeciwko określonym chorobom zakaźnym należy poddać się szczepieniom przypominającym.
Nazwa choroby | Zalecenia |
---|---|
błonica, tężec, krztusiec | Szczepienie w przypadku ryzyka kontaktu z chorymi lub nosicielami:\droga kropelkowa lub kontakt bezpośredni (błonica, krztusiec) oraz ryzyka kontaktu z zanieczyszczoną ziemią (tężec) |
wirusowe zapalenie wątroby typu A | Szczepienie w przypadku ryzyka spożycia zanieczyszczonej wody i/lub żywności |
wirusowe zapalenie wątroby typu B | Szczepienie w przypadku ryzyka interwencji chirurgicznych, iniekcji, kontaktu z zakażoną krwią, kontaktów seksualnych |
dur brzuszny | Szczepienie w przypadku ryzyka spożycia zanieczyszczonej wody i/lub żywności |
wścieklizna | Szczepienie w przypadku ryzyka pogryzienia przez chore zwierzęta, np. psy, koty |
japońskie zapalenie mózgu | Szczepienie w przypadku wyjazdu w regiony endemicznego występowania choroby: Nueva Ecija, Luzon, Manila |
Uwaga: Wyżej wymienione szczepienia stosuje się u zdrowych, dorosłych osób. U podróżujących, chorujących na schorzenia przewlekłe, kobiet w ciąży i dzieci szczepienia dobiera się indywidualnie w zależności od występujących przeciwwskazań zdrowotnych
Mimo, że na Filipinach nie występuje żółta gorączka, od podróżujących z rejonów endemicznego występowania choroby (Afryka, Ameryka Południowa) w wieku ≥ 1 rż. wymaga się okazania udokumentowanego potwierdzenia szczepienia. Jeśli przed przyjazdem na Filipiny odbywamy podróż do krajów, gdzie notuje się przypadki zachorowań na żółtą gorączkę, zaleca się podjęcie decyzji o szczepieniu z jednoczesnym wydaniem Międzynarodowego Świadectwa Szczepień (International Certificate of Vaccination).
Rejony występowania malarii: rejony wiejskie poniżej 600 m n.p.m.\ z wyjątkiem 22 prowincji: Aklan, Albay, Benguet, Biliran, Bohol, Camiguin, Capiz, Catanduanes, Cavite, Cebu, Guimaras, Iloilo, Northern Leyte, Southern Leyte, Marinduque, Masbate, Easter Samar, Northern Samar, Western Samar, Siquijor, Sorsogon, Surigao Del Norte. Nie ma ryzyka zarażenia w stolicy kraju, Manili oraz w innych rejonach zurbanizowanych
Gatunki Plasmodium: P. falciparum 70-80%, P. vivax 20-30%, sporadycznie P. knowlesi
Oporność na chlorochinę: potwierdzona
Rekomendowana chemioprofilaktyka: atovaquone/proguanil, doksycyklina\ lub meflochina
Zgodnie z zaleceniami Centers of Disease Control and Prevention oraz World Health Organization, w rejonie endemicznego występowania malarii stosuje się jeden z niżej wymienionych środków farmakologicznych, stosowanych w ramach chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej:
- Atovaquone/proquanil – 1 tabl. (250mg/100mg) dziennie w czasie posiłku, o tej samej porze dnia, rozpoczynając 1-2 dni przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 7 dni po powrocie. Daje najmniej objawów niepożądanych spośród zalecanych leków przeciwmalarycznych (zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zawroty głowy, bezsenność).
- Doksycyklina – 1 caps./1 tabl. (100mg) dziennie w czasie posiłku, o tej samej porze dnia, rozpoczynając 1-2 dni przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 4 tygodnie po powrocie. Ujemną stroną leku są liczne objawy niepożądane: nudności, wymioty, drożdżyca jamy ustnej, drożdżyca pochwy, hepatotoksyczność, nadwrażliwość na światło słoneczne, fotodermatozy.
- Meflochina– 1 tabl. (250mg) raz w tygodniu w czasie posiłku, zawsze tego samego dnia, rozpoczynając 1-2 tygodnie przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 4 tygodnie po powrocie. Ze względu na działania niepożądane dotyczące zaburzeń neuropsychiatrycznych, lek jest przeciwwskazany do stosowania w niektórych grupach zawodowych, np. wśród personelu lotniczego.
Należy zaopatrzyć się w:
- zapas leków przyjmowanych codziennie z powodu chorób przewlekłych lub antykoncepcji na cały okres pobytu; w przypadku leków w postaci płynnej (zawiesiny, syropy) pamiętać o przepisach występujących na lotniskach, dotyczących przewożenia w samolotach płynów (pojemniki o pojemności powyżej 100 ml przewozić w bagażu zasadniczym, pojemniki do 100 ml w bagażu podręcznym, schowane w foliowy worek z zamknięciem); apteczkę powinno przewozić się ze względów bezpieczeństwa (kradzieże) w bagażu podręcznym,
- lek przeciwmalaryczny (patrz wyżej),
- repelenty,
- lek przeciwbiegunkowy,
- lek przeciwbólowy, przeciwgorączkowy,
- środki dezynfekcyjne do odkażania skóry,
- środki dezynfekcyjne do odkażania wody,
- środki opatrunkowe,
- druga para okularów (osoby z wadą wzroku),
- okulary przeciwsłoneczne i kremy z filtrem przeciwsłonecznym,
- polisa ubezpieczeniowa (ubezpieczenie kosztów leczenia, transportu, następstw nieszczęśliwych wypadków).
Ochrona przed ukłuciami owadów
- repelenty (z zawartością 30 do 50% DEET lub 20% ikarydyny),
- moskitiera,
- noszenie odpowiednich ubrań (długie nogawki i rękawy),
- unikanie przebywania w terenie, w okresie największej aktywności owadów, tj. od zmierzchu do świtu,
- stosowanie w pomieszczeniach zamkniętych klimatyzacji oraz siatek na oknach i kratkach wentylacyjnych.
Środki ostrożności przed pogryzieniem zwierząt
- unikanie kontaktów z lokalnymi zwierzętami, zarówno domowymi (psy, koty), jak i dzikimi – nie dotykamy ani nie karmimy zwierząt !
- w przypadku pogryzienia lub zadrapania przez zwierzę należy jak najszybciej przemyć ranę wodą z mydłem i skierować się niezwłocznie po pomoc do placówki służby zdrowia.
Spożywanie wody i żywności z kontrolowanych źródeł
- mycie rąk wodą z mydłem przed jedzeniem (jeśli woda i mydło nie są dostępne, stosować żele, chusteczki ze środkiem dezynfekcyjnym),
- picie tylko butelkowanej lub przegotowanej wody,
- unikanie spożycia napojów z lodem niewiadomego pochodzenia,
- unikanie spożycia żywności pochodzącej od ulicznych sprzedawców,
- unikanie spożycia produktów mlecznych, jeśli nie mamy pewności, czy były pasteryzowane
Unikanie wypadków prowadzących do obrażeń ciała
Wypadki komunikacyjne są główną przyczyną obrażeń ciała wśród podróżujących. Wobec powyższego należy bezwzględnie:
- unikać picia alkoholu przed planowanym prowadzeniem pojazdu,
- zapinać pasy bezpieczeństwa (stosować foteliki samochodowe dla dzieci),
- mieć założony kask podczas jazdy rowerem/motocyklem,
- unikać jazdy przepełnionym autobusami lub mikrobusami,
- unikać jazdy po zmierzchu.
Inne działania profilaktyczne
- ochrona przed dużym nasłonecznieniem (kremy z filtrem przeciwsłonecznym),
- unikać robienia tatuaży, przekłuwania uszu, pępka (piercing), iniekcji niesterylnymi igłami (zagrożenie zakażeniem HIV, wzw typu B, C),
- stosować prezerwatywy podczas przygodnych kontaktów seksualnych (choroby przenoszone drogą płciową),
- unikać chodzenia boso po ziemi, gdzie istnieje ryzyko defekacji lokalnych zwierząt (zarażenia pasożytnicze, np. skórna larwa wędrująca),
- dbać o higienę stóp, pach i pachwin unikając podrażnień naskórka (grzybice),
- dbać o higienę jamy ustnej (mycie zębów co najmniej trzy razy dziennie przy użyciu wody butelkowanej lub przegotowanej).
- kontynuować przyjmowanie chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej,
- poinformować lekarza o doznanych obrażeniach ciała, pogryzieniach przez zwierzęta, przyjętych iniekcjach/kroplówkach podczas podróży,
- w każdym przypadku gorączki niewiadomego pochodzenia, nawet wiele miesięcy po powrocie, zgłosić się po poradę, zwracając uwagę lekarza na swój zagraniczny pobyt,
- w przypadku pojawienia się i utrzymywania przez tygodnie miesiące zmian skórnych nie poddających się leczeniu, zgłosić się po poradę, zwracając uwagę lekarza na zagraniczny pobyt.